Ο Αστέρας είναι εύκολα η πιο φορμαρισμένη ομάδα της Ευρωλίγκας με έξι νίκες στη σειρά, αλλά κανείς οφείλει να δει πιο προσεκτικά. Οι ερυθρόλευκοι του Βελιγραδίου δεν έχουν ξεμυτίσει από την πόλη τους από τις 14 Οκτώβρη, αφού έπαιξαν τέσσερα συνεχόμενα ματς στην Αρένα του Βελιγραδίου και ένα ακόμα στο «πατρικό» τους, τη Χάλα Πιονίρ. Συμβαίνει, στη νέα πραγματικότητα των 20 ομάδων, τρία-τέσσερα σερί εκτός ή εντός έδρας. Στον Παναθηναϊκό ισχύει από την ανάποδη, τέσσερα σερί στο δρόμο.
Χωρίς σέντερ, πάει να πει υπηρεσιακές λύσεις. Μήτογλου η πιο φανερή, Ερνανγκόμεθ η δεύτερη. Ο Όσμαν θα βγάλει το μεγαλύτερο μέρος του ματς στο «4», πάει να πάει περισσότερα χαμηλά σχήματα. Υπό τις παρούσες συνθήκες κοστίζει αρκετά και η απουσία του Καλαϊτζάκη, ο οποίος θα μπορούσε να δώσει μέγεθος και πίεση στα φτερά πιέζοντας είτε γκαρντ, είτε τους αθλητικούς φόργουορντ (Μόνέκε, Οτζελέι). Έτσι έχουν τα πράγματα, έτσι θα πορευτούν οι πράσινοι.
Τρία πράγματα μοιάζουν τα πιο σημαντικά απόψε. Πρώτον, ριμπάουντ. Κανείς δεν επιβίωσε στην Μπεογκράντσκα όταν ο Αστέρας επιτίθεται δύο και τρεις φορές συνεχόμενες. Η προφανής λύση είναι η ομαδική, αν δεν έχεις ψηλούς, όλοι γίνονται ριμπάουντερ. Χωρίς ασφάλεια εκεί, δεν υπάρχει έλεγχος του ρυθμού.
Δεύτερον, περιφερειακή και pick n roll άμυνα. Ο Αστέρας έχει έναν μάστορα του pnr (Μίλερ-ΜακΙντάιρ) και αρκετούς διεισδυτικούς πλάγιους στους οποίους αρέσει περισσότερο να φτάνουν στη στεφάνη από το να εκτελούν από μακριά. Διόρθωση, πρώτα από όλα τους αρέσει να τρέχουν στο ανοιχτό γήπεδο. Η διαφαινόμενη απουσία του Γουόρα φέρνει ένα πρόβλημα λιγότερο, από την άλλη ο νεοφερμένος Τζάρεντ Μπάτλερ δεν είναι ακόμα παίκτης Αστέρα ή Ευρωλίγκας, όντας ακόμη σε φάση προσαρμογής – δεν σημαίνει ότι πρέπει να αγνοηθεί προφανώς. Κρατώντας γκαρντ και φόργουορντ μακριά από τη ρακέτα, ακόμα και αν αυτό σημαίνει πως θα πρέπει να θυσιαστούν κάποια μακρινά σουτ, ο Παναθηναϊκός πιθανώς να λύσει το πρόβλημα της ανασφάλειας στη ρακέτα, σημείο στο οποίο θα είναι εστιασμένος ο Σάσα Ομπράντοβιτς.
Τρίτον, σύνεση στην επίθεση. Οδηγώντας το ματς σε αυστηρό 5v5 οι πράσινοι μπορούν να εκμεταλλευτούν την θεωρητική τους υπεροχή στην περιφέρεια και μέσω καλών επιθετικών επιλογών να ελαχιστοποιήσουν τη ζημιά στο ανοιχτό γήπεδο και το transition. Απέναντι στη Ρεάλ, στο ματς που γύρισε το διακόπτη, ο Αστέρας είχε 21 πόντους από λάθη αντιπάλου και 14 στον αιφνιδιασμό. Κόντρα στη Μπασκόνια, 17/10. Με τη Βιλερμπάν, αναμενόμενα, έκαναν πάρτι με 17 πόντους από λάθη και 22 στο fast break. Με αντίπαλο στην «συμπολίτισσα» Μακάμπι, σκόραραν 14 στο ανοιχτό γήπεδο και 25(!) από δεύτερη ευκαιρία, φτάνοντας τους 99 με μόλις 8/27 τρίποντα.
Τελευταίο αλλά επ΄ ουδενί έσχατο, ο χαρακτήρας. Οι σκληροί δεν φαίνονται στα εύκολα: ο Παναθηναϊκός ήταν απογοητευτικός σε επίπεδο σκληράδας στη Μπολόνια και το Μόντε Κάρλο και είναι καιρός να πείσει τον εαυτό του και τους φιλάθλους του πως ανεξαρτήτως αποτελέσματος είναι μια ομάδα που θα αφήσει ό,τι έχει στο παρκέ. Προβλήματα, μαζεμένα ή όχι, θα περιέχει συνεχώς η σεζόν.
