O Δημήτρης Καρύδας γράφει στο προσωπικό του blog για την χθεσινή εμφάνιση της εθνικής κόντρα στην Ιταλία.
Μετά το κρύο ντους στην πρεμιέρα του Ακρόπολις από τη Γεωργία η εθνική ομάδα έδειξε να συνέρχεται και να κοιτάζει προς τη σωστή κατεύθυνση. Η νίκη επί της Ιταλίας δεν ήταν αυτοσκοπός έστω και αν την ήθελαν οι 5-6.000 φίλαθλοι που πήγαν στο ΟΑΚΑ και την πανηγύρισαν με την ψυχή τους. Ήταν όμως ένα καλό βήμα, μισό δειλό και διστακτικό προς το Ευρωμπάσκετ.
Ο Κώστας Μίσσας χρειάστηκε να καταφύγει σε τεχνάσματα τύπου… Σφαιρόπουλου για να δει την εθνική να βρίσκει και να κρατάει καλό ρυθμό σε άμυνα και επίθεση για αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα στην Τρίτη περίοδο του αγώνα. Σίγουρα, ο προπονητής του Ολυμπιακού που ήταν στην εξέδρα των επισήμων θα χαμογέλασε βλέποντας κάποια στιγμή στα μισά της τρίτης περιόδου τον ομοσπονδιακό τεχνικό να ρίχνει στο παρκέ ένα σχήμα με πλέι μέικερ τον Μάντζαρη και δίπλα του τέσσερις φόργουορντ, όλους συμπαίκτες του στον Ολυμπιακό. Είναι το ίδιο ακριβώς σχήμα (με αλλαγές ενίοτε στα πρόσωπα, αλλά όχι στη λογική) που λάνσαρε ο ίδιος στον τελευταίο αγώνα της κανονικής περιόδου της περασμένης Ευρωλίγκας στη Μόσχα κόντρα στην ΤΣΣΚΑ και γύρισε το παιχνίδι. Το ίδιο σχήμα με τα ίδια ευεργετικά αποτελέσματα χρησιμοποίησε και σε ορισμένα παιχνίδια της σειράς των πλέι οφ με την Εφές, αλλά και στον ημιτελικό του φάιναλ φορ κόντρα (πάλι) στους Ρώσους του Ιτούδη. Ένα σχήμα ευέλικτο, αθλητικό που επιτρέπει καλύτερες αλλαγές στην άμυνα ένα τομέα που πόνεσε την εθνική και εναντίον της Γεωργίας, αλλά και για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα απέναντι στην Ιταλία. Με τον Μπουρούση ή τον Παπαγιάννη στην ομάδα υπάρχει ένα ξεκάθαρο πρόβλημα στην αντιμετώπιση του πικ εν ρολ.
Τα ημίψηλα σχήματα ο Μίσσας τα κράτησε και με άλλους διεθνείς στην πεντάδα για αρκετή ώρα στο παρκέ, γύρισαν το ματς, αλλά η εθνική δεν μπόρεσε να κρατήσει τη διαφορά και ο αγώνας πήγε στην παράταση. Εκεί παρότι θεωρητικά η ψυχολογία ήταν με το μέρος της ομάδας του Μεσίνα που χάρη σε ένα «σεληνιασμένο» Χάκετ ανέτρεψε τη διαφορά στο τελευταίο δίλεπτο οι διεθνείς έδειξαν χαρακτήρα και πήραν τη νίκη χωρίς πολλά καρδιοχτύπια στο φινάλε.
Ούτε η νίκη, ούτε το σύνολο της εμφάνισης μας κάνει περισσότερο αισιόδοξους ή χαμογελαστούς. Η εθνική συνεχίζει να έχει ζωτικά και άλυτα προβλήματα με τον χρόνο να πιέζει πια για το τζάμπολ στη Φινλανδία. Αλλά ήταν μισό, δειλό και διστακτικό βήμα, πάνω στο οποίο ο Μίσσας και οι συνεργάτες του μπορούν να κτίσουν μια βάση. Η ενέργεια και η διάθεση των διεθνών μας ήταν επίσης βελτιωμένη γιατί όπως είπε στο τέλος ο ομοσπονδιακός «στην πρωινή προπόνηση καθίσαμε και μιλήσαμε και λύσαμε μερικά θέματα». Για τους γνωρίζοντες πρόσωπα και καταστάσεις μέσα στην ομάδα τα «θέματα» αυτά είναι πολύ μεγαλύτερα από ένα καβγά στην προπόνηση ή δύο βαριές κουβέντες γεγονότα συνηθισμένα στις περισσότερες ομάδες του πλανήτη. Αλλά αυτό είναι μια άλλη διαφορετική ιστορία.