Όταν η μπάλα κατέληξε στα δίχτυα της Ρεάλ το πρώτο που σκέφτηκα ήταν, ότι ο Αργεντινός ήταν τυχερός γιατί γλίστρησε. Ποτέ δεν μου ήρθε στο νου ότι μπορεί να έκανε διπλή επαφή με την μπάλα.
Συνέβη όμως μια σειρά από ατυχή γεγονότα που στοίχισαν στους ροχιμπλάνκος.
Η ατυχία για τον Χουλιάν Άλβαρες ήταν τριπλή. Πρώτον διαιτητής ήταν ο Μαρτσίνιακ και VAR ο Κβιατκόβσκι οι οποίοι δεν είχαν δώσει την ίδια παράβαση στον τελικό του Παγκοσμίου κυπέλλου από τον Λιονέλ Μέσι στο πέναλτι που έκανε το 1-0 απέναντι στην Γαλλία για την Αργεντινή. Ήταν υποψιασμένοι. Δεύτερον ο Κιλιάν Μπαπέ, θιγμένος σε εκείνον τον τελικό πήγε αμέσως στον διαιτητή να του πει ότι υπάρχει διπλή επαφή. Υποψιασμένος. Τρίτον, για κάποιον μυστήριο λόγο ο γιός του Αντσελότι στον πάγκο, ο Ντάβιντε, αντιλήφθηκε την παράβαση και αμέσως πήγε να δει την φάση και να διαμαρτυρηθεί στον τέταρτο. Ανυποψίαστος αλλά σε ετοιμότητα. Πολύτιμος.
Δεν ήταν πάντα έτσι τα πράγματα. Κάποτε δεν υπήρχε αυτή η διαδικασία που είναι εξαιρετική αν δεν συμμετέχεις και είσαι και ουδέτερος παρατηρητής γιατί στο Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ – Τσέλσι, στον τελικό του Champions League στην Μόσχα αν ήταν πιο γερή η πόρτα, δεν θα είχε σπάσει αυτή αλλά το χέρι μου στο πέναλτι που γλίστρισε ο Τζον Τέρι… προχωράμε.
Η διαδικασία αυτή “ανακαλύφθηκε” για να μπει ένα τέλος στους επαναληπτικούς αγώνες που ταλαιπωρούσαν ομάδες και παίκτες. Ναι, τότε σκέφτονταν ακόμη τους παίκτες. Ανακαλύφθηκε το 1970.
Το πρώτο πέναλτι στην ιστορία, στην ψυχοφθόρο διαδικασία, το εκτέλεσε η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ με τον Τζορτζ Μπεστ να ευστοχεί τον Αύγουστο του 1970 σε έναν αγώνα για την πρόκριση στο Λιγκ Καπ απέναντι στην Χαλ.
Στις 30 Σεπτεμβρίου του 1970 χάθηκε το πρώτο πέναλτι στις Ευρωπαϊκές διοργανώσεις και το έχασε ο Τζιμ Φόρεστ της Αμπερντίν σε αγώνα για το κύπελλο Κυπελλούχων απέναντι στην Χόνβεντ, είχε στείλει την μπάλα στο δοκάρι.
Σε Παγκόσμιο κύπελλο, αν και υπήρχε, η διαδικασία των πέναλτι χρησιμοποιήθηκε πρώτη φορά δώδεκα χρόνια μετά το 1982 και ο Αλέν Ζιρές ήταν ο πρώτος που σκόραρε στο πρώτο πέναλτι στην ιστορία, στην διαδικασία στον επικό ημιτελικό της Γαλλίας με την Δυτική Γερμανία. Ο Ούλι Στίλικε ήταν ο πρώτος που αστόχησε αλλά μετά αστόχησαν οι Σιξ και Μποσίς για να κερδίσουν στο τέλος, οι Γερμανοί.
Το 1990 ο Γκοϊγκοετσέα έμοιαζε ανίκητος. Το 1994 ο Ρομπέρτο Μπάτζο έγινε μέχρι και διαφήμιση. Το 1998 οι Άγγλοι έχασαν από την Αργεντινή στο ματς που είχε αποβληθεί ο Μπέκαμ για την κλωτσιά στον Σιμεόνε. Το 2002 οι Κορεάτες απέκλεισαν την Ισπανία για να φτάσουν στα ημιτελικά. Το 2006 ο Γκρόσο σκόραρε το τελευταίο πέναλτι και οι Ιταλοί κατέκτησαν το τρόπαιο και αν συνεχίσω θα βρω μια ιστορία για κάθε διοργάνωση.
Ποιος είναι ο υπεύθυνος της “ανακάλυψης”. Τώρα, η ιστορία αναδεικνύει τους Ισραηλινούς Μίκαελ Άλμογκ και Γιόσεφ Ντάγκαν ως τους υπεύθυνους της κατάστασης. Βλέπετε το 1968 το Ισραήλ, στους Ολυμπιακούς Αγώνες είχε αποκλειστεί από την Βουλγαρία επειδή ο αρχηγός Μόρντεκαϊ Σπίγκλερ τράβηξε χαρτάκι από ένα τεράστιο σομπρέρο που έλεγε “όχι” ενώ ο αρχηγός των Βούλγαρων τράβηξε το “ναι”. Σας φαίνεται δίκαιο; Σίγουρα δεν ήταν ανεκτό για τους Ισραηλινούς. Στις 24 Ιουλίου του 1969 η FIFA έλαβε την πρόταση του προέδρου της ομοσπονδίας Άλμογκ με την συνδρομή του Ντάγκαν για την διαδικασία. Η συζήτηση άρχισε και επίσημα, τα πέναλτι υπάρχουν από το 1970. Άλλοι αποδίδουν τα πέναλτι στους Γιουγκοσλάβους που τα χρησιμοποιούσαν για να κρίνουν παιχνίδι από την δεκαετία του 1950 αλλά υπάρχει το επίσημο έγγραφο που εστάλη στην FIFA από τους Ισραηλινούς.
Σε αυτό, ο Άλμογκ καταλήγει “Δεν νομίζω ότι αυτό το σύστημα είναι το καλύτερο αλλά υποθέτω ότι είναι καλύτερο από το να τραβάμε χαρτάκια, είναι πιο αθλητικό και πειστικό για τις δύο ομάδες που θα συμμετέχουν” θα πω ότι δεν είχε άδικο.
Άλλη λύση δεν υπήρχε ή μάλλον δεν προωθήθηκε ποτέ στην FIFA γιατί, για παράδειγμα υπήρχε ο τελικός των Αφρικανικών Αγώνων το 1965 που μετά από ισοπαλία κρίθηκε στο ποιος είχε κερδίσει τα περισσότερα κόρνερ (7-2 για το Κόνγκο απέναντι στο Μάλι αν σας ενδιαφέρει).
Οι Ασιάτες που πιθανότατα βαριόντουσαν να ασχοληθούν, έδιναν τρόπαιο και στις δύο ομάδες όταν τελείωνε το παιχνίδι ισόπαλο.
Στο κύπελλο Εθνών της Ωκεανίας ο κανονισμός υπάρχει αλλά παραδόξως, δεν έχει χρησιμοποιηθεί ποτέ. Δεν έχει πάει παιχνίδι στα πέναλτι, ποτέ!!!
Μετά από 55 χρόνια, πλέον υπάρχουν στοιχεία για κάθε εκτελεστή που θα αντιμετωπίσει ο τερματοφύλακας, έχουν γίνει έρευνες για το πιο είναι το ιδανικό χρώμα που πρέπει να φοράει ένας τερματοφύλακας σε αυτή την διαδικασία για να τρομάξει τον αντίπαλο επιθετικό (…τον Οκτώβριο του 2024 η έρευνα έδειξε το κόκκινο), έχουν γραφτεί απίστευτες ιστορίες και μια ακόμη ήταν αυτό το πέναλτι του Χουλιάν Άλβαρες το οποίο πιθανότατα θα το συζητάμε για πολλά χρόνια.
Και είναι ωραία η συζήτηση αυτή.
Για όσους έχουν πρόβλημα, τα παράπονά σας στους Άλμογκ και Ντάγκαν.