Ο Παναθηναϊκός και το ελληνικό ποδόσφαιρο, θρηνούν την απώλεια του κορυφαίου των κορυφαίων.

Ο Μίμης Δομάζος, το “δέκα το καλό”, ο μεγαλύτερος έλληνας ποδοσφαιριστής όλων των εποχών, πέρασε στην αιωνιότητα, ύστερα από σύντομη μάχη που έδωσε στο νοσοκομείο Ερυθρός Σταυρός, που νοσηλευόταν από την περασμένη Τετάρτη.

Η καρδιά του δεν άντεξε.

Όσοι τον πρόλαβαν, θα θυμούνται τις μαγικές μπαλιές 40 μέτρων, που σημάδευαν με ακρίβεια το κεφάλι του “Ψηλού”, αλλά και την ηγετική προσωπικότητα που διέθετε.

Ήταν αρχηγός σε όλα. 

Χαρισματικός, με έντονη προσωπικότητα, ασυμβίβαστος, άνθρωπος που δύσκολα έβαζε νερό στο κρασί του.

Δυστυχώς τον πρόλαβα στα τελευταία χρόνια της ένδοξης καριέρας του, όμως, αισθάνομαι τυχερός που τον είδα έστω και για λίγο να αγωνίζεται, γιατί οι σύγχρονοι ποδοσφαιρόφιλοι τον γνώρισαν μόνο από βίντεο στο “YouTube”.

Όταν δεν έπαιζε καλά ο Παναθηναϊκός, πονούσε μέσα του, γιατί πάντοτε ήθελε το κάτι παραπάνω για την ομάδα της καρδιάς του.

Ως ποδοσφαιριστής, έκανε απίστευτα πράγματα στο χορτάρι.

Ακόμα και όταν πάτησε τα 40 του χρόνια, φορώντας την πράσινη φανέλα μόλις επέστρεψε από την ΑΕΚ, ξεχώριζε για την ποιότητα και τη μαχητικότητα του, παρά την προχωρημένη ηλικία του.

Το έβλεπες από τις κινήσεις του μέσα στο γήπεδο. Ήταν το κάτι άλλο.

Όταν σταμάτησε τη μπάλα δεν έλειψε ποτέ από την κερκίδα των επισήμων στη θύρα 3 της Λεωφόρου.

Πάντοτε παρέα με τον αδερφικό του φίλο, Αντώνη Αντωνιάδη.

Ο “κοντός και ο ψηλός”, ένα δίδυμο που έμεινε στην ιστορία.

Ο Δομάζος, σε οποιαδήποτε γήπεδο και αν πήγαινε γνώριζε τον σεβασμό από οπαδούς και παράγοντες των άλλων ομάδων.

Παλιοί συμπαίκτες αλλά και αντίπαλοι, όταν μιλούσαν για τον στρατηγό, έλεγαν τα καλύτερα.

Θυμάμαι τη συζήτηση που είχα πριν κάποια χρόνια με τον μεγάλο Γιώργο Σιδέρη. 

Στο ερώτημα τι ήταν τελικά ο Μίμης Δομάζος,  είχε απαντήσει δίχως να το πολυσκεφτεί :

“Ο μεγαλύτερος όλων. Ατυχία να τον έχεις αντίπαλο, μεγάλη τύχη να τον έχεις συμπαίκτη. Με έβρισκε με κλειστά μάτια, με απίστευτες μπαλιές 40 μέτρων, όταν παίζαμε μαζί στην εθνική. Δυνατός, πανέξυπνος, γρήγορος, με άψογη τεχνική κατάρτιση και τσαμπουκάς”.

Ο στρατηγός στην τελευταία συνέντευξη της ζωής του, την οποία μου παραχώρησε για το novasports.gr, σε τυχαία συνάντηση που είχαμε στο γραφείο ενός κοινού φίλου, (του Γιάννη Καλού), είχε μιλήσει με τα καλύτερα λόγια για τον Παναθηναϊκό του Ρουί Βιτόρια,  αλλά και το ντέρμπι με τον ΠΑΟΚ, το οποίο έλεγε ότι οι πράσινοι έπρεπε να κερδίσουν πάση θυσία.

thumbnail

Ας είναι ελαφρύ το χώμα που θα τον σκεπάσει.