Μπορεί στο πρωτάθλημά μας, για την ώρα, μάχη για την κορυφή να μην υπάρχει, όμως υπάρχουν κάμποσες ομάδες των οποίων τη σεζόν θα τη θυμόμαστε για καιρό. Σε μια σεζόν που ο ΠΑΟ, η ΑΕΚ, ο ΠΑΟΚ πέταξαν βαθμούς στο ξεκίνημα, κάποιοι άλλοι έκαναν καταπληκτικά πράγματα. Υπο αυτό το πρίσμα αυτή την αγωνιστική οι ομάδες αυτές αξίζουν λίγο περισσότερο την προσοχή μας από όσο οι μεγάλοι.
Η σωστά δομημένη Ξάνθη
Η Ξάνθη ξεκίνησε με δυο ήττες που θα μπορούσαν να την διαλύσουν (από την ΑΕΚ και τον Πανιώνιο), αλλά διορθώθηκε σε χρόνο ρεκόρ. Ο Λουτσέσκου βρήκε μια άμυνα στην οποία υπάρχουν παιδιά με εμπειρία (Μπαξεβανίδης, Γουάλας, Φλίσκας, Λισγάρας) έχει ένα εξαιρετικό τερματοφύλακα, τον Ζίφκοβιτς, βρήκε ένα φορ με εύκολο γκολ, τον Γιουνέζ, αλλά κυρίως έχει μέσους ικανούς να μπλέξουν οποιονδήποτε. Με αυτούς ο Λουτσέσκου χτύπησε το ματς στο Καραϊσκάκη κρατώντας το ανοιχτό μέχρι το τέλος: ο Ρουμάνος έπαιξε με τον Λάζιτς, ως ακραίο επιθετικό, όμως τον χρησιμοποίησε κυρίως για να ταπώσει τις κατεβασιές του Φιγκέιρας – και το κατάφερε. Πίεσε επίσης τους Φορτούνη, Μιλιβόγεβιτς και Ανδρούτσο, με τρεις μέσους που έτρεξαν πολύ, δηλαδή τον Καμαρά, τον Λουσέρο και τον Βασιλακάκη που έπαιξε και ως κρυφό φόρ πίσω από το Ράνο. Η Ξάνθη δυσκόλεψε τον Ολυμπιακό πιο πολύ από όσο η ΑΕΚ και ο ΠΑΟ στο Καραϊσκάκη γιατί οι μέσοι της κυρίως έτρεξαν πολύ. Εδειξε, επίσης, όπως και ο Αστέρας πως το να πιέζεις ψηλά, αν ξέρεις να το κάνεις, είναι ο καλύτερος τρόπος για να παίξεις άμυνα και στο Καραϊσκάκη. Αν οι μέσοι της έχουν ενέργεια θα δυσκολέψει και την ΑΕΚ, που πάντως μοιάζει να έχει συνέρθει, αφού οι παίκτες της κάνουν ό,τι μπορούν για να κερδίσουν τον νεοφερμένο Χιμένεθ.
Δυο φορμαρισμένοι αντίπαλοι
Το πιο ισορροπημένο ματς της αγωνιστικής είναι αυτό ανάμεσα στον Αστέρα και στον Πανιώνιο. Ο Αστέρας του Ελευθερόπουλου αποδεικνύει πόσο βασικό είναι το σχέδιο, ακόμα και τις βραδιές που παίζει άσχημα, όπως συνέβη κόντρα στην ΑΕΚ, την περασμένη Κυριακή. Η πρόθεση του Ελέ ήταν να πιέσει ακόμα και τους ακραίους μπακ της Ενωσης, αλλά δεν υπήρχε στο ρεζερβουάρ βενζίνη, αφού η ομάδα τα είχε δώσει όλα με τον Ολυμπιακό λίγες μέρες πριν. Ωστόσο το χέρι του προπονητή φαίνεται, όπως φαίνεται και ότι η ομάδα τον ακούει και τον καταλαβαίνει. Ο Αστέρας πληρώνει την έλλειψη κεντρικών αμυντικών που μπορούν να χτίσουν επιθέσεις – ο Ελευθερόπουλος πειραματίζεται χρησιμοποιώντας ως στόπερ τον Χαμντανί, που είναι καλός σχετικά με τη μπάλα στα πόδια, αλλά κοντός. Πληρώνει επίσης ότι δεν πήρε τίποτα από τον καλό Νίκο Καλτσά, ότι κάπου έχασε τον Ιγκλέσιας και ότι ο πιο προικισμένος ποδοσφαιριστής του, ο Στανισάβλιεβιτς παίζει ανάλογα με τα φεγγάρια του. Αλλά είναι μια ομάδα που μοχθεί, προσπαθεί – τιμάει το ποδόσφαιρο. Το ίδιο μπορείς να πεις και για τον Πανιώνιο κι όχι μόνο γιατί είναι δεύτερος. Κόντρα στον Παναιτωλικό έχει εκτός τον Εν Γκόνγκ και έπαιξε πάλι χωρίς φορ. Του έλειπε ο Φούντας, που θα μπορούσε να δώσει επιθετικές λίσεις, δεν υπήρχε ο Οικονόμου κι ο Γκιοτά έκανε το ένα λάθος μετά το άλλο. Πριν το ματς υπήρχε προβληματισμός για το αν μπορεί ο Μασούτ να κάνει πάλι το φορ και για το τι μπορεί να προσφέρει ο Καθάριος, ο οποίος όχι μόνο ήταν από τους καλύτερους αλλά σκόραρε κιόλας. Εντυπωσιακό το γεγονός ότι και τα δυο γκολ κόντρα στον Παναιτωλικό σημειώθηκαν μετά από δυο κακοχτυπημένα κόρνερ! Και στις δυο περιπτώσεις υπο τις διαταγές του Κόρμπου, όλοι έτρεξαν να κόψουν την αντεπίθεση του Παναιτωλικού και να κρατήσουν την πίεση στην αντίπαλη εστία. Ετσι ο Ρισβάνης αντί να γυρίσει στην άμυνα, έμεινε ψηλά και σκόραρε το πρώτο γκολ ως φορ περιοχής, έτσι κι ο Καθάριος βρήκε μια μπάλα στρωμένη μπροστά του κι έχει τη δυνατότητα να σημαδέψει σωστά. Ο Μιλόγεβιτς είναι ρεαλιστής, η ομάδα τον ακούει, οι νίκες της δεν είναι τυχαίες.
Η Κέρκυρα είναι κακός μπελάς
Το ίδιο και στην Κέρκυρα που κι αυτή είναι πρωταγωνίστρια σε ένα ματς – κλειδί κόντρα στον Πλατανιά. Ο Γρηγορίου ξέρει ότι έχει στα χέρια του μια ομάδα με υλικό Β΄ Εθνικής που όμως είναι άξια συγχαρητηρίων – κι όχι μόνο για την αμυντική της τακτική. Εχανε από την ΑΕΚ και τον ΠΑΟ και ισοφάρισε, δείχνοντας ψυχραιμία και υπομονή. Δεν έχει τον Τουράμ εδώ και τρία ματς κι όμως γκολ βρήκε: τον Ατρόμητο του έριξε μια τεσσάρα. Επαιξε κόντρα στον ΠΑΟ με φορ τον Ντουαλά, έναν ποδοσφαιριστή που συνήθως παίζει δίπλα στον κόφτη, κι όμως έφτιαξε ευκαιρίες, αφού και ο Επστάιν και ο Ζορμπάς σκίστηκαν. Ο Γρηγορίου δεν ζητά ενισχύσεις, δεν γκρινιάζει, δεν τα παρατάει ποτέ: η ομάδα έχει το ταπεραμέντο του προπονητή της. Ο Πλατανιάς θα έχει ένα αντίπαλο δύσκολο: το μεταξύ τους ματς υπόσχεται συγκινήσεις γιατί και οι δυο μοιάζουν φορμαρισμένοι. Δεν μπορείς να το πεις για πολλές ομάδες στη Λίγκα.
Δεν θα πλήξουμε
Είναι ένα πρωτάθλημα χωρίς ενδιαφέρον για την πρώτη θέση (για την ώρα…), αλλά πίσω από τον Ολυμπιακό γίνεται ο κακός χαμός. Στο Καυτατζόγλιο θα δούμε ένα ακόμα ψυχόδραμα αφού η Ηρακλής πλησίασε τις θέσεις της παραμονής. Ο ΠΑΟ, αν και έχει αποδεκατιστεί μπορεί πάντως να κερδίσει τον Λεβαδειακό, ο ΠΑΟΚ αν και χάνει του κόσμου τις ευκαιρίες είναι φαβορί απέναντι στον Παναιτωλικό, ο Ατρόμητος και ο ΠΑΣ πρέπει να δείξουν στο μεταξύ τους ματς ποιος διαχειρίζεται την κούρασή του καλύτερα. Κουρασμένος είναι και ο Ολυμπιακός που πάει να παίξει στο βούρκο της Βέροιας. Που άλλαξε προπονητή, ψάχνει ιδιοκτήτη και χάνει παίκτες, αλλά είναι βέβαιο ότι δεν θα παραδοθεί στις ορέξεις του πρωτοπόρου χωρίς να δώσει μάχη. Και αυτή την αγωνιστική δεν θα πλήξουμε…