Μετά τα δύο απανωτά στραπάτσα με Κέρκυρα και Πανιώνιο ήταν επιτακτική η ανάγκη για άμεση αντίδραση από τον Ατρόμητο και η πρώτη κρίση που καλείτο να διαχειριστεί ο Γιώργος Κορακάκης σε επίπεδο Super Laegue.
Οι εμφανίσεις της ομάδας του νεαρού τεχνικού ήταν αλλαγμένες προς το καλύτερο τόσο στη Λιβαδειά όσο και με τα Γιάννινα στο Περιστέρι. Και στις δύο περιπτώσεις ο Ατρόμητος άξιζε τη νίκη βάσει αγωνιστικής εικόνας.
Ήταν τόσο μεγάλο το άγχος του αποτελέσματος όμως που κατέβαλλε τους παίκτες της ομάδας στα τελευταία λεπτά και δη με τον ΠΑΣ την ύστατη κυριολεκτικά ώρα, εκεί όπου πρέπει να “τρώγεται” η μπάλα.
Ως προς τη διαχείριση των αγώνων κατά τη διάρκεια τους είναι άξιο προς επισήμανση το γεγονός ότι ο Γιώργος Κορακάκης προσπάθησε να θωρακίσει το αποτέλεσμα ρίχνοντας στα δύο ματς παίκτες μεσοεπιθετικούς, στη λογική του να κρατήσουν μπάλα για να μην πιέζεται τόσο η άμυνα της ομάδας.
Και στις δύο περιπτώσεις το αποτέλεσμα ήταν αντίθετο από αυτό που επιδίωξε ο φιλόδοξος προπονητής, που περίμενε πολλά περισσότερα από παίκτες έμπειρους αλλά δεν τα πήρε. Η ομάδα μάλλον έχασε τη χημεία και το ρυθμό της τ(ουλάχιστον ανασταλτικά) με αποτέλεσμα να αυξηθεί η πίεση των αντιπάλων.
Ίσως στο εξής ο Γιώργος Κορακάκης να πάει σε άλλη λογική όταν καλείται να διαχειριστεί ένα εύθραυστο σκορ, ιδιαίτερα όταν στον πάγκο είναι παίκτες όπως ο Λαζαρίδης κι ο Ζησόπουλος…