Σε μια ημέρα όπου ο φίλαθλος πλανήτης αποθεώνει τον «υπερ-άνθρωπο» Τομ Μπρέϊντι, με τον 39χρονο quarterback να παίρνει σπίτι το 5ο Super Bowl της ένδοξης καριέρας του ως ο μοναδικός πλέον σε ανάλογη συλλογή τίτλων, εγώ χάζευα αυτό το Σαββατοκύριακο εικόνες από παλιές καλές εποχές πριν η ψηφιακή, διαδικτυακή και τηλεοπτική – εν γένει – τεχνολογία «εισβάλει» στην καθημερινότητά μας..
Δεν είναι εύκολο έτσι όπως έχει τροποποιηθεί το ποδόσφαιρο μέσα από την τακτική να βρούμε… QBs, ανάλογους με την ευφυϊα, την διορατικότητα και το «γλυκό» πόδι του Τσάρτα, του Ρότσα, του Πάρη Γεωργακόπουλου (κρίμα που τον «χάσαμε» νωρίς) του Γκενάτι Λιτόφτσενκο, του Ντέταρι και οποιουδήποτε θα μπορούσε ανάλογα να δημιουργήσει ή και να «ζωγραφίσει» στο γκαζόν αποκρυπτογραφώντας αμυντικά συστήματα στα 30, τα 40 ή και τα 50 (!) μέτρα.
Σε μια εποχή όπου η τιμή του εισιτηρίου μπορεί, δυστυχώς για τον μέσο Έλληνα, να χαρακτηριστεί από την «αλμυρότητά» της, είδαμε κόσμο να μαζεύεται ξανά στις εξέδρες αφήνοντας την θαλπωρή του καναπέ ίσως βέβαια και γιατί ο φετινός βαρύς κι ασήκωτος για τους λογαριασμούς των κοινοχρήστων χειμώνας, μας έκανε τη χάρη μ’ ένα break!
Ο τηλεοπτικός φακός στο ξεκίνημα των αγώνων της Θεσσαλονίκης, του ΟΑΚΑ, της Νέας Σμύρνης, των Ιωαννίνων αλλά ακόμα και στα περιφερειακά συναπαντήματα της 2ης κατηγορίας με τα «ντέρμπι» των Τρικάλων και της Λαμίας, μας έφτιαξε πριν καλά – καλά μπούμε στη διαδικασία να μιλήσουμε περί του ποιοτικού Σαββατοκύριακου στο λαοφιλές άθλημα.
Τολμώ να πω ότι αυτή η μικρή επιστροφή του κόσμου στο γήπεδο είναι ένα εξόχως ενθαρρυντικό μήνυμα πέραν του όποιου ντελίριου δημιουργούν, οι «εξάρες» της ΑΕΚ (με original προπονητή στον πάγκο), το «Panem et circenses» (άρτος και θεάματα) στην αρένα της Τούμπας ως προσφορές των νεοφερμένων Ενρίκεν – Πρίγιοβιτς στον ΠΑΟΚ νοστιμίζοντας με άκρως αποτελεσματικό τρόπο την ποδοσφαιρική «μαγειρική» του Βλάνταν Ίβιτς, ο αγωνιστικός ψυχισμός του Παναθηναϊκού κόντρα στο.. όργωμα των Ζωσιμάδων και τα χοντρά διαιτητικά λάθη, όπως βέβαια και το ατέλειωτο γλέντι της «κυανέρυθρης Πλατείας».
Έχω την εντύπωση πως το πρωτάθλημα της Super League πήρε από τον κόσμο του μια πολύ καλή… πάσα αυτό το Σ/Κ, λιγότερο χαρισματική και λαοπρόβλητη από αυτές που μοίρασε στους New England Patriots ο κουμανταδόρος τους στον μεγάλο τελικό του Χιούστον, αλλά εξίσου αποτελεσματική για το παρόν και το μέλλον – το άμεσο έστω – του Greek Soccer εν έτη 2017.
Αναφέρομαι σ’ αυτόν τον κόσμο που θέλει τη θέση του στην εξέδρα, θέλει να μιλάει σήμερα όλη μέρα για τους «παιχταράδες» της ομάδας του, θέλει να διατηρήσει ή και να ξαναβάλει το ποδόσφαιρο στην καθημερινότητά του έστω και στη μορφή της.. καζούρας, του πειράγματος και του φιλικού «καυγά» στον καφέ με τους φίλους!
Ας τον σεβαστούν όλοι αυτοί που μπλέκουν την κάθε μορφή «εξυγίανσης» με τα προσωπικά συμφέροντα και τις προσωπικές αντιπαραθέσεις. Ας το σεβαστούν όποιοι έχουν για «καραμέλα» την επένδυση στο χώρο, «αδυνατίζοντας» καθημερινά τις ομάδες τους, όπως επίσης να το σεβαστούν οι εκπρόσωποι του Τύπου, κυρίως όσοι έχουν ως μέτρο… επιβίωσης στο χώρο το «εμπόριο» φανατισμού και την εξαγωγή απωθημένων!!
Κάτι μου λέει πως εάν γίνουν τα βήματα προς την θετική κατεύθυνση στα προαναφερόμενα, θα μειωθούν θεαματικά και τα όποια «λάθη» και… λάθη των ανθρώπων με τις σφυρίχτρες και τα σημαιάκια..