Ο Αντώνης Καρπετόπουλος γράφει στο προσωπικό του blog για τη 19η αγωνιστική του πρωταθλήματος και το απόηχό της.

Η 20η αγωνιστική είναι η απόδειξη πως στην Ελλάδα οι μεγάλες ομάδες μπορούν εύκολα και γρήγορα να κάνουν τους οπαδούς τους να τους συγχωρέσουν για τα πάντα. Ένα μεγάλο σκορ, λίγη σοβαρότητα, ένα καλό σερί αποτελεσμάτων που έτσι κι αλλιώς το πρωτάθλημα μας επιτρέπει αφού οι μικρομεσαίοι είναι πολλοί, και η απογοήτευση πάει στην άκρη. Όλα αλλάζουν εύκολα και ευτυχώς. 

Άλλαξε το σκηνικό

Το απόλυτο παράδειγμα είναι η ΑΕΚ. Τα πανό πλέον δεν αφορούν την διοίκηση αλλά μαρτυρούν αλληλεγγύη για τη Μονή Εσφιγμένου, ο κόσμος στο ΟΑΚΑ σε λίγο θα είναι πάλι πολύς: όχι τυχαία γιατί το κλίμα άλλαξε. Η πρώτη αλλαγή προπονητή φέτος στην ΑΕΚ δεν απέδωσε τίποτα: ο Μοράις έκανε λιγότερους βαθμούς από τον Τιμούρ Κετσπάγια, έμοιαζε αδύνατο να δώσει στους παίκτες της ΑΕΚ κίνητρο, δεν κατόρθωνε να βοηθήσει την ομάδα ποτέ  στην διάρκεια των αγώνων. Η δεύτερη αλλαγή, όμως, αποδεικνύεται η πρέπουσα: ο Μανόλο Χιμένεθ, την επιλογή του οποίου κάποιοι κριτίκαραν πάρα πολύ χαρακτηριζοντάς την περίπου ως «ξαναζεσταμένο φαγητό», κατάφερε να ξυπνήσει την ΑΕΚ σε χρόνο ρεκόρ. Το πέτυχε για δυο λόγους. Ο πρώτος γιατί ξέρει που βρίσκεται, ποιες είναι οι απαιτήσεις που υπάρχουν από αυτόν και ποιο είναι το πρωτάθλημα στο οποίο η ομάδα του παίρνει μέρος. Ο δεύτερος γιατί στο πρόσωπό του οι παίκτες βλέπουν κάποιον που δεν είναι λύση προσωρινή, παρόλο που το συμβόλαιό του λήγει το καλοκαίρι: όποιος καταλαβαίνει πως ο προϊσταμενός του μπορεί να έχει λόγο για τη μελλοντική του παρουσία, σκίζεται. Η ΑΕΚ έβαλε έξι γκολ την Τετάρτη στο Λεβαδειακό και έξι γκολ την Κυριακή στην Βέροια – πέντε στο πρώτο ημίχρονο. Αυτά τα μεγάλα σκορ είναι αποτελέσματα μεγάλης διάθεσης: οι παίκτες παίζουν για να δείξουν στον προπονητή ότι μπορεί να τους εμπιστευτεί. Χθες πρωταγωνιστές δεν ήταν οι νεοφερμένοι, (παρόλο που ο Αιντάρεβιτς, ο Αραούχο κι ο Βράνιες που σκόραρε είχαν συμπαθητική απόδοση) αλλά οι παλιοί: ο Χριστοδουλόπουλος, ο Πέκχαρτ, ο Μάνταλος – όλοι αισθάνονται την ανάγκη να κρατήσουν τη θέση βασικού – ο Μανόλο δεν αστειεύεται. Το πιο σημαντικό είναι ότι η ΑΕΚ του δεν δέχεται φάσεις, ενώ τον καιρό του Μοράις είχε μια τρομερή δυσκολία να κρατήσει το μηδέν. Στα ματς του πρωταθλήματος μόνο η Ξάνθη έκανε μια ευκαιρία κόντρα στην ΑΕΚ του Χιμένεθ: αν τα πολλά γκολ δείχνουν τη διάθεση των παικτών, η οργάνωση στην άμυνα μαρτυρά τη δουλειά.  

Δεν αστειεύονται ΠΑΟΚ και Πανιώνιος
 
Δεν αστειεύονται ούτε ο ΠΑΟΚ και ο Πανιώνιος, που στρογγυλοκάθισαν στη δεύτερη θέση μόνοι τους. Οι Νεοσμηρνειώτες μετέτρεψαν σε περίπατο το ντέρμπι κορυφής με την Ξάνθη χάρη στο γκολ του Κόρμπου, μόλις στο 22΄: το καταπληκτικό του τελείωμα μαρτυρά πως πριν γίνει κόφτης έπαιζε κυνηγός. Οι εμπνεύσεις του Μασούτ, η μαχητικότητα του νεοφερμένου Μαχμούτοβιτς και η ανόητη αποβολή του Ντε Λούκας στο 40΄ απλοποίησαν το ματς: ο Μπέν με πέναλτι πέτυχε το 2-0 στο 65’ κι όλα τελείωσαν. Για 30 λεπτά ο κόσμος, που σχεδόν γέμισε το γήπεδο, αποθέωνε την ομάδα του Μιλόγεβιτς που κάνει καταπληκτικά πράγματα απολαμβάνοντας το παρεϊστικο ποδόσφαιρο που παίζει. Αποθέωση είχαμε και στην Τούμπα. Ο ΠΑΟΚ κέρδισε ένα συγκλονιστικό ματς κόντρα στον Αστέρα που προηγήθηκε 0-1 και ισοφάρισε σε 2-2 στο 80΄με τον σπουδαίο χθες Μανιά. Ο Ιβιτς βρήκε λύσεις από τους νεοφερμένους που ήταν και οι πιο ξεκούραστοι: ο Πριγιοβιτς πέτυχε το 2-1 ένα λεπτό μετά την είσοδό του στο ματς στο 71΄κι ο Ενρίκε πέτυχε το γκολ της νίκης στο 84΄κι αφού στο 90΄ο Γλύκος έκανε την επέμβαση της αγωνιστικής σε σουτ του Στανισάβλιβιτς. Ο ΠΑΟΚ επιμένει και χτίζει ένα τρομερό σερί: η τελευταία του ήττα είναι στις 4 Δεκεμβρίου από τον ΠΑΟ. Ο Βαρέλα δήλωσε στο τέλος ότι τώρα καταλαβαίνει τη δύναμη της Τούμπας: έχει ακόμα να δει και να μάθει πολλά.   

Βελτιωμένος ήταν και ο ΠΑΟ στα Γιάννινα και ας μην κέρδισε: στον ΠΑΟ φέτος κάποιες νίκες έκρυψαν προβλήματα – τέτοιες δεν του χρειάζονται. Ο ΠΑΟ βρέθηκε πίσω στο σκορ μετά από ένα γκολ του Κόντε που δεν έπρεπε να μετρήσει, αλλά χάρη και στις αλλαγές του Ουζουνίδη στο β ημίχρονο (ο Μολέδο έδωσε σιγουριά, ο Βλαχοδήμος ταχύτητα) κυριάρχησε. Ο Εμ Μποκού είχε δοκάρι, ο Μπεργκ ισοφάρισε, αλλά το δεύτερο γκολ δεν ήρθε και στο τέλος όλοι διαμαρτύρονταν για τη διαιτησία: έχουν κάποιο δίκιο, αλλά λάθη έγιναν και σε βάρος του ΠΑΣ που στο τέλος έπαιξε για την ισοπαλία και την πήρε, όπως τίμια παραδέχτηκε ο καλός Μιχαήλ μιλώντας στη Νova.

Επαγγελματική νίκη 

Κέφια είχαμε και στο Καραϊσκάκη, μετά από κάμποσο καιρό. Μπορεί ο Ρομαό ως αντικαταστάτης του Μιλιβόγεβιτς να μην ενθουσίασε, (ο Αφρικάνος ήταν καλός ανασταλτικά (μπορεί και καλύτερα) αλλά στην οργάνωση του παιγνιδιού υστερεί), όμως ο Ολυμπιακός έκανε το είδος της επαγγελματικής νίκης που μαρτυρά πως δεν έχει ξεχάσει την συνταγή του πρωταθλητισμού. Ο Ολυμπιακός είχε να πετύχει γκολ σε πρώτο ημίχρονο στο Καραϊσκάκη από το ματς με τον ΠΑΟ: το παράξενο αυτό σερί σταμάτησε στο πρώτο λεπτό του ματς με τον Ηρακλή, όταν ο Βιάνα μετά από κόρνερ του Σεμπά έκανε το 1-0. Ο Σεμπά, που δεν σκόραρε, αλλά αναστάτωσε την άμυνα του μαχητικού Ηρακλή όσο κανείς, συνέχιζε να φτιάχνει φάσεις και για πρώτη ίσως φορά κέρδισε το Καραϊσκάκη. Χάρη στο δικό του τρέξιμο, τη συνηθισμένη ασίστ του Φιγκέιρας και τα κέφια του Ελιονούσι και του Φορτούνη που σκόραραν, ο Ολυμπιακός τελείωσε το ματς νωρίς και κέρδισε αυτή τη φορά χωρίς να μοιράσει καρδιοχτύπια μολονότι μετά το 3-0 χαλάρωσε κι άφησε στον Ηρακλή τουλάχιστον τρεις ευκαιρίες για γκολ. Ο Μπέντο χρειάζεται έξι νίκες ακόμα για να κατακτήσει και μαθηματικά το πρωτάθλημα: αν η ομάδα του δείξει τη σοβαρότητα του πρώτου ημιχρόνου θα τις βρει. Την Κυριακή στο μεταξύ βρήκε την καλή του επιθετική δημιουργική πεντάδα: Φορτούνης, Μαρτίνς, Ελιονούσι, Σεμπά και Ιντέγιε είχαν καιρό να παίξουν όλοι μαζί.     

Κατά τα άλλα ο Κορακάκης πλήρωσε την ήττα του Ατρόμητου από τον βελτιωμένο Παναιτωλικό που μετά από δυο άθλια ματς κόντρα στον ΠΑΟΚ αυτή τη φορά έμοιαζε ομάδα του Χάβου, δηλαδή είχε τσαγανό και θέληση. Κυρίως δεν είχε το άγχος που είδαμε στο ΑΕΛ – Κέρκυρα, όπου οι γηπεδούχοι βρήκαν ένα γκολ από το πουθενά στο 80΄και το κράτησαν μόνο δυο λεπτά. Το τελικό 1-1, που δεν τους άρεσε, μετά την ήττα του Λεβαδειακού από τον ασταμάτητο Πλατανιά είναι ανεκτό. Μην πω και πολύτιμο.