Είχε πάρει φόρα από την Τρίτη, επιτάχυνε την Πέμπτη και την πλήρωσε η Μπάρσα. Ο Χρήστος Καούρης γράφει για την ταυτοτική εβδομάδα των ερυθρόλευκων.

Το κυρίαρχο ερώτημα πριν το συναπάντημα των Πειραιωτών με τους Καταλανούς, πέρα από τη νίκη και την ήττα, ήταν το κατά πόσον η μάχη χαρακωμάτων κόντρα στη Ρεάλ Μαδρίτης ήταν η επιστροφή στο modus operandi που χαρακτηρίζει τον Ολυμπιακό ή απλώς μια αντίδραση της ημέρας, ένα πυροτέχνημα σε έναν soft πρώτο μήνα στην Ευρωλίγκα. Στο τέλος του 40λέπτου, ανάμεσα σε χαμόγελα, αισιοδοξία και μία κομματιασμένη φανέλα του Μους Φαλ, η απάντηση είχε δοθεί πέρα από κάθε αμφιβολία.

Κάπου εδώ, το απαραίτητο περίγραμμα. Η Μπαρτσελόνα ταξίδεψε το Σάββατο στη Μάλαγα για το κυριακάτικο ματς με την Ουνικάχα (ήττα, 96-103), μία μέρα αργότερα πέταξε για την Κωνσταντινούπολη όπου την Τρίτη κέρδισε πειστικά την Εφές (97-88) και ακολούθως έκανε τρίτο, κοντινό ταξίδι στην Αθήνα, την τελευταία στάση. Ο Ολυμπιακός τους βρήκε μπόσικους και πέρασε από πάνω τους σαν φορτηγό.

Η συγκυρία είναι πάντα η μία πλευρά της εξίσωσης. Η δεύτερη και πιο σημαντική αφορά το πόσο έτοιμος είναι κανείς να την εκμεταλλευτεί: βάσει εικόνας του αγώνα, οι ερυθρόλευκοι θα κέρδιζαν χθες βράδυ και την ξεκούραστη εκδοχή των cules, όσο κι αν αυτά τα υποθετικά σχήματα είναι στην πραγματικότητα κενά περιεχομένου.

Το σίγουρο είναι πως ο Ολυμπιακός ήταν έτοιμος. Είχε παίκτες με πλεόνασμα ενέργειας από το παιχνίδι της Τρίτης (Ντόρσεϊ, Μιλουτίνοφ, Βιλντόσα), διάθεση να κυνηγήσει και να εξαντλήσει τον αντίπαλο, να πάει πρώτος στις διεκδικούμενες μπάλες και να ανανεώσει επιθέσεις, να χρησιμοποιήσει τα φάουλ. Όταν ξεπέρασε, χάρη στον αφιονισμένο Μακίσικ το υπναλέο και τσαπατσούλικο ξεκίνημα, το νερό μπήκε στο αυλάκι και δεν κοίταξε ποτέ ξανά πίσω. Όταν χρειάστηκε, το κοινό έδωσε την ώθηση που χρειαζόταν – πουθενά δεν είναι σαν στο σπίτι, εκεί που οι ερυθρόλευκοι παραμένουν αήττητοι σε τέσσερα ματς.

Ο Οκτώβρης είναι για να κοιτάς το παρκέ περισσότερο από τη βαθμολογία, μην τα ξαναλέμε. Ξαναβρίσκοντας την χαμένη για σχεδόν ένα μήνα σκληράδα και αποφασιστικότητα, οι Πειραιώτες δείχνουν να ξεπερνούν τις παιδικές ασθένειες που τους ταλαιπώρησαν στην εκκίνηση, όσο κι αν τέτοιου είδους συμπεράσματα είναι ακόμη εύθραυστα. Επιπλέον, πιστώνονται την αντίδραση στα πρώτα ζόρια της σεζόν.

Η διαχείριση ενός ρόστερ 14 παικτών είναι μια διαδικασία εκμάθησης για όλους, μηδένα του προπονητή εξαιρουμένου. Αυτό που πιθανότατα θα παγιωθεί είναι πως εκτός των δύο παικτών που θα μένουν εκτός αποστολής (Λαρεντζάκης, Μήτρου-Λονγκ στην επετηρίδα), άλλοι δύο θα έχουν ελάχιστο ή μηδενικό χρόνο συμμετοχής, με τις όποιες εξαιρέσεις χωρούν στον κανόνα. Συνέβη αυτή την εβδομάδα σε νίκες, συνέβη και τις δύο προηγούμενες σε ήττες, αφού είναι μπασκετικά παράλογο και μάλλον επικίνδυνο να προσπαθεί κανείς να φτάσει το rotation ως το 11, πόσο μάλλον το 12.

Το ζήτημα είναι πως θα τους κρατήσει κανείς ενεργούς και αν οι ίδιοι έχουν την ανθεκτικότητα και την προσαρμοστικότητα να παραμείνουν οι ίδιοι θετικοί και έτοιμοι, ειδικά αν θεωρούν πως έχουν την ποιότητα και την κλάση να υπηρετούν πολύ πιο σημαντικούς ρόλους – το παράδειγμα των Ντόρσεϊ, Βιλντόσα είναι ενδεικτικό.

Ο Ελληνοαμερικανός σήκωσε βλέφαρα με την θετική του προσέγγιση στο παιχνίδι. Απέφυγε να εκβιάσει πράγματα, μοίρασε δύο ασίστ πριν ακόμα σκοράρει (από τις 4 συνολικά), ήταν ενεργός στην άμυνα (2κλεψίματα). Ο Γιώργος Μποζίκας μίλησε για έναν πιο ώριμο Ντόρσεϊ σε σχέση με τον προ τριετίας στον οποίο γίνεται συνεχές… ψηστήρι να απαγκιστρωθεί από τα στατιστικά του και να παίξει με μοναδικό γνώμονα τη νίκη της ομάδας. Δεν θα συμβεί από τη μία στιγμή στην άλλη, αλλά το δείγμα ήταν εντυπωσιακό.

Ο Αργεντινός παραδέχτηκε, σε συνέντευξη του που προβλήθηκε στους Playmakers, πως φέτος στον Ολυμπιακό μπορεί και πρέπει να θυμηθεί τον αξιόπιστο αμυντικό που είδαμε στα πρώτα του βήματα στη Βιτόρια. Ο Βιλντόσα παίζει ακόμα με χαλινάρι στην επίθεση, κέρδισε τα εύσημα του Μπαρτζώκα με την αφοσίωσή του στην άμυνα, πλέον είναι ζήτημα να απαλλαγεί από το δισταγμό και να βρει τρόπο να φέρει την ικανότητα του στο απρόβλεπτο στην υπηρεσία του γκρουπ.

Κατά τα άλλα: ο Μιλουτίνοφ έδειξε να πατά καλύτερα (6 επιθετικά ριμπάουντ), η Φουρνιέ-mania συνεχίζεται, το σκηνικό με τον Μουστάφα Φαλ ήταν σπαρταριστό αλλά ακόμη καλύτερες ήταν οι δηλώσεις του Γάλλου για την αγωνιστική του κατάσταση και την διαδικασία που περνά ένας αθλητής για να φτάσει στο επιθυμητό επίπεδο.

Μένοντας στην Ελλάδα για δεύτερη σερί εβδομάδα ο Ολυμπιακός μπορεί να ελπίζει βάσιμα πως η βελτίωση του θα συνεχιστεί. Το μέγεθος της θα ζυγιστεί στο καμίνι του Ο.Α.Κ.Α., στο πρώτο ευρωπαϊκό ντέρμπι της σεζόν που απέχει πια μόλις μία εβδομάδα.