Ο Μανώλης Βογιατζάκης γράφει στο blog του για τις 23 τελικές της ΑΕΚ κόντρα στην Αούστρια, αλλά και για τον βαθμό που ενδεχομένως να αποδειχθεί "χρυσάφι".

Η ΑΕΚ …αρνείται να χάσει. Όντως, παρά την κούραση λόγω των συνεχόμενων αγώνων, τους τραυματισμούς και την αστοχία, είναι αλήθεια ότι φέτος, απ’ την αρχή της σεζόν βλέπουμε μια ομάδα που δείχνει ικανή να ανατρέψει κάθε εις βάρος της αποτέλεσμα. Αυτό είναι ένα από τα θετικά συμπεράσματα που βγαίνουν από την αναμέτρηση της Ένωσης με την Αούστρια Βιέννης. Το άλλο και πολύ σημαντικό είναι οι συνολικά 23 τελικές προσπάθειες που έκαναν οι “κιτρινόμαυροι” σε ευρωπαϊκό παιχνίδι. Το συγκεκριμένο στοιχείο αποδεικνύει ότι η ομάδα έχει δουλευτεί σωστά και εμφανίζει πλέον ένα ορθολογικό πλάνο ανάπτυξης στο παιχνίδι της. 

Το αρνητικό στοιχείο όμως που ακολουθεί αμέσως μετά στη σκέψη είναι ότι σε έναν τέτοιο αγώνα, με τόσες πολλές τελικές προσπάθειες η ΑΕΚ κατάφερε να σκοράρει μόλις δύο γκολ. Αν μάλιστα σκεφτεί κάποιος ότι το δεύτερο γκολ μπήκε στο 90′, μπορεί εύκολα να κατανοήσει το πρόβλημα στο σκοράρισμα. Πόσο μάλλον απ’ τη στιγμή που την επιθετική τετράδα απάρτιζαν ικανότατοι ποδοσφαιριστές με έφεση στο γκολ, όπως ο Αραούχο, ο Χριστοδουλόπουλος, ο Μάνταλος και ο Λιβάια. Ο τελευταίος παρά το γεγονός ότι πέτυχε τα δύο πρώτα του γκολ με τη φανέλα της ΑΕΚ, ήταν ένας απ’ αυτούς που απώλεσαν σημαντικές ευκαιρίες πριν φτάσουμε στο φινάλε της αναμέτρησης. Ένα να είχε μπει, ενδεχομένως όλα να ήταν διαφορετικά.

Υπήρχαν κι άλλα αρνητικά εκτός απ’ τη δυσκολία στο σκοράρισμα. Για παράδειγμα η κατοχή μπάλας στο α’ ημίχρονο (41% – 59%) αποδεικνύει ότι η ελληνική ομάδα δεν είχε αναλάβει ρόλο οδηγού στο παιχνίδι. Επίσης η “τρύπα” που υπήρχε στη μεσαία γραμμή, απ’ την οποία ξεκινούσαν πολλές απ’ τις επιθέσεις των Αυστριακών, ενώ ήταν και μια κακή βραδιά για τους δύο πλάγιους μπακ. Στο χώρο του κέντρου ο Αϊντάρεβιτς δεν κατάφερε σε κανένα σημείο του ματς να παίξει τον ρόλο του αντί – Σιμόες, με την απουσία του Πορτογάλου να είναι και πάλι εμφανέστατη. Με την είσοδο του Γαλανόπουλου βελτιώθηκε η κατάσταση και στο β’ ημίχρονο η ΑΕΚ έκανε …πάρτι στην αντίπαλη περιοχή. Τι κι αν χάθηκε όμως το …μέτρημα στις φάσεις που δημιούργησαν οι “κιτρινόμαυροι”; Ο στόχος της νίκης δεν επετεύχθη κι έτσι χάθηκε μια τεράστια ευκαιρία για την Ένωση.

Ευκαιρία να κάνει το απόλυτο μετά απ’ τους δύο πρώτους αγώνες και να αφήσει τους άμεσους ανταγωνιστές της για τη δεύτερη θέση στον πάτο με μηδενικό στη βαθμολογία τους. Αν ο Δικέφαλος νικούσε, η λογική λέει ότι τώρα θα ήταν με το …ενάμισι πόδι στην επόμενη φάση, αλλά ακόμα κι έτσι, αυτό το γκολ του Λιβάια στο 90ο λεπτό αυξάνει κατά πολύ τις πιθανότητες της πρόκρισης. Ή αν μη τι άλλο, διατηρεί την ΑΕΚ σε θέση οδηγού για τους “16”, αφού είναι πολύ πιθανό να αρκεί η εντός έδρας νίκη επί της Ριέκα και μια ισοπαλία μέσα στη Βιέννη για να τσεκαριστεί το …εισιτήριο. 

“Πολύ νωρίς να συζητάμε για την πρόκριση” θα σκεφτούν κάποιοι κι έχουν δίκιο, αφού σε λίγα 24ωρα ακολουθεί ένα από τα δύο διαδοχικά πολύ κρίσιμα εκτός έδρας ματς της Ένωσης για το πρωτάθλημα. Στην Τρίπολη εκτός απ’ τον Αστέρα η ΑΕΚ θα έχει κι άλλους αντιπάλους. Την κούραση, τους σοβαρούς τραυματισμούς και την έντονη πλέον πίεση για παραμονή στην κορυφή. Θα αντέξουν οι “κιτρινόμαυροι”; Στο χέρι τους είναι…