Υπό κανονικές συνθήκες θα μιλούσαμε για ένα βράδυ ποδοσφαιρικής γιορτής στο Γουέμπλεϊ. Το πέπλο θλίψης για την βαριά απώλεια του Τζορτζ Μπάλντοκ όμως αλλάζει τα δεδομένα, όχι μόνο στη σκέψη και τη διάθεση μας, αλλά και στην επικείμενη αναμέτρηση της 3ης αγωνιστικής του Nations League.
Το σοκ και ο θρήνος για τον χαμό του 31χρονου ποδοσφαιριστή του Παναθηναϊκού και της Εθνικής ομάδας ήταν παρόμοια σε Ελλάδα και Αγγλία. Μην ξεχνάμε ότι ήταν γεννημένος και μεγαλωμένος στην χώρα που απόψε το βράδυ η εθνική μας ομάδα θα προσπαθήσει να παίξει ποδόσφαιρο.
Σε διαφορετικές συνθήκες θα μιλούσαμε για προσπάθεια να πάρει αποτέλεσμα, να σταθεί στο επίπεδο των ιδιαίτερα ποιοτικών αντιπάλων της. Όμως αυτή η εξέλιξη δεν αλλάζει απλώς τη θεωρία και την κουβέντα για το αποψινό ματς στο Λονδίνο. Πρωτοσέλιδο σε όλα τα μέσα ενημέρωσης ο θάνατος του Μπάλντοκ ήταν και στην Αγγλία. Η πολυετής καριέρα του σε συλλόγους της χώρας, το γεγονός ότι ήταν παιδί ιδιαίτερα αγαπητό σε όλους, δημιούργησαν αυτή την αντίδραση τόσο από τα μέσα εν ημέρωσης της χώρας όσο και από ομάδες που έπαιξε, συμπαίκτες και αντιπάλους από το νησί.
Κοινά στοιχεία και στη χώρα μας. Μόνιμος κάτοικος της από το καλοκαίρι παίρνοντας μεταγραφή στον Παναθηναϊκό, αγωνίστηκε για τελευταία φορά στο ντέρμπι αιωνίων της Κυριακής…
Σε οποιαδήποτε οικογένεια η απώλεια ενός νέου ανθρώπου συνταράσσει τα θεμέλια. Σοκάρει και παγώνει τα μέλη της για καιρό. Το ίδιο συμβαίνει και σε μια αθλητική οικογένεια. Τέτοιες ήταν για τον Μπάλντοκ ο Παναθηναϊκός και η Εθνική ομάδα.
Είναι δύσκολο για μια κοινωνία να χωνέψει μια τέτοια είδηση, αυτή την απώλεια.
Είναι αδιανόητο να την ξεπεράσει η αθλητική του οικογένεια μέσα σε λίγες ώρες. Οι συναθλητές του στο ξενοδοχείο της εθνικής ομάδας δίνουν το βράδυ το δυσκολότερο παιχνίδι της καριέρας τους. Όχι μόνο γιατί απέναντι τους θα βρεθεί η φιναλίστ των τελευταίων δύο ευρωπαϊκών πρωταθλημάτων, αλλά γιατί πέρα από τις αγωνιστικές υπερβάσεις που απαιτούνται για να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων, πρέπει να σταθούν στα πόδια τους και επαναφέρουν… το μυαλό τους στο γήπεδο για 90 λεπτά. Αυτό κι αν είναι υπέρβαση. Δυσκολότερη ακόμη και από το να κοιτάξουν στα μάτια τους παικταράδες των Άγγλων.