Επτά αγωνιστικές πριν το τέλος η Ευρωλίγκα, αντί να …ησυχάζει όσο φαίνεται που μπορεί να φτάσει η κάθε ομάδα, γίνεται όλο και πιο ανταγωνιστική με τους τελευταίους της βαθμολογίας να κάνουν δύσκολη την ζωή των ομάδων που τα έχουν καλύτερα.
Κάπως έτσι πήγε να την «πατήσει» ο Παναθηναϊκός στο ΟΑΚΑ απέναντι στην Καζάν, αλλά ο Τσάβι Πασκουάλ επέλεξε να πάρει την τύχη του τριφυλλιού στα χέρια του. Με την ομάδα του στο -2 και το ρολόϊ να δείχνει 7 δευτερόλεπτα έκανε το φάουλ που του έδωσε την τελευταία επίθεση . Μετά μίλησε το ταλέντο του Μάϊκ Τζέϊμς που με ένα απίθανο τρίποντο, έδωσε στην ελληνική ομάδα τη νίκη που την κρατάει στα ψηλά της βαθμολογίας.
Η απόφαση του κόουτς είχε ρίσκο με δεδομένο ότι ο Πασκουάλ δεν είχε τάϊμ άουτ, αλλά είχε και λογική. Ο Ισπανός είχε την ψυχραιμία την στιγμή που καιγόταν ο τόπος να δει ότι δεν μπορούσε να εμπιστευτεί την άμυνα του – όχι μόνο στο τέλος, αλλά σε όλο το ματς – και έβαλε τα …λεφτά του στον Τζέϊμς. Πως το λένε οι Αμερικάνοι; Luck is what happens when preparation meets opportunity… Ο Τσάβι έδωσε στην ομάδα του μια ευκαιρία και ο Μάϊκ έδειξε ότι αξίζει να φοράει μια φανέλα σαν αυτή του Παναθηναϊκού.
Μόνο που αυτή είναι η μικρή εικόνα, η καλή πλευρά του αγώνα με την Καζάν για τον Παναθηναϊκό. Από εκεί και πέρα οι πράσινοι έκαναν μια κακή εμφάνιση μακριά από τα δεδομένα που μπορεί να τους οδηγήσουν ψηλά. Το συγκρότημα που έχει σήμερα ο Πασκουάλ στα χέρια του δεν έχει άλλη επιλογή από το να ματώνει αμυντικά λες και παίζει τελικό όταν αντιμετωπίζει οποιαδήποτε ομάδα της Ευρωλίγκα, από την Ρεάλ ως το Μιλάνο. Διαφορετικά θα χάσει από όλους
Αυτό δεν έγινε με την Ούνικς. Ο Παναθηναϊκός έδωσε δικαιώματα με το νωθρό τρόπο που μπήκε στο ματς, άφησε τον Λάνγκφορντ να αποφασίζει χωρίς πίεση, η ιδέα να πάει πάνω του ο Τζεντίλε αποδείχθηκε αναποτελεσματική, μετά αγχώθηκε και έγινε βιαστικός στην επίθεση (στο πρώτο μέρος οι συνεργασίες του τριφυλλιού ήταν τόσο κακές ώστε είχε τρεις ασίστ και οι Ρώσοι μετρούσαν δέκα).
Τελικά η ελληνική ομάδα γλύτωσε από του χάρου τα δόντια γιατί άλλαξε την συμπεριφορά της στο τέταρτο δεκάλεπτο και όταν βρέθηκε στο -11.
• Ο Πασκουάλ σταμάτησε να παίζει με πέντε αμερικάνους και έριξε στο παρκέ Μπουρούση, Παπά που μπήκαν και έπαιξαν με μαχητικότητα προς μίμηση για όλους.
• Ο Μπουρούσης έκανε για μένα το καλύτερο φετινό του ματς, έβαλε τις βολές που κέρδισε και δημιούργησε για τους συμπαίκτες.
• Ο Σίνγκλετον και ο Ρίβερς βελτιώθηκαν, έβαλαν μεγάλα σουτ και η μπάλα κυκλοφόρησε καλύτερα (12-7 οι ασίστ στο β’ ημίχρονο)
• Ο Πασκουάλ άλλαξε την άμυνα του, με τον Ρίβερς να περιορίζει τον Λάνγκφορντ και τους υπόλοιπους τέσσερις σε διάταξη ζώνης, τακτική που έβαλε στο ματς τον Κολόμ και τον Αντίποφ.
• Ο Τζέιμς στο τέλος έβαλε ένα τεράστιο σουτ που θα μνημονεύεται από όλους.
Τελικά φαίνεται ότι ο Παναθηναϊκός θα πορευτεί έτσι ως το τέλος της χρονιάς. Με τα σκαμπανεβάσματα του, τα πολλά τρίποντα, την ικανότητα να νικήσει οποιονδήποτε, αλλά και να είναι φανερό ότι μπορεί να χάσει από χειρότερες ομάδες. Το πρόγραμμα είναι τέτοιο, ώστε είναι στο χέρι των πράσινων η πρόκριση, αλλά το που θα φτάσει φέτος δεν μπορεί να το ξέρει κανένας…
Στο έτερο ελληνικό στρατόπεδο, ο Ολυμπιακός γύρισε με το κεφάλι ψηλά από την Κωνσταντινούπολη, παρά την ήττα από την Φενέρ. Η ομάδα του Γιάννη Σφαιρόπουλου έπαιξε εκπληκτικά επί 30 λεπτά, αλλά στο τελευταίο δεκάλεπτο κουράστηκε και λύγισε κάτω από το βάρος της πίεσης του κόσμου των γηπεδούχων και των παικτών του Ομπράντοβιτς.
Η εξαιρετική εμφάνιση των ερυθρολεύκων, παρά την απουσία του Βασίλη Σπανούλη και του Πάτρικ Γιανγκ, είναι απόδειξη του πόσο δυνατά είναι τα θεμέλια στα οποία στηρίζεται αυτή η ομάδα.
Το γεγονός ότι στο τέταρτο δεκάλεπτο ο Ολυμπιακός δεν μπόρεσε να κρατήσει την διαφορά που είχε χτίσει, ασφαλώς έχει να κάνει με το ότι η ομάδα έχει χτιστεί γύρω από τον Σπανούλη και δεν μπορεί να έχει εναλλακτικές λύσεις με παίκτες ίδιου επιπέδου. Ο Γκριν και ο Λοτζέσκι είναι εξαιρετικοί αθλητές αλλά έχουν διαφορετικά χαρακτηριστικά από τον Βασίλη και προφανώς αν είναι να νικήσουν οι πρωταθλητές Ελλάδος αντιπάλους σαν την Φενέρ, τότε θα πρέπει να είναι πλήρεις.
Ως το 30 πάντως ο Ολυμπιακός με τον Μάτζαρη να καθοδηγεί μαεστρικά, τον Γκριν να κάνει φοβερή δουλειά στο ένας εναντίον ενός, τον Ουότερς και τον Παπανικολάου να δίνουν λύσεις και τον Πρίντεζη να είναι σημείο αναφοράς στο πέντε εναντίον πέντε, είχε εικόνα νικητή.
Ο Σφαιρόπουλος όταν έκαναν την αντεπίθεση τους οι Τούρκοι, έμεινε με τους βασικούς, είδε τον Πρίντεζη να υποχρεώνεται να διώχνει την μπάλα από τα χέρια του καθώς ο Ζοτς έστελνε δεύτερο παίκτη πάνω του και επέλεξε να μην ρίξει στο παρκέ τον Ουότερς και απλά διασφάλισε ότι η Φενέρ δεν θα ξέφευγε στο σκορ.
Το σημαντικό για τον Ολυμπιακό είναι ότι κράτησε την διαφορά των εννέα πόντων με την οποία είχε νικήσει στο ΣΕΦ την Φενέρ και έτσι είναι δύο νίκες μπροστά από τους Τούρκους στην μάχη για το πλεονέκτημα έδρας.
Αντί επιλόγου: Οσο περνάει ο καιρός τα μεγάλα σκορ που είχαμε στο ξεκίνημα της περιόδου γίνονται εξαίρεση και επιστρέφουμε στα βασικά της άνοιξης. Καλή είναι η ταχύτητα και το ανοικτό γήπεδο, αλλά μόλις τα παιχνίδια αποκτούν σημασία επιβιώνουν οι ομάδες σαν τον Ολυμπιακό, τον Ερυθρό Αστέρα και την Ζαλγκίρις που το αγωνιστικό τους προφίλ ξεκινάει από την σκληρή άμυνα και στην επίθεση δεν παίζει στην τύχη, αλλά στηρίζεται στα βασικά χαρακτηριστικά των παικτών με το μεγαλύτερο ταλέντο στην δημιουργία και την εκτέλεση.
Δύο υποσημειώσεις: Ο Περάσοβιτς, όπως πέρυσι στην Βιτόρια, έτσι και φέτος στην Πόλη έχει φτιάξει μια ομάδα που παίζει κάθε εβδομάδα και καλύτερα. Δεν θα είναι έκπληξη αν δυσκολέψει τον όποιο αντίπαλο της περισσότερο από τον πέμπτο της τελικής βαθμολογίας, αν η Εφές δεν προλάβει να φτάσει ψηλότερα από την έβδομη ή, την όγδοη ομάδα που θα περάσει στα πλέι οφς. Επίσης η Ζαλγκίρις με τη νίκη στην Γερμανία έβαλε σοβαρή υποψηφιότητα για την πρόκριση…