Στο ποδόσφαιρο, καλώς ή κακώς δεν κερδίζει πάντα ο καλύτερος ή αυτός που κάνει τις περισσότερες ευκαιρίες και αυτό συνέβη το βράδυ του Σαββάτου στον αγώνα της ΑΕΚ με τη Λαμία στην “Αγιά Σοφιά“, όπου η Ένωση παρότι δεν ήταν εντυπωσιακή βρήκε 30 τελικές, αλλά μόλις ένα γκολ κι αυτό για να αποτρέψει το απόλυτο φιάσκο όπως έγραψα αμέσως μετά το τέλος της αναμέτρησης.
Η εικόνα της ΑΕΚ κόντρα στην ομάδα της Φθιώτιδας δεν ήταν κακή. Οι παίκτες του Ματίας Αλμέιδα κυριάρχησαν από το πρώτο λεπτό μέχρι το τελευταίο, αλλά “πλήρωσαν” για ακόμα μία φορά όπως και πέρυσι τις πολλές χαμένες ευκαιρίες που έφτιαξαν μέσα στο γήπεδο. Συν το γεγονός ότι η Λαμία που έπαιζε με 5-4-1 και είχε κλείσει τους χώρους στον άξονα βρήκε γκολ στο μοναδικό κόρνερ που κέρδισε και μετά από διαδοχικές κόντρες.
Οι “κιτρινόμαυροι” στο μεγαλύτερο μέρος που είχαν τον έλεγχο του παιχνιδιού έβλεπαν τον άξονά τους να είναι μπλοκαρισμένος και να πηγαίνουν αναγκαστικά σε παιχνίδι στα πλάγια. Όταν οδηγείσαι σε μια τέτοια επιλογή παιχνιδιού χρειάζεται να έχεις και σε καλή βραδιά τους παίκτες σου για να βρεις μια ατομική ενέργεια, καθώς το συνδυαστικό παιχνίδι δεν φέρνει τα επιθυμητά αποτελέσματα. Η ΑΕΚ το βράδυ του Σαββάτου δεν είχε σχεδόν κανέναν παίκτη απ’ αυτούς που άρχισαν το ματς σε εξαιρετική βραδιά. Δεν ήταν κακοί, αλλά έβλεπες στα τελειώματα των φάσεων πως κάτι δεν πήγαινε καλά. Πιο τρανταχτό παράδειγμα η χαμένη κεφαλιά του Λιβάι Γκαρσία στο 2ο λεπτό των καθυστερήσεων του πρώτου μέρους, αλλά και το τετ-α-τετ που είχε στο δεύτερο μέρος με τον Κόστιτς. Ότι κι αν έκαναν οι γηπεδούχοι μετά το 0-1 δεν είχε το αποτέλεσμα που ήθελαν.
Με τις αλλαγές που έκανε ο Αλμέιδα, η ΑΕΚ άρχισε να γίνεται ακόμα πιο πιεστική και πιο επικίνδυνη. Όπως πήγαινε το ματς μόνο από στατική φάση θα έβρισκε λύση κι έτσι έγινε με τον Λαμέλα να βγάζει ασίστ και τον Μουκουντί να ισοφαρίζει σε 1-1. Τα δοκάρια του Ελίασον στο 92′ και του Κοϊτά στο 95′ στέρησαν την ανατροπή στην Ένωση και παράλληλα την αποφυγή ενός κάζου στη Νέα Φιλαδέλφεια. Όπως είπα και στο ξεκίνημα, αν έμπαινε δεύτερο γκολ σ’ αυτές τις φάσεις η κουβέντα θα ήταν εντελώς διαφορετική, αλλά με αν δεν γίνεται κουβέντα.
Η πραγματικότητα είναι μια απώλεια δύο βαθμών για την Ένωση στο δεύτερο παιχνίδι του πρωταθλήματος που έρχεται να προστεθεί στον πικρό αποκλεισμό από τη Νόα και στο γενικότερο κλίμα απογοήτευσης που επικρατεί μετά το βράδυ του δεκαπενταύγουστου. Όταν υπάρχουν μαζεμένες αποτυχίες είναι λογικό να υπάρχει και αμφισβήτηση πρώτα προς τον προπονητή και μετά προς τους παίκτες. Η ΑΕΚ χρειάζεται να έχει ηρεμία στο εσωτερικό της για να περιορίσει την όποια νευρικότητα υπάρχει εντός και εκτός ομάδας. Υπάρχει ποιότητα και η Ένωση μέχρι να βρεθούν οι παίκτες της στο κατάλληλο επίπεδο θα πρέπει να κερδίζει ακόμα και χωρίς να παίζει καλό και συνδυαστικό ποδόσφαιρο. Κι ας κάνει λιγότερες από τις 30 τελικές που έκανε με τη Λαμία. Μια απώλεια βαθμών μόλις την δεύτερη αγωνιστική δεν σε θέτει εκτός διεκδίκησης πρωταθλήματος. Αυτό είναι αστείο να το σκέφτεται κανείς. Οι επαναλαμβανόμενες γκέλες είναι αυτές που θα βγάλουν την ΑΕΚ εκτός μάχης και αυτό θα πρέπει να αποτραπεί με κάθε τρόπο πλέον. Αλλά κυρίως με ηρεμία, καθαρό μυαλό και περιορισμό της εσωστρέφειας.