Η Ελμπασάνι μπορεί να ήταν χαμηλότερου επιπέδου ποιότητας ομάδα από αυτές που αντιμετώπισε ο Άρης στην Ολλανδία, ακόμη και από την Ντόρντρεχτ, που συμμετέχει στο πρωτάθλημα της Β’ κατηγορίας της χώρας της τουλίπας, όμως, τις αδυναμίες των “κίτρινων” τις φανέρωσε. Ακόμη και στο β’ ημίχρονο του χθεσινού (6/8) φιλικού στο “Κλεάνθης Βικελίδης”, στη διάρκεια του οποίου αγωνίστηκαν κάποια από τα βαριά χαρτιά των γηπεδούχων, έγιναν φανερές οι ελλείψεις.
Αρχίζοντας από το πρόσωπο του αγώνα, που ήταν ο Μόντσου, μιας και έκανε την πρώτη του εμφάνιση με τη φανέλα της νέας του ομάδας, ασφαλώς και προσθέτει ποιότητα στους “κίτρινους”, όμως, αλλάζει τα χαρακτηριστικά στο χώρο της μεσαίας γραμμής. Ο τρόπος που αγωνίζεται είναι τέτοιος, που είναι ξεκάθαρο ότι για να λειτουργήσει σωστά και να είναι απολύτως χρήσιμος για τους συμπαίκτες του, χρειάζεται δίπλα του ένα καθαρόαιμο “εξάρι” κι ένα δημιουργικό “δεκάρι”.
Ο Ζουλς μπορεί να είναι ο κόφτης που θέλει δίπλα του ο Μόντσου, όμως, πέρα από αυτόν, δεν υπάρχει άλλος στο ρόστερ. Ο Μοντόγια τώρα… μαθαίνει τη θέση, δείχνοντας ότι μπορεί να προσαρμοστεί. Ο Σιφουέντες, που αναμένεται στη Θεσσαλονίκη στο τέλος της τρέχουσας εβδομάδας, πιθανώς μέσα στο ερχόμενο Σαββατοκύριακο, μπορεί να τους πλαισιώσει και να παίξει αυτόν τον ρόλο. Οπότε, στην περίπτωση που όλα πάνε καλά με τη μεταγραφή αυτού, το πρόβλημα λύνεται.
Όσο για το “δεκάρι”, ο Μανού Γκαρθία μπορεί ως ένα βαθμό να παίξει αυτόν τον ρόλο, όπως κι ο Νταρίντα, όμως, ως εκεί. Κι αυτοίς δεν είναι καθαρόαιμοι επιτελικοί μέσοι, απλώς έχουν κάποια στοιχεία της θέσης. Επομένως, χρειάζεται ο Άρης ενίσχυση σε αυτόν τον τομέα, για να κλείσει ιδανικά το ρόστερ σε ό,τι αφορά στους μέσους που αγωνίζονται στον άξονα.
Ακριβώς μπροστά τους είναι ο Λορέν Μορόν. Όσο βρίσκεται στην ομάδα, αυτός λογίζεται βασικός κεντρικός επιθετικός. Το ζήτημα είναι ότι εκτός από αυτόν, δεύτερο φορ δεν έχουν οι “κίτρινοι”. Κατά συνθήκη βοηθάει ο Ζαμόρα, όμως, είναι αυτό ακριβώς που είπαμε: κατά συνθήκη σέντερ φορ. Αν μείνει ο Μορόν, ο Άρης θέλει έναν ακόμη “killer”, που να τελειώνει φάσεις και να τραβάει πάνω του τους κεντρικούς αμυντικούς, για να ανοίγει τις αντίπαλες άμυνες.
Για να κλείσουμε με τους μέσους και τους επιθετικούς, οι “κίτρινοι” έχουν φτιάξει μια σχετικά καλή υπο-ομάδα πλάγιων μεσοεπιθετικών. Όλοι οι υπάρχοντες (Σίστο, Σαβέριο, Σουλεϊμάνοφ, Φετφατζίδης, Παναγίδης) έχουν κάποια καλά στοιχεία, όμως, δεν έχουν ολόκληρο το πακέτο: δημιουργία, εύκολο γκολ και τακτική πειθαρχία σε φάση άμυνας. Ο Άρης, λοιπόν, στην αγορά έναν τέτοιο ακραίο μεσοεπιθετικό ψάχνει, που να δώσει το κάτι παραπάνω.
Στην άμυνα, τα πράγματα έτσι κι αλλιώς ήταν και είναι ξεκάθαρα, ειδικά μετά τη φυγή του Φαμπιάνο. Οι “κίτρινοι” θέλουν έναν κεντρικό αμυντικό με τα χαρακτηριστικά του Βραζιλιάνου: να είναι καλός στα αμυντικά του καθήκοντα, να βοηθάει στην ανάπτυξη του παιχνιδιού από την πίσω ζώνη και ενίοτε να σκοράρει, για παράδειγμα στις στημένες φάσεις που κερδίζει η ομάδα γύρω από την αντίπαλη περιοχή. Είναι πολύ σημαντικό να βρει άμεσα ο Άρης έναν τέτοιον παίκτη, ο οποίος να είναι και ταχυδυναμικός σε φάση γρήγορης μετάβασης του αντιπάλου στην άμυνα των “κίτρινων”, έπειτα από λάθος των “κίτρινων” στην επιθετική τους ανάπτυξη ή κλέψιμο της μπάλας.
Εξίσου δυνατά φωνάζει η θέση του αριστερού οπισθοφύλακα για ενίσχυση. Λείπει ο Φεράρι και παίζει εξ ανάγκης ο Παναγίδης, ο οποίος μπορεί τελικώς να εξελιχτεί, όμως, για την ώρα δεν είναι έτοιμος. Είναι φανερό ότι υστερεί αμυντικά. Το ίδιο φωνάζει και η θέση του τερματοφύλακα. Χθες δεν έπαιξε ο Κουέστα και χρειάστηκε να αγωνιστεί ο Κυριαζής, ο οποίος κανονικά είναι τρίτος αυτή τη στιγμή σε μια σωστά δομημένη ιεραρχία.