Η υπενθύμιση της ιστορικής διαδρομής του Ολυμπιακού (και όχι μόνο) έχει πάντα αξία. Ειδικά για τις νεότερες γενιές, έχει διδακτικό χαρακτήρα. Άλλωστε, όποιος δεν έχει γνώση της ιστορίας του, στο μονοπάτι της ζωής μπορεί να χάσει τον προσανατολισμό του.
Η ομάδα του Πειραιά ιδρύθηκε στις 10 Μαρτίου του 1925 και με την πάροδο του χρόνου, απέκτησε εκατομμύρια φίλους στην ελληνική επικράτεια, αλλά και όπου υπάρχουν ομογενείς.
Για την ακρίβεια, ο θεμέλιος λίθος μπήκες σε μια ιστορική συγκέντρωση στην ταβέρνα του Μοίρα στον Πειραιά. Εκεί, συνενώθηκαν ο Ολυμπιακός Όμιλος Πειραιά με ένα κομμάτι του Ομίλου Φιλάθλων Πειραιά που είχε πρόεδρο τον Μαραγκουδάκη και ιδρύθηκε ο Ολυμπιακός Σύνδεσμος Φιλάθλων Πειραιώς.
Στα 94 χρόνια ζωής βίωσε στιγμές δόξας, αλλά και δύσκολες καταστάσεις. Προπολεμικά ευτύχησε να πανηγυρίσει έξι πρωταθλήματα, ενώ μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο πήρε τον πρώτο τίτλο πρωταθλητή το 1947 και ακολούθησε ένας ακόμη το 1948.
«Χρυσή» ήταν η δεκαετία του ’50, όταν και κατέληξαν στον Πειραιά επτά πρωταθλήματα και ισάριθμα κύπελλα. Αλλά μετά το νταμπλ του 1959, χρειάστηκε να κυλήσουν αρκετά χρόνια για να βρεθεί ο Ολυμπιακός ξανά στην κορυφή του ελληνικού ποδοσφαίρου.
Έμεινε έξι χρόνια μακριά από την 1η θέση. Με την έλευση του Μάρτον Μπούκοβι, τουδημιουργού της εκπληκτικής Εθνικής Ουγγαρίας του Πούσκας, οι «Πειραιώτες» γεύτηκαν πάλι το νέκταρ της επιτυχίας. Υπό τις οδηγίες του Ούγγρου προπονητή, ο Ολυμπιακός πήρε δύο συνεχόμενα πρωταθλήματα, το 1966 και το 1967, μένοντας στην ιστορία ως η ομαδάρα του Μπούκοβι.
Η δεκαετία του ’70 σημαδεύτηκε από τον Νίκο Γουλανδρή. Υπό την προεδρία του, δημιουργήθηκε μία πανίσχυρη ομάδα που κατέκτησε τρία συνεχόμενα πρωταθλήματα (1973-1975). Τη δεκαετία του ’80, οι εφοπλιστές με επικεφαλής τον Σταύρο Νταϊφά έφεραν πέντε πρωταθλήματα στο λιμάνι, τέσσερα εκ των οποίων ήταν συνεχόμενα (1979-1983 και 1987).
Ακολούθησαν τα «πέτρινα» χρόνια, τα οποία «έσπασε» ο Ολυμπιακός του Σωκράτη Κόκκαλη, υπό την προεδρία του οποίου κατακτήθηκαν 12 πρωταθλήματα (τα επτά ήταν συνεχόμενα δημιουργώντας νέο ρεκόρ) από τη σεζόν 1996-97 έως και την περίοδο 2009-10. Τότε, το πλειοψηφικό πακέτο των μετοχών μεταβιβάστηκε στον Βαγγελή Μαρινάκη, υπό την ηγεσία του οποίου ισοφαρίστηκε το ρεκόρ των 7 συνεχόμενων τίτλων (2010-11 έως 2016-17).
Συνολικά, την τροπαιοθήκη κοσμούν 44 πρωταθλήματα, 27 κύπελλα, 17 νταμπλ, 4 Σούπερ Καπ και 1 Βαλκανικό Κύπελλο. Δεν ανοίγουμε το κεφάλαιο των αμέτρητων τίτλων –ευρωπαϊκών και εγχώριων- σε όλα τα άλλα τμήματα.
Απλώς καταγράφουμε τα τμήματα του Ολυμπιακού Συνδέσμου Φιλάθλων Πειραιώς για να αναδείξουμε τη μεγάλη προσφορά του στον ελληνικό αθλητισμό: Βόλεϊ ανδρών, Βόλεϊ γυναικών, Μπάσκετ ανδρών, Μπάσκετ γυναικών, Μπιτς βόλεϊ, Ποδόσφαιρο γυναικών, Χάντμπολ ανδρών, Χάντμπολ γυναικών, Κικ μπόξινγκ, Ξιφασκία, Πάλη, Πυγμαχία, Ταέ κβο ντο, Καποέιρα, Ιστιοπλοΐα, Κανόε/καγιάκ σλάλομ, Κανόε/καγιάκ σπριντ, Παρακανόε, Κωπηλασία, Καταδύσεις, Κολύμβηση, Πόλο ανδρών, Πόλο γυναικών, Συγχρονισμένη κολύμβηση, Πινγκ πονγκ, Τένις, Στίβος, Σκοποβολή, Ενόργανη, Άρση Βαρών, Superleague Φόρμουλα, Σκάκι, Ποδηλασία.
Ανάλογη δράση σε τόσα πολλά τμήματα από ένα σύλλογο, είναι δύσκολο να συναντήσουμε σε οποιαδήποτε χώρα του εξωτερικού.
Αισθανθήκαμε την ανάγκη να κάνουμε όλο αυτό το ταξίδι στο χρόνο με σεβασμό στην ιστορία του Ολυμπιακού, για να μάθουν κυρίως οι νέοι, αλλά και για να θυμηθούν οι παλαιοί πως γιγαντώθηκε ο Πειραϊκός Σύνδεσμος. Δίχως άλλο, η ημέρα των γενεθλίων είναι η καλύτερη αφορμή.