Ο Δημήτρης Παπανικολάου γράφει για την σπουδαία επιτυχία του Ολυμπιακού να φτάσει στον τελικό Conference League.

Όταν βλέπεις την Άστον Βίλα (4η ομάδα της Premier League στη μέχρι σήμερα κατάταξη) να δέχεται έξι γκολ και να αποκλείεται από τον Ολυμπιακό του Μεντιλίμπαρ σε ρυθμό… ρελαντί, μάλλον τρίβεις τα μάτια σου για να αντιληφθείς αν βλέπεις καλά ή ονειρεύεσαι.

Γιατί μετά το 2-4 στην Αγγλία, το χθεσινό 2-0 ήρθε τόσο εύκολα που μοιάζει ασύλληπτα πιστευτό!

Όταν λοιπόν, η Βίλα του Ουνάι Έμερι, με 73 γκολ σε 36 ματς στην Αγγλία, με τον Όλι Γουότκινς, τον Νταγκλας Λουίς και τον Μακ Γκιν στο ρόστερ της, με δύο νίκες κόντρα στην Άρσεναλ και μία επί της Σίτι, έρχεται στο Φάληρο και έχει ρόλο κομπάρσου, τότε η πρόκριση μοιάζει με περίπατο, αλλά στην πράξη δεν είναι…

Και δεν είναι διότι για να τη μετατρέψει σε μια «σβηστή» πρόκριση ο Ολυμπιακός χρειάστηκε πολύ κόπο, ιδρώτα και προσπάθεια. Πρώτα πνευματική και ακολούθως σωματική…

Οι ερυθρόλευκοι ήταν χθες στο Καραϊσκάκη μια ομάδα με τα ΟΛΑ της! Ομάδα που δεν άφησε περιθώρια αντίδρασης στους Άγγλους, ομάδα σε κάθε γραμμή της, ΟΜΑΔΑ με όλα τα γράμματα ΚΕΦΑΛΑΙΑ.

Όταν βλέπεις τον Φορτούνη να επιχειρεί συνεχόμενα τάκλιν και να κόβει τις μπαλιές της Βίλα με κεφαλιά στη γωνία της μεγάλης περιοχής του Τζολάκη, κάτι γίνεται καλά στην ομάδα του Πειραιά.

Το ίδιο ισχύει και από την άλλη πλευρά του γηπέδου για τον Ποντένσε, που μέχρι την έλευση του Μεντιλίμπαρ όλοι πίστευαν ότι θα έχει την τύχη της δεύτερης θητείας του Βέλγου Μιραλάς.

Για Ιμπόρα, Τσικίνιο και Έσε ότι και να γράψεις θα μοιάζει φτωχό. Άλλαξαν επίπεδο τον Ολυμπιακό στο χώρο του κέντρου. Αυτό αρκεί.

Ακόμα και ο Ρέτσος, που έχει ακούσει ότι μπορείς να φανταστείς, βρίσκει αυτοπεποίθηση και τον καλό εαυτό του.

Ο Ολυμπιακός εκτέλεσε το στρατηγικό πλάνο του προπονητή του με ακρίβεια. Υπήρξαν κάποιες ελάχιστες εξαιρέσεις που δεν ήταν όμως ικανές να το διαταράξουν.

Όποιος πρόσεξε σχολαστικά τη διάταξη των ερυθρόλευκων στο γήπεδο θα διέκρινε ότι με εξαίρεση τον τερματοφύλακα οι άλλοι δέκα ποδοσφαιριστές δε βρέθηκαν ποτέ σε απόσταση μεγαλύτερη των 30-35 μέτρων μεταξύ τους.

Ήταν μια ομάδα απόλυτα συμπαγής, συγκεντρωμένη στον στόχο της και πιστή στη φιλοσοφία του κόουτς, που κατάφερε να πείσει τους παίκτες του να ξεπεράσουν το αίσθημα της αυτοσυντήρησης (όντας νικητές με 2-4 στον πρώτο ματς) και να κάνουν το παιχνίδι τους χωρίς να επιστρέψουν σε έναν ικανό αντίπαλο να τους απειλήσει σοβαρά.

Το κερασάκι στην ερυθρόλευκη τούρτα ονομάζεται Αγιούμπ Ελ Κααμπί. Με 15 γκολ συνολικά στην Ευρώπη (τα 10 στο Conference League) εφέτος έχει σπάσει όλα τα κοντέρ στην ιστορία του συλλόγου και θέλει να συνεχίσει μέχρι και τον τελικό της 29ης Μαίου.  

(εδώ ανάρτηση ΟΥΕΦΑ)