Στον Ολυμπιακό δεν χρειαζόταν να χρησιμοποιούν το επίθετο του. Τον φώναζαν απλά ο ‘’κυρ-Αλέκος’’ και ήταν ταυτισμένος με την ιστορία του μπασκετικού τμήματος. Για την ακρίβεια ο Αλέκος Σπανουδάκης που έφυγε χθες πλήρης ημερών σε ηλικία 91 ετών και ο αδελφός του Γιάννης που απεβίωσε πριν από 9 χρόνια στα 79 του χρόνια είναι απλά η ιστορία του Ολυμπιακού πολύ πριν τα Ευρωπαϊκά πρωταθλήματα, τον Ιωαννίδη, τον Πάσπαλι, τον Σπανούλη.
Στο Πασαλιμάνι, στο ιστορικό ανοιχτό γήπεδο του συλλόγου δίπλα στη λέσχη του ερασιτέχνη Ολυμπιακού, τα δύο αδέλφια εμφανίσθηκαν σε μικρή ηλικία λίγο μετά το τέλος του Β’ παγκοσμίου πολέμου, αφού η οικογένεια τους έχει μετακομίσει στον Πειραιά από τα Χανιά. Στην ουσία, είναι οι κινητήριοι άξονες που βάζουν ξανά σε λειτουργία την ομάδα μπάσκετ που είχε πέσει σε χειμερία νάρκη για αρκετά χρόνια λόγω του πολέμου αλλά και της Γερμανικής κατοχής. Οι καιροί είναι δύσκολοι αλλά τα δύο αδέλφια καταφέρνουν να αποτελέσουν τους ακρογωνιαίους λίθους της νέας ομάδας. Ο Αλέκος που ήταν τρία χρόνια μεγαλύτερος ήταν αυτός που έσπρωξε και τον αδελφό του Γιάννη στο μπάσκετ και η παρουσία του στα γήπεδα αποτέλεσε μια μικρή επανάσταση. Άνθρωποι που είχαν ζήσει εκείνα τα χρόνια για τα οποία δυστυχώς υπάρχουν ελάχιστα διασωσμένα αρχεία και στοιχεία υποστηρίζουν ότι ήταν ο πρώτος Έλληνας μπασκετμπολίστας που σούταρε με άλμα και όχι στατιστικά από το έδαφος. Μέχρι τότε, η κυρίαρχη άποψη στο μπάσκετ ήταν ότι το σουτ έπρεπε να γίνεται με τα πόδια στο έδαφος και όχι με τζαμπ σουτ γιατί χανόταν η καλή ισορροπία του αθλητή με το άλμα! Το 1936, η πρώτη ομάδα που εμφανίσθηκε σε διεθνές επίπεδο να χρησιμοποιεί το τζαμπ σουτ ήταν η εθνική της Χιλής στους Ολυμπιακούς του Βερολίνου. Οι Χιλιάνοι θεωρούνται οι πατέρες του τζαμπ σουτ παγκοσμίως και ο Αλέκος Σπανουδάκης αυτός που τόλμησε να το καθιερώσει στο Ελληνικό μπάσκετ αρκετά χρόνια αργότερα.
Η πρώτη μεγάλη επιτυχία εκείνης της ομάδας ήταν η κατάκτηση του πανελληνίου πρωταθλήματος του 1949. Ενιαία κατηγορία μπάσκετ δεν υπήρχε ακόμη και θα χρειαστεί να περάσουν 14 χρόνια πριν θεσπιστεί η Α’ Εθνική. Οι καλύτερες ομάδες από τα τοπικά πρωταθλήματα της Αθήνας, του Πειραιά (πριν ενοποιηθούν) και της Θεσσαλονίκης μαζεύονταν για μια εβδομάδα έδιναν ξεχωριστούς αγώνες και ο νικητής του τουρνουά κατακτούσε το πρωτάθλημα Ελλάδος. Ο πρώτος τίτλος για τον μπασκετικό Ολυμπιακό ήρθε με περιπετειώδη τρόπο στο πανελλήνιο πρωτάθλημα του 1949 οι αγώνες του οποίου έγιναν στο ανοιχτό γήπεδο του Τρίτωνα στα Σεπόλια. Ο Ολυμπιακός κάνοντας τη μεγάλη έκπληξη έφτασε στην τελευταία αγωνιστική ισόβαθμος στην πρώτη θέση με τον Τρίτωνα. Ο μεν Τρίτωνας έπαιζε με τη ΧΑΝΘ, ενώ ο Ολυμπιακός αντιμετώπιζε τον Παναθηναϊκό, τον οποίο μέχρι τότε δεν είχε νικήσει ποτέ και μετρούσε 0-5 στα πρώτα ντέρμπι αιωνίων στην ιστορία! Την 1η Οκτωβρίου του 1949 ο Ολυμπιακός θα καταγράψει την πρώτη του νίκη επί του Παναθηναϊκού και μάλιστα με 67-45 έχοντας ως κορυφαίο παίκτη του τον Αλέκο Σπανουδάκη. Τερμάτισε πρώτος αλλά ισόβαθμος με τον Τρίτωνα και με βάση τους κανονισμούς ο τίτλος θα κρινόταν σε αγώνα μπαράζ που ορίστηκε στις 10 Οκτωβρίου. Παρότι ο Αλέκος Σπανουδάκης σκόραρε 20 από τους 34 πόντους των ερυθρόλευκων ο Τρίτωνας με δύο καλάθια που πέτυχε στο τελευταίο λεπτό του αγώνα πήρε τη νίκη με 36-34 και πανηγύρισε τον τίτλο του πρωταθλητή που όμως δεν κατέκτησε ποτέ! Ο Ολυμπιακός κατέθεσε ένσταση για κακή διαιτησία και σε μια απόφαση άνευ προηγουμένου η επιτροπή μπάσκετ του ΣΕΓΑΣ αποφάσισε μετά από μερικές μέρες την επανάληψη όχι ενός αλλά δύο αγώνων! Έκανε δεκτή την ένσταση του Ολυμπιακού αλλά και της ΧΑΝΘ για τον δικό της αγώνα με τον Ολυμπιακό. Ο Ολυμπιακός έπρεπε να νικήσει τη ΧΑΝΘ για να….ξαναπαίξει το χαμένο μπαράζ με τον Τρίτωνα. Το κατάφερε παρότι ξαναπαίζοντας τελικά στις 6 Νοεμβρίου στο γήπεδο του Πανελληνίου στην Κυψέλη με τη ΧΑΝΘ την οποία νίκησε 39-30 με τον Αλέκο Σπανουδάκη να σκοράρει 18 πόντους. Λίγες ώρες αργότερα, το πρωί της επόμενης μέρας αντιμετώπισε τον Τρίτωνα και αυτή τη φορά στέφθηκε νικητής με 26-24 (παρότι έχανε με 11-16 στο ημίχρονο) και πρωταθλητής Ελλάδος για πρώτη φορά στην ιστορία του. Ο Αλέκος Σπανουδάκης με 133 πόντους είναι ο πρώτος σκόρερ όχι μόνο του Ολυμπιακού αλλά και όλης της τελικής φάσης! Την ίδια χρονιά είχε ήδη καταγράψει και τις πρώτες του διεθνείς εμφανίσεις. Μάλιστα ήταν μέλος της εθνικής ανδρών που αγωνίστηκε στο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα του 1949 που φιλοξενήθηκε στην….Αίγυπτο και πήρε το χάλκινο μετάλλιο, το πρώτο στην ιστορία του ελληνικού μπάσκετ, 38 χρόνια πριν το επόμενο και τον άθλο του Ευρωμπάσκετ 1987. Συνολικά στην εθνική ο Αλέκος Σπανουδάκης έπαιξε 28 φορές λόγω του μικρού αριθμού αγώνων της εποχής σκόραρε 109 πόντους και έδωσε το παρόν και στο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα του 1951 αλλά και στο προολυμπικό τουρνουά του Ελσίνκι το 1952 που λογίζεται ως η πρώτη συμμετοχή της εθνικής ομάδας μπάσκετ σε Ολυμπιακούς Αγώνες!
Στη δεκαετία του ’50 με σποραδικές διοργανώσεις εντός Ελλάδος τα δύο αδέλφια θα χωρίσουν αφού ο Γιάννης θα βρει τρόπο να φύγει για την Ιταλία και να παίξει εκεί μπάσκετ. Ο Αλέκος μένει στον Ολυμπιακό εκτελώντας σε πολλές περιπτώσεις και χρέη προπονητή εκτός από παίκτη. Οι εποχές ήταν δύσκολες και έχει μείνει στην ιστορία ένας διάλογος των δύο αδελφών με τον ιστορικό πρώτο έφορο της ομάδας του Ολυμπιακού τον Γιάννη Κουτσελέντη. Κάποια στιγμή πήγαν και του παραπονέθηκαν για τα παπούτσια που φορούσαν. ‘’Κύριε Γιάννη, είμαστε διεθνείς παίκτες και παίζουμε με σκισμένα παπούτσια στους αγώνες του Ολυμπιακού. Ντρεπόμαστε’’. Και ο Κουτσελέντης τους απάντησε ότι ‘’επειδή τα πάνινα χαλάνε εύκολα θα σας πάρουμε από ένα ζευγάρι σιδερένια για να κρατήσουν περισσότερο’’!!!
Το 1957 ο Ολυμπιακός θα φτάσει πολύ κοντά στον δεύτερο τίτλο της ιστορίας του αλλά θα τον χάσει όπως ακριβώς είχε κερδίσει αυτόν του 1949. Σε αγώνα μπαράζ με τον Πανελλήνιο στον οποίο θα ηττηθεί με 62-60 στην παράταση! Δύο χρόνια αργότερα, ο Ολυμπιακός που είναι πλέον σταθερός πρωταγωνιστής θα χάσει πάλι στις λεπτομέρειες τον τίτλο του πρωταθλητή στους τελικούς που γίνονται στη Θεσσαλονίκη και στο ανοιχτό της ΧΑΝΘ.Παρότι για τα δεδομένα της εποχής ο Αλέκος Σπανουδάκης σε ηλικία 30 ετών είναι περίπου πρώην….μπασκετμπολίστας δεν θα το βάλει κάτω. Και ένα χρόνο αργότερα θα οδηγήσει τον Ολυμπιακό στην κατάκτηση του δεύτερου τίτλου του, 11 ολόκληρα χρόνια μετά τον πρώτο! Ο Ολυμπιακός θα κατακτήσει τον τίτλο κερδίζοντας και τους επτά αγώνες της τελικής φάσης και ο Αλέκος Σπανουδάκης είναι ο δεύτερος σκόρερ της ομάδας πίσω από τον αδελφό του Γιάννη σκοράροντας συνολικά 97 πόντους! Θα δώσει το παρόν και στους δύο πρώτους διεθνείς αγώνες του Ολυμπιακού για το Κύπελλο Πρωταθλητριών μετά από μερικούς μήνες. Οι ερυθρόλευκοι θα ηττηθούν δύο φορές από την Τουρκική Γκαλατασαράι στο πρώτο τους Ευρωπαϊκό ταξίδι. Στις 23 Νοεμβρίου του 1960 στην Πόλη θα σκοράρει 11 πόντους αλλά ο Ολυμπιακός θα ηττηθεί με 72-41. Και στη ρεβάνς που θα γίνει στον Πειραιά σχεδόν τρεις εβδομάδες αργότερα, στις 11 Δεκεμβρίου, θα σημειώσει 16 πόντους αλλά οι Τούρκοι θα κερδίσουν και δεύτερη φορά με 65-55. Τα χρόνια που ακολουθούν η ομάδα έχει φθίνουσα πορεία. Παρόλα αυτά θα καταφέρει να είναι παρούσα στην πρώτη διοργάνωση του ενιαίου πρωταθλήματος Α’ εθνικής τη σεζόν 1963-64 όπου όμως δεν θα μπορέσει να αποφύγει τον πρώτο (και τελευταίο) υποβιβασμό! Ο 34χρονος πλέον Αλέκος Σπανουδάκης θα προλάβει να αγωνιστεί και στο νεοσύστατο πρωτάθλημα σκοράροντας 13 πόντους σε 9 συμμετοχές. Θα εγκαταλείψει την ενεργό δράση το 1965 αλλά δεν θα εγκαταλείψει ποτέ την ομάδα. Θα είναι πάντα δίπλα στο πλευρό του αδελφού του Γιάννη που θα συμπληρώσει 17 ολόκληρα χρόνια σαν προπονητής της ομάδας και αργότερα θα ασχοληθεί με τα τμήματα υποδομής του συλλόγου. Είναι ο άνθρωπος που ανακάλυψε τον Γιώργο Σιγάλα αλλά και άλλους παίκτες που πέρασαν από τους ερυθρόλευκους. Για ολόκληρε δεκαετίες θα αποτελέσει μια από τις πιο αξιαγάπητες μορφές του μπασκετικού Ολυμπιακού και όπως μάλιστα αναφέρει ο Γιάννης Ιωαννίδης στην βιογραφία του που πρόκειται να εκδοθεί τους προσεχείς μήνες ‘’ο μοναδικός άνθρωπος που είχε δικαίωμα να παρακολουθεί όποτε ήθελε τις προπονήσεις της ομάδας ήταν ο Αλέκος Σπανουδάκης. Ήταν ο μοναδικός που άφηνα να μπαίνει στο ΣΕΦ την ώρα των προπονήσεων’’. Ακόμη και σε προχωρημένη ηλικία και παρότι τα τελευταία χρόνια αντιμετώπιζε κινητικά προβλήματα έδινε το παρόν στους αγώνες του Ολυμπιακού στο ΣΕΦ και τελικά τα πράγματα ήρθαν έτσι ώστε ‘’έφυγε’’ πλήρης ημερών σε ηλικία 91 ετών την ημέρα των γενεθλίων του συλλόγου με τον οποίο ταυτίστηκε ολόκληρη η ζωή του.