Ο Δημήτρης Παπανικολάου γράφει στο προσωπικό του blog για τον αποκλεισμό του Ολυμπιακού στην Πόλη και την εμφάνιση του Κώστα Φορτούνη.
Ο Ολυμπιακός δεν ήταν άτυχος στην Πόλη. Πήρε ακριβώς ότι άξιζε με βάση τον άθλιο προγραμματισμό της διοίκησής του το περασμένο καλοκαίρι, αλλά και της απόφασής της να πουλήσει τους δύο καλύτερους παίκτες του στα τέλη Γενάρη, οπότε ήταν αδύνατο να τους αντικαταστήσει.
Η Μπεσίκτας πήρε την πρόκριση δίκαια γιατί και καλύτερη ομάδα ήταν, αλλά και γιατί μπόρεσε να διαχειριστεί σωστά το μισάωρο που ο Ολυμπιακός ήλεγχε το ματς, παίζοντας με παίκτη παραπάνω, αλλά δεν κατάφερε να βγάλει μια επίθεση της προκοπής για να απειλήσει την εστία του Φάμπρι.
Ο λόγος απλός, αλλά ουσιαστικός. Το μεγάλο του όπλο, ο Κώστας Φορτούνης, ήταν απών για ένα ακόμα σημαντικό για την ομάδα του ματς. Δεν έδωσε μία σωστή πάσα, κρατούσε την μπάλα παραπάνω από όσο έπρεπε και έπεφτε στον αγωνιστικό χώρο με το πρώτο τζαρτζάρισμα. Ναι, αποπειράθηκε να σκοράρει με φάουλ, αλλά ακόμα κι αν το έκανε, η εικόνα του ίδια θα έμενε.
Είναι κρίμα για τον ταλαντούχο αυτό ποδοσφαιριστή να μην έχει δίπλα του έναν άνθρωπο για να τον πείσει σχετικά με το δικό του μέλλον. Να του πει δηλαδή ότι το ταλέντο δεν είναι αρκετό για να παίξεις ποδόσφαιρο υψηλού επιπέδου, αν δεν το καλλιεργήσεις δουλεύοντας, δουλεύοντας και δουλεύοντας…
Το μυϊκό σύστημα του Φορτούνη είναι επιπέδου ελληνικού πρωταθλήματος και αν. Διότι όταν υποδέχεσαι την μπάλα και μέχρι να τη φέρεις στο καλό σου πόδι την έχεις ήδη χάσει από παρέμβαση του αντιπάλου, σημαίνει ότι είσαι… φτερό στον άνεμο. Και ως τέτοιο είναι αδύνατο να μείνεις όρθιος σε αγώνες υψηλών απαιτήσεων.
Όχι, δεν είναι κακός ποδοσφαιριστής ο Φορτούνης. Παιχταράς είναι. Αλλά πρέπει να δουλέψει το ταλέντο με το οποίο τον έχει προικίσει η φύση.
Κι αν από τον Φορτούνη οι φίλοι του Ολυμπιακού έχουν (και σωστά) απαιτήσεις, από τον Λεάλι δεν έχουν καμία. Ο Ιταλός όσο παίζει, τόσο θυμίζει όλο και περισσότερο τον… Κονστάντζο!
Έλεος πια με τα… τρύπια γάντια που πήρε από την Γιουβέντους ο Ολυμπιακός. Στο πρώτο γκολ αφήνει την μπάλα να σκάσει δύο φορές στην περιοχή ελέγχου του χωρίς να αντιδράσει, μετά την παίρνει ο Φορτούνης κι αντί να την διώξει κάνει ντρίπλα έξω από την περιοχή, την χάνει και γίνεται το 1-0.
Στο 2ο και στο 3ο γκολ η μπάλα περνάει κάτω από τα χέρια του στα συρτά σουτ του Μπάμπελ. Ναι, ήταν δυνατά σουτ, αλλά αν ότι πάει μέσα γράφει, τότε ο τερματοφύλακας αλλάζει δουλειά!
Τελευταίο άφησα τον Ρέτσο. Ο πιτσιρικάς έχει λαμπρό μέλλον, αλλά έχει να φάει ακόμα πολλά ψωμιά. Στο 1-0 χάνει τον Αμπουμπακάρ και στο 3-1 την κεφαλιά από τον Μπάμπελ και το μαρκάρισμά του πριν το τελικό σουτ του Ολλανδού. Επιπλέον βγαίνει με λάθος βηματισμό στην μπάλα και παίζει με τα χέρια, γεγονός που θα του κοστίσει στο μέλλον, αν δεν βελτιώσει τις κινήσεις του.
Ο Βούζας προσέγγισε με σωστό τρόπο τις αλλαγές, αλλά ούτε ο Σεμπά, ούτε ο Μάριν βοήθησαν. Ειδικά ο Γερμανός έχει βαλθεί να δικαιώσει τον Μπέντο, που δεν ήθελε ούτε να τον… βλέπει!
Αν ο Ολυμπιακός έκανε το 2-2 κι έπαιρνε την πρόκριση, θα είχε κάνει μια υπέρβαση. Με το 4-1 απλά φανέρωσε τις πολλές αδυναμίες του.
Τα κεφάλια μέσα τώρα γιατί ακολουθεί ντέρμπι αιωνίων και η κλήρωση το μεσημέρι για το κύπελλο, η οποία επίσης θα βγάλει δύο ντέρμπι για τους ερυθρόλευκους, που ευτυχώς βρίσκουν στο πρόσωπο του Βούζα έναν πιο σωστό διαχειριστή του έμψυχου υλικού στον πάγκο τους.
Μήπως και βγει η σεζόν δηλαδή, με τις λιγότερες δυνατές απώλειες.