Οι δύο πρώτες ημέρες της τελευταίες διαβολοβδομάδας της Ευρωλίγκα ήταν ακριβώς ότι έπρεπε για την προσπάθεια που κάνουν τόσο ο Ολυμπιακός, όσο και ο Παναθηναϊκός. Το διπλό στο Βελιγράδι ήταν βάλσαμο στις πληγές που άνοιξε στους ερυθρόλευκους η …αχαρακτήριστη ήττα από την Γαλατά στο ΣΕΦ. Ο Παναθηναϊκός απέναντι στο Μιλάνο έκανε το καθήκον του με θετικό για δεύτερο συνεχόμενο παιχνίδι τον Νικ Καλάθη και σε αυτό το σημείο της σεζόν οι πράσινοι δείχνουν ότι βρίσκουν τον δρόμο τους. Θα πάμε από το «δείχνουν ότι βρίσκουν» στο «βρήκαν τον δρόμο τους» αν απόψε στην Βιτόρια μπορέσουν να εξορκίσουν το φάντασμα των κακών εκτός έδρας αγώνων και πάρουν –επιτέλους – ένα διπλό!
Ξεκινάμε από τον Παναθηναϊκό, που με το Μιλάνο, απέναντι σε μια «τελειωμένη» ομάδα που έπαιξε για να χάσει όσο γίνεται λιγότερο, ταμπουρώθηκε σε ζώνη πολύ ώρα και είχε τους καλούς της παίκτες στην Ιταλία ή, στον πάγκο, μπήκε στο παρκέ με την σωστή νοοτροπία, είχε τον έλεγχο του αγώνα από την άμυνα και έκανε αυτό που έπρεπε επί 40 λεπτά.
Είναι φανερό ότι μετά την επιστροφή του Τζέϊμς Γκιστ ο Καλάθης νιώθει καλύτερα και πατάει πιο δυνατά στα πόδια του. Δεν είναι μόνο οι 13 πόντοι που είχε ο Νικ (2/5 τριπ., 4 ασίστ και 6 λάθη) αλλά η αμυντική του παρουσία, το πως προσπαθούσε να μοιράσει την μπάλα και να βγάλει ενέργεια. Ο Τζέιμς για μια ακόμη φορά έδειξε ότι μπορεί να παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο στο υψηλότερο επίπεδο, ο Παπάς επιβεβαίωσε ότι βρίσκεται σε ανοδική πορεία αφού εκτός από την σταθερά της άμυνας ήταν πιο απειλητικός και επιθετικά, ενώ και ο Ρίβερς ήταν ζεστός από την περιφέρεια (3/8 τριπ.).
Με αυτά τα δεδομένα, ο Παναθηναϊκός ταξίδεψε για την Βιτόρια, εκεί όπου πέρυσι ο Μπουρούσης και Τζέϊμς έδωσαν μια σειρά από εξαιρετικές παραστάσεις. Περιθώρια, όμως, για συναισθηματισμούς δεν υπάρχουν. Μετά την αναπάντεχη ήττα της Φενέρ από την Μακάμπι στην Πόλη, τόσο οι Έλληνες, όσο και οι Βάσκοι ελπίζουν ότι μπορεί να προλάβουν την είσοδο στην τετράδα. Θα ξέρουν πόσο βάσιμες είναι οι ελπίδες τους διότι το παιχνίδι ανάμεσα στην Εφές και την Φενέρ στο «Αμπντί Ιπεκτσί» προηγείται. Αν νικήσει η ομάδα του Περάσοβιτς, τότε στην Βιτόρια θα γίνει πόλεμος! Να σημειωθεί εδώ ότι η Μπασκόνια υπερτερεί σε ισοβαθμία με την Φενέρ, σε αντίθεση με τον Παναθηναϊκό, οπότε οι γηπεδούχοι ακόμη και αν νικήσει ο Ζοτς απόψε θα έχουν ένα λόγο παραπάνω να κυνηγήσουν τον άσσο!..
Ο Παναθηναϊκός ξέρει ότι πρέπει να νικήσει την Μπασκόνια και γιατί έτσι θα έχει πλεονέκτημα σε πιθανή τριπλή ισοβαθμία στο τέλος, αλλά εκεί θα μετρήσει και το ζήτημα των διασταυρώσεων με βασικό ερώτημα το ποιον αντίπαλο θεωρεί η κάθε ομάδα ότι της ταιριάζει περισσότερο, για να τον αντιμετωπίσει σε μια σειρά αγώνων.
Η αποστολή του τριφυλλιού στην Ισπανία δεν θα είναι εύκολη γιατί η Μπασκόνια μετά από μια μεγάλη κοιλιά έχει επιστρέψει για τα καλά στο τοπ επίπεδο. Δεν είναι τυχαίο ότι οι Βάσκοι παίζουν καλύτερα από την στιγμή που ξαναμπήκε στο ροτέϊσον ο Σενγκέλια – που πάντως είναι επιρρεπής στους τραυματισμούς και αν δεν τελειώσει την σεζόν υγιής θα επηρεάσει το πόσο μακριά μπορεί να φτάσει αυτή η ομάδα- ενώ σε περίοδο εξαιρετικής κατάστασης βρίσκεται η τριάδα, Λάρκιν-Μπομπουά- Φόγκτμαν που συνεργάζονται ιδανικά. Ο Σίτο Αλόνσο έχει και άλλα εργαλεία με πρώτο και καλύτερο τον υπεραθλητή Άνταμ Χάνγκα, αλλά και τους Τιλί, Μπλάζιτς και Μπάτινγκερ που παίζουν σημαντικούς ρόλους στο playbook του κόουτς. Το πόσο βάθος έχει αυτή η ομάδα φαίνεται μόνο και μόνο στο ότι αναφέρουμε τελευταίους παίκτες με παρουσία στο ΝΒΑ σαν τον Μπαρνιάνι και τον Λαπροβίτολα.
Ο Παναθηναϊκός θα πρέπει να είναι πολύ συγκεντρωμένος στην άμυνα του διότι ο Αλόνσο είναι προπονητής με μεγάλη επιρροή στο παιχνίδι της ομάδας του, με πολύ έξυπνες ιδέες και από τους κορυφαίους στο να δίνει δεύτερη και τρίτη επιλογή στην ίδια επιθετική κίνηση.
Πάμε τώρα και στον Ολυμπιακό που κατάφερε να πάρει μια πολύ σημαντική νίκη στο Βελιγράδι, χωρίς τον Λοτζέσκι και με τον Σπανούλη να μην είναι σε θέση να παίξει τον πρωταγωνιστικό ρόλο που έχει στην ομάδα και όλα αυτά μέσα σε μια δύσκολη έδρα που μπορεί να μην ήταν εχθρική για τον φιλοξενούμενο, αλλά υποστήριξε δυνατά την ομάδα του (δηλαδή, όπως θα πρέπει να είναι η συμπεριφορά των θεατών σε όλα τα γήπεδα του – πολιτισμένου – κόσμου)
Καθώς πλησιάζουμε πλέον στα ματς που θα κρίνουν τίτλους και από την στιγμή που οι πρωταθλητές Ελλάδος εξασφάλισαν το πλεονέκτημα έδρας, αυτό που μετράει είναι να παρουσιαστούν όσο γίνεται καλύτεροι όταν έρθει η ώρα της κρίσης.
Τα καλά νέα, λοιπόν, από το Βελιγράδι είναι:
• Η άμυνα του Ολυμπιακού, ειδικά αυτό που είδαμε στο πρώτο ημίχρονο – έστω και αν οι Σέρβοι δεν είχαν τον Γιόβιτς – έμοιαζε με τανάλια που είχε παγιδέψει τον αντίπαλο και δεν του έδινε απολύτως τίποτα. Οι 17 πόντοι που δέχθηκε σε αυτό το διάστημα, λένε πολλά.
• Η λύση που έδωσε ο Αγραβάνης από το πουθενά και εκεί που όλα έμοιαζαν χαμένα, δείχνει ότι στο ρόστερ των ερυθρολεύκων υπάρχουν δυνάμεις που δεν έχουν κάνει ακόμη την εμφάνιση τους και είναι σε θέση να παίξουν ρόλο στο υπόλοιπο της σεζόν. Ο Παπαπέτρου είναι ο επόμενος υποψήφιος για μια ανάλογη έκρηξη.
• Η επιλογή του Γιάννη Σφαιρόπουλου να αφήσει στον πάγκο τα πεντάρια του και να πάει με το δίδυμο Πρίντεζη, Αγραβάνη στο 4-5 και ταυτόχρονα να βγάλει τον Σπανούλη, ουσιαστικά άλλαξε τελείως την εικόνα του αγώνα και ήταν καθοριστικός παράγοντας για να πάρει την νίκη η ομάδα με τον Γκριν να παίζει το ρόλο του Βασίλη και τον Γιώργο να ξαναβάζει το πεταχτάρι της Πόλης.
• Στα θετικά της βραδιάς είναι και το ότι ο Ολυμπιακός άντεξε στο «ξύλο» των γηπεδούχων –έριξε και αυτός ακόμη περισσότερο – ενώ ο Παπανικολάου έχει πλέον σταθεροποιήσει την απόδοση του σε πολύ υψηλό επίπεδο!
• Το σπουδαιότερο όλων , όμως, ήταν πως σαν μεγάλη ομάδας δεν τα παράτησε όταν έμοιαζαν όλα χαμένα, συνέχισε να παλεύει και στο τέλος βρήκε ένα τρόπο να νικήσει.
Πάμε τώρα και στα κακά νέα:
• Στο δεύτερο ημίχρονο ο Ολυμπιακός μπλόκαρε περισσότερο από όσο μπορεί να εξηγηθεί με μπασκετικούς όρους όταν επέτρεψε στους γηπεδούχους να κάνουν σερί 18 – 0 με τον Γκούντουριτς να μοιάζει κάτι μεταξύ Ντουράντ και Λεμπρόν. Σε αυτό διάστημα ο Ολυμπιακός δεν είχε λύσεις και στις δύο πλευρές του γηπέδου, ούτε επιθετικά, ούτε και αμυντικά.
• Όπως και στο παιχνίδι με τη Γαλατά Σαράϊ, μετά από ένα εξαιρετικό πρώτο ημίχρονο που φαίνεται ότι καθαρίζει το παιχνίδι, κάτι γίνεται στο δεύτερο ημίχρονο και η ομάδα βγαίνει από την πρίζα.
• Τελικά όταν δεν μπορεί να παίξει ο αρχηγός σαν … Σπανούλης, τότε ο Μπιρτς, ο Μιλουντίνοφ και ο Γιανγκ είναι σα να μην υπάρχουν στην επίθεση. Τα υπόλοιπα γκαρντ του Ολυμπιακού δεν μπορούν να βάλουν τους ψηλούς στην εξίσωση και οι λύσεις μειώνονται δραματικά.
• Γενικά τα υπόλοιπα γκαρντ του Ολυμπιακού με εξαίρεση τον Γκριν, δεν μπαίνουν πολύ επιθετικά στο παιχνίδι και αυτό επηρεάζει αρνητικά την συνολική λειτουργία της ομάδας στον τομέα της δημιουργίας, αλλά και της εκτέλεσης.
Αντί επιλόγου: Ο Ολυμπιακός θα αντιμετωπίσει το βράδυ της Πέμπτης την Ρεάλ στο ΣΕΦ στο τελευταίο εντός έδρας παιχνίδι της κανονικής περιόδου, σε ένα ματς που θα πρέπει να είχε γιορτή και μια ευκαιρία για τον κόσμο να χειροκροτήσει την ομάδα μπάσκετ που για μια ακόμη χρονιά έκανε κατάθεση ψυχής σε όλα τα γήπεδα που έπαιξε, ακόμη και τις φορές που έχασε. Κατά τα άλλα, η Ρεάλ είναι μεγάλος αντίπαλος, αλλά όπως και ο Ολυμπιακός οφείλει στις τρεις τελευταίες αγωνιστικές να μπει στην διαδικασία να ετοιμαστεί για τα πλέι οφς, με ότι αυτό συνεπάγεται (όπως για παράδειγμα το να ξεκουράσει βασικούς παίκτες), γιατί όπως λέει και εκείνο το παλιό γνωμικό όταν αποτυγχάνεις να προετοιμαστείς, προετοιμάζεσαι για να αποτύχεις…