Κατ’ αρχήν να πω ότι την ώρα που γράφω τούτες τις αράδες απέχει ακόμα η ρεβάνς της «γαλανόλευκης» με τους Κροάτες.
Δύσκολα μεν, περίπου ακατόρθωτα αλλά… όσο η μπάλα είναι στρογγυλή διαθέτοντας τα «στοιχεία» όπως τα οριοθέτισε πριν από 24 χρόνια ο Ίβιτσα Όσιμ, ας μην λέμε περισσότερα.
Όμως όσα κι αν χάσαμε πολλά πριν λίγα 24ωρα στο Ζάγκρεμπ από τα πάμπολα λάθη μας, τακτικά, στη διαχείριση του αγώνα, στις αντιδράσεις.. Κι από την ευκαιρία του Μήτρογλου στο 89’, αν θέλετε, η αλήθεια είναι πως η εθνική μας ομάδα σε αυτή την διαδικασία των μπαράζ ανάμεσα στους οκτώ δεύτερους των προκριματικών ομίλων, ήταν μέσα σ’ όλα και άτυχη!!
Άτυχη αρχικά καθώς έπεσε σε έναν όμιλο με μια πληθώρα εξαιρετικών Βέλγων παικτών, επιθετικών κυρίως, όπου η πρωτιά κάτω από το πρίσμα του ρεαλισμού φάνταζε όνειρο πέραν κι από τη ρέντα του… Ότο Ρεχάγκελ!
Ταπεινά νομίζω πως και ο βαθμολογικός «εξοστρακισμός» της Βοσνίας ήταν ένα επίτευγμα αλλά, πάμε παρακάτω στα ως προς το κακοδαιμονέστερον της υπόθεσης..
Μπήκαμε λοιπόν σε δύο «τσουβάλια» τέσσερις δυνατοί και τέσσερις λιγότερο δυνατοί και η κληρωτίδα μας έριξε, νομίζω στους πιο δυνατούς απ’ όλους!
Κι αυτό δεν το λέμε τώρα μετά το αποτέλεσμα στην Κροατία αλλά κυρίως μετά τα όσα είδαμε στα υπόλοιπα ματς της συγκεκριμένης φάσης.
Πριν λίγο έβλεπα το ματς της Δανιάς με την Ιρλανδία! Ένα 90λεπτο να το «παίξεις» Χι ή να κοντράρεις τους γηπεδούχους έχοντας σχεδόν βέβαιο κέρδος από το 60′!!
Η πρώτη «τελική» των γηπεδούχων, από οργανωμένη επίθεση, λίγο πριν τις καθυστερήσεις (!) ενώ στα όσα είχαν προηγηθεί μπορούμε να θυμηθούμε δύο αξιόλογες φάσεις των Ιρλανδών με την καλύτερή τους στο πρώτο μέρος!
Όλοι αυτοί που φόραγαν τις κόκκινες φανέλες στο εν λόγω ματς, πριν από 20-30 χρόνια δεν θα κρίνονταν ικανοί ούτε για Ball boys στο ίδιο γήπεδο κινούμενοι δίπλα από τους αδερφούς Λάουντρουπ, τον Μέλμπι, τον Σόρενσεν, τον Σίμονσεν, τον Σόρεν Λέρμπι, τον Μπράντμπακ, τον Έλκιερ (ακόμα κι αν έπαιζε με ένα πακέτο Μάρλμπορο κρυμένο στον πάγκο) τον Μόρτεν Όλσεν – της παλιάς φουρνιάς οι τελευταίοι – τον Πόουλσεν κι αρκετούς άλλους.
Ούτε βέβαια η Ιρλανδία θύμιζε κάτι από τις εποχές, από τότε που την συμπαθούσαμε ως αουτσάϊντερ στα Μουντιάλ με την ταυτότητα ΕΙΡΕ, όταν δέσποζε η παρουσία του Ρόμπι Κι, του Ρόϊ Κιν, του Ντάμιεν Νταφ ενώ σε ετούτη την επίθεσή της ακόμα και τώρα ο Τόνι Κασκαρίνο θα μπορούσε να παίξει βασικός βάζοντας στοίχημα πως θα σκοράρει με ένα ποτήρι μαύρης μπύρας στα χέρια δίχως να του χυθεί ούτε σταγόνα!
Εμείς θα παίζαμε με τους Δανούς σε μια ευτυχέστερη «επιλογή» της κληρωτίδας, με την ασφάλεια της ανέπαφης εστίας ακόμα κι αν η ΦΙΦΑ τιμωρούσε μαζί με τον Κώστα Μανωλά και όλους τους διαθέσιμους γκολκίπερ!
Μια άλλη παραδοσιακή «ισχυρή» έχει ζωστεί από.. φίδια μετά την ήττα της στη Στοκχόλμη το βράδυ της Παρασκευής. Ανέκαθεν η τετράκις Παγκόσμια πρωταθλήτρια κουβαλούσε την πίεση των οπαδών της στην γείτονα χώρα.
Το ‘χει πει εξάλλου μια φορά κι έναν καιρό ο Τζιοβάνι Τραπατόνι πως στην Ιταλία ζούνε 80 εκατομμύρια «προπονητές» της Σκουάντρα Αντζούρα!
Αυτή η πίεση τώρα συνοδεύεται με τις πικρόγευστες αισθήσεις μιας ομάδας που έχει στους ώμους της αρκετή γκρίνια λόγω των μέτριων εμφανίσεων στα προκριματικά και κόντρα σε ομάδες τις οποίες, όχι δα τόσο παλιά, τις «καθάριζε» με συνοπτικές διαδικασίες!
Τώρα τρέχει να αποφύγει ένα ιστορικό κάζο ενόψει μιας ρεβάνς που φοβάμαι πως εάν έπαιζε ο Ιμπραϊμοβιτς έστω και χωρίς αρκετή προπόνηση, απέναντί της στο «Τζιουζέπε Μεάτσα» η προοπτική ανατροπής του γκολ από τον Γιάκομπ Γιόχανσον, θα φάνταζε πολύ – πολύ δύσκολη!
Κι αυτό διότι απλά, είναι μια ομάδα τόσο τρωτή κι ευάλωτη όσο σπάνιες φορές στην ιστορία της.
Η άλλη «ισχυρή» που κατά.. ατυχία δεν αντιμετωπίσαμε ήταν η Ελβετία. Καλή ομάδα, «δουλεμένη» όμως χωρίς σταθερότητα και πρεστίζ ανάλογο να καθηλώσει τον αντίπαλο στον ψυχολογικό κομμάτι των δύο αγώνων.
Είναι φαβορί να προκριθεί γιατί αντιμετωπίζει την Βόρεια Ιρλανδία έχοντας νικήσει με 1-0 στο Μπέλφαστ όπου δεν ήταν ιδιαίτερα πειστική ενώ για το γκολ της έχουν ειπωθεί τόσο και τόσα περί της υπόδειξης του καθοριστικού πέναλτι!
Η εθνική μας νομίζω πως θα είχε πολλαπλάσιες πιθανότητες απ’ όσες είχαν και πριν τα ματς με την συγκεκριμένη ομάδα οι Βορειο-Ιρλανδοί κι ακόμα περισσότερες, σαφώς, από το να έπαιζε με τους κατά γεννέες ποιοτικότερους, αν μην τι άλλο, Κροάτες!!
Είναι να σε θέλει και η τύχη.. Και τώρα καθώς φαίνεται δεν μας χαμογέλασε! Και κρίμα, αφού σε ένα υποθετικό σενάριο οι οκτώ «φιναλίστ» της εν λόγω διαδικασίας εάν δεν διαγωνίζονταν στην.. ρουλέτα των νοκ άουτ αγώνων τεσσάρων ζευγαριών, αλλά έμπαιναν σε ένα μίνι τουρνουά κατάταξης παίζοντας όλοι με όλους, εκτιμώ πως η εθνική Ελλάδος ΔΕΝ θα τερμάτιζε κάτω από την 4η θέση!!