Υπάρχει μια διαρκής τάσης ανακάλυψης του “καλύτερου” σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής μας. Το καλύτερο φαγητο, η καλύτερη μέτα, η καύτερη δουλειά, το καλύτερο αμάξι, το καλύτερο το ένα, το καλύτερο το άλλο. Πόσο μάλλον στο ποδόσφαιρο το οποίο από τη φύση του ενέχει μέσα του τον ανταγωνισμό. Από την πρώτη αγωνιστική του πρωταθλήματος, αρχίζει αυτή η αέναη κουβέντα για το ποια ομάδα είναι καλύτερη, ποια πιστεύεις ότι θα πάρεις το πρωτάθλημα.
Αυτές βέβαια οι απόψεις και οι συζητήσεις, όσο ειδικός κι αν νομίζει κάποιος ότι είναι, είναι απλά να’χαμε να λέγαμε. Μέσα από αυτές τις συζητήσεις θα εκτεθείς, θα κάνεις αντίλογο, δεν θα βγάλεις προφανώς κανένα συμπέρασμα, καθώς το σίγουρο είναι ότι άλλα θα έχεις πει τον Αύγουστο, άλλα τον Δεκέμβριο και άλλα τον Μάιο, εκεί που κρίνονται όλα. Κάπως έτσι κύλησε το περσινό πρωτάθλημα, κάπως έτσι εξελίσσεται και το φετινό.
Και ξέρετε τί είναι αυτό που το κάνει πιο όμορφο; Το απρόβλεπτο. Ότι συμβαίνουν πράγματα εκεί που δεν τα περιμένεις. Ασφαλώς οι τέσσερις διεκδικητές έχουν δυναμώσει σε σχέση με προηγούμενα χρόνια και έχει ανοίξει η ψαλίδα με τους από κάτω, αλλά σάμπως πάντα δύο και τριών ταχυτήτων δεν ήταν το πρωτάθλημα; Ίσα ίσα που μια έκπληξη μπορεί να προκαλέσει ακόμα μεγαλύτερη εντύπωση στις μέρες μας.
Στο διά ταύτα, κανείς δεν μπορεί να επιχειρηματολογήσει για το ποια ομάδα είναι η καλύτερη γιατί θα έρθει η επόμενη αγωνιστική να τον διαψεύσει. Δηλαδή, η συλλογιστική τύπου: Ο Ολυμπιακός νίκησε την Γουέστ Χαμ, ο ΠΑΟΚ νίκησε τον Ολυμπιακό, η ΑΕΚ νίκησε τον ΠΑΟΚ και η Κηφισιά πήρε ισοπαλία από την ΑΕΚ, δεν μπορεί να είναι επιχείρημα που παράγει το αποτέλεσμα ότι η Κηφισιά είναι ομάδα για Premier League. Κι όλ’ αυτά ενώ πρώτος είναι ο Παναθηναϊκός με τέσσερις και πέντε βαθμούς διαφορά από τον 2ο, τον 3ο και τον 4ο και χωρίς να έχει νικήσει σε δύο εντός έδρας ντέρμπι.
Από όλα αυτά που αναφέρω, αυτό που θέλω να πω είναι ότι και το φετινό πρωτάθλημα θα ήταν ωραίο να το χαιρόμαστε αγωνιστική προς αγωνιστική και ό,τι ήθελε προκύψει. Είναι πολύ ωραίες οι εναλλαγές συναισθημάτων που προσφέρει το ποδόσφαιρο και μέχρι εκεί. Δεν κρίνει κανενός τη ζωή το τί αποτελέσμα θα φέρει η ομάδα που υποστηρίζει. Θα του δημιουργήσει απλά κάποια έντονα συναισθήματα για 90 δευτερόλεπτα. Τόσο λένε οι ειδικοί ότι κρατά ένα συναίσθημα στη βάση του. Μετά από αυτό το χρονικό διάστημα έγκειται στον καθένα το πόσο θα μείνει προσκολλημένος σε αυτό το συναίσθημα είτε είναι αρνητικό είτε είναι θετικό.
Κοινώς: “Μην τρελαίνεστε”!