Το βράδυ του Σαββάτου η ΑΕΚ έδωσε το 10ο παιχνίδι της φέτος στη Super League, εκεί όπου τις απομένουν μαζί με τα playoffs ακόμα 26 παιχνίδια μέχρι την ανάδειξη της πρωταθλήτριας ομάδας για τη σεζόν 2023-24. Το 1-1 με την Κηφισιά, μια “νεοφώτιστη” στην κατηγορία ομάδα είναι απόλυτα φυσιολογικό να έχει προκαλέσει απογοήτευση στις τάξεις των “κιτρινόμαυρων” οπαδών, αλλά μέχρι εκεί. Χάθηκαν δύο πολύτιμοι βαθμοί, ισχύει, η διαφορά από τον Παναθηναϊκό πήγε στους 4 βαθμούς, αλλά δεν ήρθε και η συντέλεια του κόσμου.
Η ΑΕΚ πέταξε δύο βαθμούς σε ένα δικό της παιχνίδι, ένα παιχνίδι που θα μπορούσε να είχε “καθαρίσει” από νωρίς, αλλά δεν το έκανε και το πλήρωσε ακριβά. Δεν μπορεί να κατηγορήσει κανείς την ομάδα του Αλμέιδα πως δεν πάλεψε για τη νίκη. Ενδεχομένως να επαναπαύθηκε από ένα σημείο και μετά αλλά και αυτό φυσιολογικό είναι για μια ομάδα που έχει πάρει το προβάδισμα, δεν έχει απειληθεί και χάνει τη μία ευκαιρία μετά την άλλη. Εννοείται πως δεν θα έπρεπε να συμβεί αυτό, αλλά όποιος έχει παίξει ποδόσφαιρο γνωρίζει πως κάποιες φορές αυτό το συναίσθημα δεν είναι ελεγχόμενο. Σε παρασύρει το παιχνίδι. Συν του ότι η ΑΕΚ δεν είχε την τύχη με το μέρος της και οι λεπτομέρειες του αγώνα ήταν εναντίον της.
Στα δικά μου μάτια δεν θα έπρεπε να υπάρχει καμία αμφισβήτηση προς τους παίκτες, γιατί πολύ απλά δεν τους “κάθισε” το ματς. Εννοείται ουτε προς τον Αργεντινό προπονητή. Μπορούσαν να το τελειώσουν, δεν το έκαναν και το πλήρωσαν. Τέλος. Μάθημα για την επόμενη φορά. Και για τους παίκτες και για τον Αλμέιδα. Δεν χρειάζεται καμία ισοπέδωση. Ούτε φυσικά έχουν λογική και βάση τα σχόλια τύπου “χάθηκε το πρωτάθλημα μετά το 1-1“.
Πως γίνεται να χαθεί ένα πρωτάθλημα από την 10η αγωνιστική με τη διαφορά από την κορυφή στους 4 βαθμούς. Εκτός αν οι αντίπαλοι κάνουν το 26 στα 26. Τότε ναι, χάθηκε από την 10η αγωνιστική. Επειδή αυτό δεν πρόκειται να συμβεί και απώλειες θα υπάρξουν κι άλλες στο μέλλον απ’ όλους ας διατηρηθεί η ψυχραιμία και η υπομονή.