Ο Μανώλης Βογιατζάκης γραφει στο blog του για την ηγετική φυσιογνωμία της ΑΕΚ που λέγεται Μάρκο Λιβάια, για τον βαθμό - χρυσάφι και τον Μανόλο Χιμένεθ.

Όταν καταφέρνεις να βάζεις φαρδιά πλατα την “υπογραφή” σου και στα τρία ντέρμπι της ομάδας σου μέσα σε έναν γύρο, τότε μόνο ως ηγετική φυσιογνωμία μπορείς να λογίζεσαι. Το παρελθόν άλλωστε μας έχει αποδείξει ότι στα “μεγάλα” ματς, εκεί που η μπάλα …καίει, οι σπουδαίοι παίκτες – ηγέτες είναι αυτοί που πάντα ξεχωρίζουν. Ένας απ’ αυτούς είναι για την ΑΕΚ ο Μάρκο Λιβάια, ο οποίος μέχρι στιγμής δικαιώνει απόλυτα όσους επέμειναν το προηγούμενο καλοκαίρι να τον ντύσουν στα κιτρινόμαυρα.

Στο ντέρμπι με τον Ολυμπιακό πέρασε ως αλλαγή στο β’ ημίχρονο, άλλαξε την εικόνα της ομάδας του και μοίρασε την ασίστ (πάρε βάλε) στον Μάνταλο για το γκολ της νίκης. Κόντρα στον ΠΑΟΚ πέτυχε το νικητήριο γκολ στα πρώτα λεπτά και αποτέλεσε έναν από τους κορυφαίους ποσοσφαιριστές της Ένωσης και τώρα στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας, με το γκολ του στο 95ο λεπτό χάρισε στην ΑΕΚ όχι απλώς έναν ακόμα βαθμό, αλλά ενδεχομένως τον βαθμό που μπορεί να αποδειχθεί “χρυσάφι” στη συνέχεια. Και εξηγούμαστε…

Για διάφορους λόγους η ισοπαλία του Δικεφάλου μέσα στην έδρα του Παναθηναϊκού έχει πραγματικά μεγάλη σημασία. Αρχικά επειδή διατηρεί τους “κιτρινόμαυρους” στην κορυφή της βαθμολογίας. Δεύτερον επειδή έβγαλαν αήττητοι τα ντέρμπι του α’ γύρου. Τρίτον επειδή απέσπασαν βαθμό μέσα σε μία έδρα που δύσκολα θα “σπάσει”, κάτι που αποδείχθηκε στο ντέρμπι των “πράσινων” με τον Ολυμπιακό. Τέταρτον επειδή για ένα ακόμα παιχνίδι (τρίτο στη σειρά) δεν ηττήθηκαν και μάλιστα με σημαντικές απουσίες και πέμπτον επειδή έχουν πλέον μπροστά τους τη δυνατότητα να αναδειχθούν πρωταθλητές χειμώνα. 

Τι χρειάζεται; Να αποδείξουν την ανωτερότητά τους απέναντι σε Πλατανιά, ΑΟΚ και Απόλλωνα μέσα στο ΟΑΚΑ, αλλά και στη Βοιωτία κόντρα στον Λεβαδειακό.
Συγχρόνως έχουν πλέον περάσει από έδρες όπως τα Γιάννινα, η Λαμία, η Τρίπολη, η Ξάνθη, η Νέα Σμύρνη και το “Απ. Νικολαϊδης. Δεν τις λες και λίγες, ενόψει της δύσκολης συνέχειας.

Απέναντι στον Παναθηναϊκό η ΑΕΚ ναι μεν ήταν καλύτερη, αλλά ανούσια στο παιχνίδι της. Είχε την υπεροχή και ελάχιστες φορές απειλήθηκε απ’ τους γηπεδούχους, αλλά κι η ίδια, με εξαίρεση δύο πολύ καλές στιγμές με τους Γαλανόπουλο και Λιβάια, δύσκολα απειλούσε τον Βλαχοδήμο. Με βάση πάντως την απόδοσή της πήρε αυτό που της άξιζε στο φινάλε της αναμέτρησης.

Κλείνουμε με το θέμα του Μανόλο Χιμένεθ και την άσεμνη χειρονομία του προς τον κόσμο του Παναθηναϊκού. Εννοείται ότι τέτοιες κινήσεις είναι κατακριταίες και προσβάλλουν πρώτα απ’ όλα αυτόν που τις κάνει, όποια ομάδα κι αν εκπροσωπεί. Επειδή, λόγω του ρεπορτάζ στα κανάλια Novasports, ζούμε από απόσταση …αναπνοής τον Ισπανό, γνωρίζουμε καλά ότι οι σφιγμοί του εκείνη τη στιγμή χτυπάνε…κόκκινο, αλλά αυτό σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να αποτελέσει άλλοθι για την πράξη του. Επειδή μάλιστα είναι ντόμπρος και τίμιος άνθρωπος θα περιμέναμε άμεσα μια συγγνώμη για τη χειρονομία αυτή, η οποία δε συνάδει με τη φιλοσοφία του για το ποδόσφαιρο. Δεν το έπραξε στη συνέντευξη τύπου, προφανώς επειδή ακόμα βρισκόταν υπό πίεση. Την οφείλει όμως τόσο στους Έλληνες φιλάθλους, όσο και στον εαυτό του.