Ασφαλώς και ένας προπονητής δεν μπορεί να αλλάξει μία ομάδα από τη μία ημέρα στην άλλη. Θα ήταν ποδοσφαιρικό παράλογο να συμβεί κάτι τέτοιο. Όμως, έχει τη δυνατότητα, πολύ γρήγορα να αφήσει το αποτύπωμά του, ακόμη και αν η σεζόν βρίσκεται λίγο πριν από την ολοκλήρωσή της.
Υπό αυτήν την έννοια προσεγγίζουμε τις μικρές, αλλά σημαντικές πινελιές που έχει βάλει ο νέος τεχνικός των «Πειραιωτών» στον ερυθρόλευκο καμβά. Πάνω από όλα, με την επιστροφή του στο Λιμάνι, άλλαξε το κλίμα εντός και εκτός των τειχών του Ολυμπιακού. Ο κόσμος βλέπει στο πρόσωπό του έναν δικό του άνθρωπο, προσφέροντάς του απεριόριστη υποστήριξη στην περίοδο κατά την οποία θα κριθούν οι δύο εγχώριοι τίτλοι (και βασικοί στόχοι κάθε περιόδου).
Έπειτα, ενεργοποίησε ποδοσφαιριστές των οποίων οι μετοχές είχαν πέσει κατακόρυφα εξαιτίας της μη αξιοποίησης τους από τους προκατόχους του. Και αισθανόμαστε την ανάγκη να σταθούμε κυρίως σε δύο περιπτώσεις, του Μάρκο Μάριν και του Αλεξί Ρομαό. Τόσο κόντρα στον Πλατανιά, όσο και στην Κέρκυρα βοήθησαν τα μέγιστα για την κατάκτηση των δύο νικών που έφεραν την ομάδα του Πειραιά ένα τρίποντο μακριά από το 44ο πρωτάθλημα της ιστορίας του.
Ειδικά με τον Μάριν που δεν είχε αγωνιστικό ρυθμό, ο Τάκης Λεμονής πέτυχε ένα μικρό θαύμα. Για την ακρίβεια, ένα ακόμη μικρό θαύμα βάζοντας στην εξίσωση την αλλαγή του κλίματος, την αξιοποίηση έμπειρων ποδοσφαιριστών και τη βελτίωση της αγωνιστικής εικόνας των «ερυθρόλευκων». Το τελευταίο είναι εξόχως σημαντικό, αφού σε μία εβδομάδα από τώρα και ενδεχομένως ως πρωταθλητές (εφόσον επικρατήσουν την Κυριακή στη Λιβαδειά) θα πρέπει να φανούν ανταγωνιστικοί στους δύο ημιτελικούς του κυπέλλου με την ΑΕΚ.