Η αποχώρηση του Ντάβιντ ντε Χέα είναι ακόμη ένα δείγμα πως ό,τι πει ο Έρικ τεν Χαγκ είναι πλέον νόμος. Αν η Γιουνάιτεντ βρήκε επιτέλους τον προπονητή στον οποίο έχει απόλυτη εμπιστοσύνη αυτό είναι καλό αλλά δεν μπορεί να συμπεριφέρεται έτσι σε μια ιστορική φυσιογνωμία όπως είναι ο Ισπανός τερματοφύλακας.

Ο χειρισμός της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ στην υπόθεση του Ντάβιντ ντε Χέα δεν συνάδει με μια ομάδα που θέλει να συγκαταλέγεται στις καλύτερες της Ευρώπης ή που ελπίζει να διεκδικήσει κάποια στιγμή στα επόμενα πέντε χρόνια το πρωτάθλημα.

Είναι άλλη μια ένδειξη για το χάος που επικρατεί στους κόκκινους διάβολους.

Ναι ο Έρικ τεν Χαγκ μετά την νίκη στην μονομαχία με τον Κριστιάνο Ρονάλντο, και άνετα, έχει τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο σε όλα, μια δύναμη που δεν είχε προπονητής από την εποχή του Σερ Άλεξ Φέργκιουσον.

Πιθανότατα και ο ίδιος είχε χάσει κάθε εμπιστοσύνη στον Ισπανό τερματοφύλακα, ο οποίος πρώτα είχε χάσει κάθε εμπιστοσύνη στην άμυνά του, η οποία είχε χάσει κάθε εμπιστοσύνη μεταξύ της σαν τετράδα.

Όλα είναι συγκοινωνούντα δοχεία.

Τρεις τερματοφύλακες έπαιξαν όλα τα ματς φέτος στην Πρέμιερ Λιγκ ο Ντε Χέα και οι Ράμσντεϊλ (Άρσεναλ) και Ράγια (Μπρέντφορντ). Μόνο επτά τερματοφύλακες στο πρωτάθλημα δέχτηκαν περισσότερα σουτ φέτος από τον Ισπανό τερματοφύλακα και από τις ομάδες των επτά καμία δεν τερμάτισε πιο ψηλά από την Γιουνάιτεντ.

Μια κακή άμυνα δίνει περισσότερες τελικές στον αντίπαλο με αποτέλεσμα τις περισσότερες αποκρούσεις για έναν τερματοφύλακα αλλά και την ευκαιρία για να κάνει περισσότερα λάθη στα οποία ο Ντε Χέα φέτος έδειξε επιρρεπής και ας κράτησε περισσότερες φορές από όλους το μηδέν στην εστία.

Από όσους τερματοφύλακες έπαιξαν 30 ή περισσότερα παιχνίδια μόνο πέντε είχαν καλύτερα ποσοστά αποκρούσεων από το 70,55% του Ντε Χέα και μόνο τρεις απέτρεψαν περισσότερα από τα 6,28 γκολ που απέτρεψε ο Ισπανός. Βλέπετε τα νούμερα του δεν ήταν άσχημα σε ότι αφορά την συμπεριφορά του στην γραμμή και ας έκανε όσα λάθη έκανε απλά ο Τεν Χαγκ θέλει κάτι άλλο και από ότι έχουμε καταλάβει ως τώρα δεν πρόκειται να κάνει πίσω σε τίποτα.

Το να πεις σε έναν τερματοφύλακα, μέλος της τελευταίας ενδεκάδας που κέρδισε το πρωτάθλημα σε αυτόν τον σύλλογο, έναν τερματοφύλακα που έχει γράψει ιστορία, ενώ έχει τελειώσει το συμβόλαιό του να περιμένει, να μην υπογράψει πουθενά, μήπως “αυτοί που θέλουμε δεν μπορούν” είναι τουλάχιστον ύβρις, όποια γνώμη και έχει κανείς για τον Ντε Χέα και απορώ πως άντεξε μια εβδομάδα και κάτι μέχρι να πει γειά σας.

Σίγουρα θα βρει ομάδα ο Ντε Χέα και σίγουρα η Γιουνάιτεντ θα βρει άλλον τερματοφύλακα. Όπως έχουμε πει κανείς παίκτης δεν είναι πάνω από την ομάδα. Η Μπαρτσελόνα πήρε ξανά πρωτάθλημα χωρίς τον Μέσι, η Ρεάλ Μαδρίτης πήρε ξανά Champions League χωρίς τον Κριστιάνο Ρονάλντο και ο αναντικατάστατος Αγουέρο για τον οποίο έκλαιγε ο Γκουαρδιόλα πέρσι αντικαταστάθηκε ας θεωρήσουμε τουλάχιστον επάξια από τον Χάαλαντ.

Για να ψάχνει η Ίντερ τερματοφύλακα έντονα τις τελευταίες ώρες πάει να πει πως κάτι τρέχει με τον Ονάνα, με τον οποίο άλλωστε ο Έρικ τεν Χαγκ είχε συνεργαστεί στον Άγιαξ. Ο Ολλανδός προπονητής κερδίζει συνεχώς δύναμη, τα αποδυτήρια είναι δικά του, οι αποφάσεις του τελεσίδικες. Δεν υπάρχουν Σολομώντειες λύσεις υπάρχει το my way or the highway.

Άλλωστε όταν διώχνεις τον Φιλ Τζόουνς μετά από δώδεκα χρόνια στον σύλλογο και με μόλις πέντε επίσημα ματς την τελευταία τριετία σιγά μην σου γλίτωνε ο Ντάβιντ ντε Χέα.