Η αγωνιστική σεζόν μπορεί να ολοκληρώθηκε με τον Ραζβάν Λουτσέσκου να αναφέρει τη λέξη αποτυχία ως απολογισμό για την ομάδα του, όμως με τα δεδομένα που παρουσίασε ο ΠΑΟΚ δε μοιάζει με χαμένη σεζόν.
Η ομάδα της Θεσσαλονίκης μπήκε από το προηγούμενο καλοκαίρι σε φάση ανανέωσης. Αρκετά νέα πρόσωπα στελέχωσαν το ρόστερ και η πλειοψηφία τους σε μικρή ηλικία χωρίς παραστάσεις πρωταθλητισμού.
Μεταγραφές τύπου Άντιγια Ζίβκοβιτς δεν γίνονται κάθε μέρα. Είτε γιατί ο παίκτης δεν έρχεται στο ελληνικό πρωτάθλημα είτε γιατί κάποιος άλλος προλαβαίνει τέτοιες… ευκαιρίες. Ο Λουτσέσκου πόνταρε στον ενθουσιασμό. Κινήθηκε σε συγκεκριμένο μπάτζετ και από την αρχή της χρονιάς ΔΕΝ ανέφερε πουθενά τη λέξη πρωταθλήμα, γνωρίζοντας πως δεν θα είναι η δική του ομάδα το φαβορί.
Τέτοιο δεν ήταν ούτε η ΑΕΚ, όμως με την αλλαγή προπονητή και τη διαφορετική λογική έτοιμων παικτών στη μεταγραφική περίοδο πέτυχε τον υψηλότερο στόχο που έθεσε. Αυτή είναι όμως μια άλλη κουβέντα… Ο Λουτσέσκου γνωρίζει καλά πως μπορεί να συνδυάσει τον ενθουσιασμό και την ποιότητα των ακαδημιών με την εμπειρία και την προσωπικότητα παικτών από το εξωτερικό.
Αυτή η ισορροπία είναι που φέρνει, ή δεν φέρνει στο τέλος τα αποτελέσματα και σε αυτή θα κινηθεί το καλοκαίρι με τις προσθήκες που θα επιλέξει για να γίνει και πάλι από τη νέα χρονιά διεκδικητής του πρωταθλήματος. Ο ΠΑΟΚ έχει να καμαρώνει για την αξιοποίηση της ακαδημίας του και θα είναι εγκληματικό να αλλάξει εντελώς ρότα και λογική στον σχεδιασμό του.
Ο κόσμος του και κάθε Έλληνας φίλαθλος θέλει να βλέπει Κωσταντέλια, Κουλιεράκη, Μιχαηλίδη, και όλους τους υπόλοιπους που η ομάδα της Θεσσαλονίκης έβγαλε στο προσκήνιο του ελληνικού επαγγελματικού ποδοσφαίρου. Κατά συνέπεια πρόκειται για λογική πετυχημένη σε αγωνιστικό και εμπορικό επίπεδο.
Οι αποφάσεις του τεχνικού διευθυντή σε συνεργασία με τον Ρουμάνο τεχνικό και η χημεία παλιών και νέων θα καθορίσουν πολύ περισσότερα από ένα πρωτάθλημα τη νέα σεζόν για τον ΠΑΟΚ.
