Το ύφος αλαζονικό, λουδοβίκειο, θαρρείς πως ο Ναπολέων άφησε τις μάχες και έπιασε τα ποδοσφαιρικά μπλοκάκια. Ο τόνος αυστηρός, σχεδόν αυταρχικός, Λυκειάρχης που ετοιμάζεται να σου δώσει αποβολή και να κάνει τη διαγωγή σου κοσμία. Το χαμόγελό του σπάνιο σαν τον ήλιο στον αγγλικό Βορρά. Ο λόγος του πιο κοφτερός κι από σπασμένο γυαλί. Tα ούτως ή άλλως στρυφνά ολλανδικά με τα ατελείωτα «χ», μοιάζουν ακόμη πιο δύσκαμπτα όταν βγαίνουν από το στόμα του. Ο σαρκασμός του συχνός όπως και το μποτιλιάρισμα στον Κηφισό. Ευθύς, μακριά από political correctness, απόλυτος, ξεκάθαρα δίκαιος. Μίστερ Λουίς Φαν Χαάλ, μας έλειψες!
Oι θρίαμβοί του και τα τρόπαιά του πολλά. Νίκησε και μια ομάδα που μοιάζει ανίκητη. Μια ομάδα που όταν χάνει, καμιά φορά επιστρέφει για ρεβάνς. Τον καρκίνο. Tον περασμένο Απρίλιο αποκάλυψε πως έπασχε από καρκίνο του προστάτη. «Δεν ήθελα το πω στους παίκτες μου. Ενδεχομένως να επηρέαζε την απόδοσή τους. Έχω περάσει πολλά. Έκανα 25 χημειοθεραπείες. Γνωρίζω καλά αυτή την αρρώστια, το πέρασα με τη γυναίκα μου». Το 1994 η πρώτη γυναίκα του, Φερνάντα Όμπες πέθανε νικημένη από καρκίνο στο πάγκρεας. Την επόμενη χρονιά ο Φαν Χαάλ πανηγύρισε το Champions League με την ευλογημένη πιτσιρικαρία του Άγιαξ.
Στην πλούσια πορεία του ανέδειξε/βοήθησε/εξέλιξε -ενίοτε παρά τη θέλησή τους- πάμπολλους παίκτες: Μπέρχκαμπ, Ντάβιντς, Ζέεντορφ, Τσάβι, Ινιέστα, αφοι Ντε Μπουρ, Λίτμανεν, Όφερμαρς, Κλάιφερτ, Πουγιόλ, Άλαμπα, Σβάινσταϊγκερ, Κρόος, Μίλερ, Ράσφορντ. Προπονητές επηρεάστηκαν από τη φιλοσοφία του: Γουαρδιόλα, Μουρίνιο, Κλοπ. Ακόμη κι οι εχθροί του είναι top class. Κρόιφ, Ρουμενίγκε, Ριβάλντο, Ιμπραχίμοβιτς.
Τον Μάρτιο του 2019 είχε ανακοινώσει το τέλος της σταδιοδρομίας του. Είχε περάσει μια τριετία μετά την αποπομπή του από τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, το 2016, ένα έτος προτού λήξει το συμβόλαιό του. «Στη θέση της Ολλανδικής Ομοσπονδίας θα διάλεγα εμένα. Δεν το κάνω για εμένα, αλλά για το ολλανδικό ποδόσφαιρο» έλεγε τον Αύγουστο του ’21, όταν πήρε το χρίσμα. «Αποδέχθηκα την πρόσκληση, αφού δεν υπήρχε άλλος διαθέσιμος» υπογράμμισε στη χθεσινή συνέντευξη Τύπου. Κάθε επόμενο ματς, μπορεί να είναι το τελευταίο του. Έχει ανακοινώσει πως μετά το τέλος του Παγκοσμίου Κυπέλλου, αποχωρεί οριστικά. Η σκυτάλη περνάει στον Ρόναλντ Κούμαν.
Αλατοπίπερο στον όμιλο με Σενεγάλη και Εκουαδόρ, η παρουσία του Κατάρ. Ο Φαν Χαάλ είχε χαρακτηρίσει ως «σκατά» την απόφαση της FIFA να αναθέσει την οργάνωση του τουρνουά στην χώρα της Μέσης Ανατολής. Ολλανδία-Κατάρ στις 29 Νοεμβρίου για την τελευταία αγωνιστική του πρώτου ομίλου.
«Πιστεύω στη δύναμη της φαντασίας, εάν το φανταστούμε μπορούμε να το κάνουμε» είπε πρόσφατα ο γηραιότερος εκ των προπονητών της διοργάνωσης (71 ετών) ερωτηθείς για την προοπτική της Ολλανδίας στην Αραβική Χερσόνησο. Τρεις φορές φιναλίστ οι «Οράνιε» (1974, 1978, 2010) ουδέποτε θριαμβευτές. «Στην περίοδο της θεραπείας μου, βρήκα αποθέματα πειθαρχίας και θέλησης». Ένα encore για τον Λουίς Φαν Χάαλ. Και μετά ας κλείσει η κουρτίνα…
