Μερικά πράγματα παραμένουν τα ίδια. Όταν παίζεις απέναντι στη Μπασκόνια οφείλεις να ελέγξεις το ρυθμό, ειδάλλως κινδυνεύεις να σε πάρει και να σε σηκώσει. Περισσότερο στη Μπουέσα, λιγότερο στο σπίτι σου, πάντως κινδυνεύεις. Η φετινή έκδοση της ομάδας του παμπόνηρου Κερεχέτα δεν είναι εξαίρεση.
Ελάχιστοι περίμεναν πως μετά το πέρας έξι αγωνιστικών οι Βάσκοι θα μετρούσαν τέσσερις νίκες. Σύμφωνοι, δεν είχαν το δυσκολότερο πρόγραμμα του κόσμου, αλλά ποιος μένει ασυγκίνητος στο επιθετικό φεστιβάλ που κορυφώθηκε με τους 116 πόντους που έριξαν στο κεφάλι της Μακάμπι την περασμένη εβδομάδα;
Οι τύποι βγήκαν στο παζάρι και ψώνισαν λες και είχε Black Friday. Ο σούπερ σκόρερ Μάρκους Χάουαρντ σπέρνει 30άρες μαθαίνοντας ακόμα το ευρωπαϊκό παιχνίδι, ο Ντάριους Τόμπσον θαμπώνει με 12 πόντους, 54% τρίποντο και 7.2 ασίστ, ο Μάικ Κότσαρ ήταν MVP της πρώτης αγωνιστικής και γράφει 12.5+3.5 χωρίς κλασικό παρτενέρ στο «5», ο Ντάλτον Χόμες είναι ένας σύγχρονος πάουερ φόργουορντ με μέγεθος, αθλητικότητα, σουτ. Τέσσερις πρωτοεμφανιζόμενοι είτε στην Ευρωλίγκα είτε γενικά στην Ευρώπη που μαζί γράφουν 51.2 πόντους! Στην πορεία προστέθηκε και ο τρελούτσικος Πιέρια Χένρι, ένας ελίτ αμυντικός στη μπάλα που υπό συνθήκες μπορεί να συνυπάρξει με τον Τόμπσον στην περιφέρεια και που μετατρέπει και με τη βούλα πια τη Μπασκόνια σε μαύρο άλογο για την 8άδα.
Τι κάνει λοιπόν απέναντι τους κανείς αν δεν θέλει να τους χαζεύει να τρέχουν και να σουτάρουν σαν δαιμονισμένοι; Ο Ολυμπιακός τους κέρδισε στο δικό τους παιχνίδι, όμως οι πράσινοι ούτε την φόρμα, ούτε τα χαρακτηριστικά διαθέτουν για να πάνε σε διαγωνισμό σκοραρίσματος με ομάδα που 91 πόντους με 20 ασίστ και 13 τρίποντα ανά παιχνίδι. Τον άλλο τρόπο έδειξε η Βιλερμπάν ανήμερα της 28ης Οκτωβρίου: πίεση στη μπάλα για να απενεργοποιηθεί το «μυαλό» Τόμπσον (5 λάθη), έλεγχος του ρυθμού για να μην έχει η Μπασκόνια το αγαπημένο της transition και την απειλή στα 8΄΄, μόνιμη τροφοδότηση του ψηλού (Φαλ, 11π/7ρ), αδιαπραγμάτευτος έλεγχος της εναέριας κυκλοφορίας έτσι ώστε να μην δοθούν δεύτερες ευκαιρίες από επιθετικά ριμπάουντ που γίνονται ελεύθερα – εύστοχα – τρίποντα (44-29 ριμπάουντ, μόλις 6 επιθετικά οι Βάσκοι).
Στη θεωρία ο Ντουέιν Μπέικον θα είναι μια εβδομάδα περισσότερο παίκτης Παναθηναϊκού, πάει να πει θα θυμάται τα μικρά ονόματα των συμπαικτών του και θα έχει μια ιδέα από τις αγωνιστικές τους συνήθειες. Ο Αμερικανός θα είναι το πρώτο βιολί (όπως όλο το χρόνο που θα ακολουθήσει), όμως οι πράσινοι θα πρέπει να βρουν τρόπο να εκμεταλλευτούν το θεωρητικό αβαντάζ τους κοντά στο καλάθι, ει δυνατόν φορτώνοντας με φάουλ νωρίς τον ευάλωτο Κότσαρ και παίζοντας πάνω από τη στεφάνη, εκεί που ο ευφυής αλλά περιορισμένος σωματικά αμυντικός Κοστέλο δεν μπορεί να φτάσει.
Την ίδια στιγμή απαιτείται αμυντική σκυταλοδρομία πάνω στον φοβερό και τρομερό Μάρκους Χάουαρντ, έναν σκόρερ που στις κολεγιακές του μέρες στο Μαρκέτ είχε τρεις σερί σεζόν με τουλάχιστον ένα παιχνίδι 50 πόντων. Ποιοι άλλοι έχουν καταφέρει; Ο Γουέιμαν Τίσντεϊλ και ο… Πιτ Μάραβιτς. Τις ομοιότητες με τον Σέιν Λάρκιν τις παραδέχτηκε και ο ίδιος σε πρόσφατη συνέντευξη: «Σίγουρα πάντως βλέπω ομοιότητες. Από την πλευρά μου βρίσκομαι στην πρώτη μου χρονιά και ξεκινώ από την ομάδα που ξεκίνησε και αυτός και ελπίζω πως θα έχω παρόμοια καριέρα με τη δική του. Είναι φανταστικός παίκτης, ένας παίκτης που θαυμάζω πολύ». Ο Πάνος Καλαϊτζάκης θα είναι (λογικά) η βασική επιλογή, αλλά θα χρειαστεί ομαδική δουλειά.
