Λίγο πριν το τζάμπολ του Ευρωμπάσκετ ο Δημήτρης Καρύδας γράφει για το βαθύ ρόστερ της εθνικής ομάδας αλλά και τα διλήμματα του Δημήρη Ιτούδη για την τελική 12άδα

Από όποια οπτική γωνία και αν το δει κάποιος η φετινή εθνική ομάδα είναι ότι καλύτερο έχουμε δει τα τελευταία 10 (τουλάχιστον) καλοκαίρια. Από την άκρη μέχρι το τέλος του πάγκου. Η πρόσληψη του Δημήτρη Ιτούδη έφερε στην εθνική ομάδα ένα προπονητή από το πρώτο ράφι της Ευρωλίγκα που εκτός όλων των άλλων έχει σχεδόν εμμονή με τις μπασκετικές λεπτομέρειες και δεν αφήνει τίποτε στην τύχη.

Ο Ιτούδης ευτύχησε να συγκεντρώσει ότι καλύτερο διαθέτει το Ελληνικό μπάσκετ από πλευράς υλικού, είδε τον Γιάννη Αντετοκούνμπο να έρχεται από την άλλη πλευρά του ατλαντικού για να παίξει σε ένα Ευρωμπάσκετ και όχι άδικα τα ονόματα που στελεχώνουν την εθνική ομάδα δημιουργούν αυτονόητα τεράστιες προσδοκίες.

Αυτή τη στιγμή στο Μιλάνο παραμονές του Ευρωμπάσκετ η εθνική έχει 14 παίκτες που συνθέτουν ένα τόσο ποιοτικό και βαθύ ρόστερ που είναι πιθανό να έχουμε δει για τελευταία φορά στις ομάδες του 2005 και του 2006. Ένας σούπερ σταρ του ΝΒΑ, άλλοι δύο παίκτες επιπέδου ΝΒΑ (Θανάσης-Ντόρσεϊ), πρωτοκλασάτοι της Ευρωλίγκα με εμπειρία ετών στις πλάτες τους (Καλάθης, Σλούκας, Παπαπέτρου, Παπανικολάου, Παπαγιάννης. Ακόμη όμως και οι ρολίστες της ομάδας έχουν τουλάχιστον μια διετία παρουσίας στην Ευρωλίγκα στις πλάτες τους.

Ο Λούντζης που έχει παίξει 18 ματς στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση και  ο Κώστας Αντετοκούνμπο με τα 26 περσινά ματς είναι αυτοί που θεωρητικά έχουν τις λιγότερες παραστάσεις. Ακόμη και ο Αγραβάνης που την τελευταία τριετία δεν έπαιξε στην Ευρωλίγκα έχει στο βιογραφικό του 79 παιχνίδια στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση.

Ο Ιτούδης όμως δεν έχει την πολυτέλεια παραμονές του τζάμπολ με την Κροατία να έχει τέτοιες σκέψεις. Οι τέσσερις τραυματισμοί που ταλαιπωρούν την ομάδα δημιουργούν μια ιδιότυπη συνθήκη. Και η τελική απόφαση του Έλληνα κόουτς είναι βέβαιο ότι θα δημιουργήσει εντελώς άδικα αμφίσημες αντιδράσεις αν κάτι παρ΄ ελπίδα πάει στραβά. Με απλά λόγια: Το δίλημμα του Ιτούδη είναι πολύ συγκεκριμένο. Επιλέγει τους καλύτερους που μπορεί αλλά ρισκάρει να είναι ανέτοιμοι και επηρεασμένοι από τους τραυματισμούς; Η εμπιστεύεται παίκτες που μπορεί και να μην ήταν στη 12άδα υπό άλλες συνθήκες αλλά έχουν τραβήξει όλο το ζόρι του καλοκαιριού; Είτε έτσι, είτε αλλιώς ο Ιτούδης που είναι χρόνια στο….κουρμπέτι ξέρει ότι αν κάτι στραβώσει στη διαδρομή όποια και αν είναι η απόφαση του θα κριθεί και θα κριθεί πιθανώς άδικα για όσους δεν πήρε και όχι για εκείνους που θα παίξουν τελικά! Δύσκολο δίλημμα α που κανείς άλλος πλην του ίδιου δεν μπορεί να απαντήσει αυτή τη στιγμή.

Ατυχώς, μια ομάδα πολύ μεγάλων δυνατοτήτων τη κτύπησαν ανελέητα οι τραυματισμοί και καλείται πριν μπει στη μάχη του Ευρωμπάσκετ να διαχειριστεί μια πρώτη δύσκολη κατάσταση που δεν έχει να κάνει με τους αντιπάλους της.