Όποιος βρισκόταν χθες στη Ριζούπολη έβλεπε στα πρόσωπα των φίλων της ΑΕΚ αισιοδοξία και προσμονή να δει την αγαπημένη του ομάδα από κοντά για πρώτη φορά εντός έδρας. Ιδανικά αυτό θα συνέβαινε στη Νέα Φιλαδέλφεια και την “Αγιά Σοφιά“, αλλά το χρονοδιάγραμμα των εργασιών δεν πήγε όπως θα το ήθελαν οι υπεύθυνοι του γηπέδου. Σημασία έχει όμως πως και στη Ριζούπολη ο κόσμος της ΑΕΚ ήταν εκεί για να στηρίξει την ομάδα, αναγνωρίζοντας τις αλλαγές που έχουν γίνει, αλλά και τις σημαντικές προσθήκες στο ρόστερ.
Βραδιά με πολλούς παίκτες σε ρηχά νερά
Δυστυχώς όμως τόσο για τον κόσμο της ΑΕΚ, όσο και για τους ίδιους τους πρωταγωνιστές το τέλος της βραδιάς είχε αρνητικό αποτέλεσμα, με την Ένωση να γνωρίζει ξανά την ήττα από τον Βόλο και η γκρίνια να επανέρχεται άμεσα στο “κιτρινόμαυρο” στρατόπεδο. Η ΑΕΚ δεν παρουσίασε καλό πρόσωπο στον αγώνα του Σαββάτου και είχε πολλούς από τους παίκτες-κλειδιά σε κακή βραδιά.
Ο Άμραμπατ απέδειξε ξανά πως δεν μπορεί στη θέση του δεξιού μπακ–χαφ, ο Μάνταλος προσπάθησε αλλά και σ’ αυτόν δεν βγήκαν πολλά πράγματα, ο Πινέδα επίσης έδειχνε χαμένος μέσα στο γήπεδο και χωρίς συνεισφορά στη δημιουργία, ο Αραούχο ήταν μόνιμα εκτός περιοχής για να βοηθήσει στην οργάνωση, αλλά άφηνε την ομάδα χωρίς παίκτη μεσα στην περιοχή, ο Τσούμπερ είχε διάθεση, αλλά πάντα ήταν ένα βήμα πίσω στην τελική ενέργεια με αποτέλεσμα να τον σταματούν συνέχεια οι αντίπαλοί του. Ε, δεν θέλεις και πολλούς ακόμα παίκτες να μην τραβήξουν για να στραβώσει ένα παιχνίδι.
Έδειξε πως η τακτική Αλμέιδα θέλει δουλειά
Το 3-6-1 του Αλμέιδα έδειξε ακόμα πως χρειάζεται δουλειά, γιατί στα φιλικά που δεν υπήρχε πίεση μπορεί να απέδιδε, αλλά σε συνθήκες Super League με τα ματς να είναι απαιτητική και ειδικών συνθηκών κάποιες φορές δεν είναι πάντα δεδομένο πως θα λειτουργήσει. Το καλό είναι πως ο Αργεντινός έδειξε πως δεν έχει τακτικές εμμονές, όταν του έδωσε δεύτερη ευκαιρία με τις αλλαγές των Γκαρσία και Γκατσίνοβιτς και είδε πως πάλι η ομάδα του δεν είναι επικίνδυνη το γύρισε σε 4-1-3-2 όπως είπε ο ίδιος στη συνέντευξη Τύπου. Όχι πως με το συγκεκριμένου σύστημα είδαμε κάτι καλύτερο από την ΑΕΚ, αλλά τουλάχιστον οφείλουμε να πιστώσουμε στον Αργεντινό πως δεν άφησε το ματς στην τύχη του. Η αλήθεια είναι πάντως, για την ώρα τουλάχιστον, ότι η Ένωση θέλει να παίξει ποδόσφαιρο, αλλά ακόμα δεν καταλαβαίνουμε τι ακριβώς θέλει να βγάλει στο γήπεδο. Θα χρειαστεί χρόνος ενδεχομένως, αλλά τα αποτελέσματα είναι που μετράνε.
Η πρώτη ήττα, λοιπόν, είναι γεγονός για την ΑΕΚ. Μόλις στη δεύτερη αγωνιστική. Δεν ήρθε δα και η συντέλεια του κόσμου, απλά για τον μέσο φίλο της Ένωσης με όλα όσα έχουν δει τα μάτια του τα προηγούμενα χρόνια φαίνεται ως καταστροφή. Φαίνεται ως μια ήττα που του έκοψε τα φτερά από το ξεκίνημα της χρονιάς. Εγώ αυτό που θα επισημάνω είναι πως αν η συγκεκριμένη ήττα ερμηνευτεί σωστά και αναλυθούν τα αίτια ακόμα πιο σωστά από το τιμ του Αργεντινού προπονητή θα μπορεί να βγάλει κερδισμένους τους “κιτρινόμαυρους”.
Η πίεση άρχισε νωρίς
Όπως και να ‘χει, ο Αλμέιδα κατάλαβε με την ήττα από τον Βόλο πως ο… μήνας του μέλιτος στην ΑΕΚ ολοκληρώθηκε και ότι πλέον η δουλειά και τα ματς θα γίνονται σε συνθήκες πίεσης. Ενδεχομένως πολύ μεγαλύτερης απ’ ότι θα περίμενε και ο ίδιος. Αλλά έτσι είναι το ποδόσφαιρο, η δουλειά του προπονητή κρίνεται από αυτό που παρουσιάζει μέσα στο γήπεδο και από τα αποτελέσματα. Νωρίς είναι ακόμα, η ομάδα του Αλμέιδα “χτίζεται” από την αρχή, έχει κάνει μεταγραφές, κάνει κι άλλες όπως αυτή του Ελίασον, αλλά “φωνάζει” πως χρειάζεται κι άλλες. Επιθετικός σίγουρα αφού ο Ανσαριφάρντ δεν υπολογίζεται χωρίς να υπάρχει πραγματικός λόγος και ενδεχομένως δύο μπακ, αριστερό και δεξί, σε περίπτωση που το 3-6-1 δεν τραβήξει και ο Αλμέιδα γυρίσει το πλάνο σε τετράδα στην άμυνα.
