Το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του Μονάχου εξελίσσεται ονειρεμένα για τον ελληνικό κλασσικό αθλητισμό. Όχι μόνο για τα μετάλλια που η ιστορία γράφει ότι η Ελλάδα κατέκτησε αλλά κυρίως για την κληρονομιά που αφήνουν αθλητές και αθλήτριες σε όσους – ας ελπίσουμε να είναι αρκετοί – νέους παρακολουθούν όσα γίνονται τις τελευταίες μέρες στην βαυαρική πόλη.
Γνωρίζαμε πως η Κατερίνα Στεφανίδη είναι ικανή για μετάλλιο. Μας είχε… προειδοποιήσει με τη δήλωσή της στη διάρκεια του παγκοσμίου Πρωταθλήματος πως θα είναι έτοιμη στη Γερμανία για το βασικό ραντεβού της χρονιάς βάση της προετοιμασίας της. Όσα χρόνια κάνει πρωταθλητισμό, από τις πρώτες δηλώσεις της στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα κλειστού στίβου κάποτε στην Παιανία μέχρι τώρα, είναι συνεπής και ειλικρινής. Ουδέποτε κρύφτηκε και έψαξε δικαιολογίες, πάντοτε χαιρόταν γι’ αυτό που κάνει και ένιωθε σίγουρη για τη δουλειά της. Κατέκτησε το ασημένιο μετάλλιο, τέταρτο σε Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα, έδειξε πως παραμένει στην ελίτ του αγωνίσματος και κυρίως έδειξε νοοτροπία αθλήτριας όταν χαμογέλασε με το επίτευγμα της αντιπάλου της να κάνει υπερβάσεις στον τελικό για να φτάσει εκείνη στην κορυφή της Ευρώπης.
Ο Μίλτος Τεντόγλου έχει ένα βασικό κοινό χαρακτηριστικό με την Κατερίνα. Απολαμβάνει τον στίβο και χαίρεται την κάθε στιγμή στον αγώνα. Αυτό το συναίσθημα υπερβαίνει όποιο άλλο, πίεσης, άγχους για το αποτέλεσμα, για τον κόπο όλης της χρονιάς. Ασφαλώς και υπάρχουν σε κάθε αθλητή όλα αυτά, όσο cool κι αν είναι. Όσο… Τεντόγλου κι αν είναι. Όμως παράλληλα ο Μίλτος είναι τόσο σίγουρος για τον εαυτό του και τη δουλειά στην καθημερινότητα που αφήνει στην άκρη συναισθήματα που τον περιορίζουν απολαμβάνοντας τα άλματά του και με τη δουλειά και το ταλέντο, τις επιτυχίες του.
Ο προπονητής Θανάσης Δεληγιάννης ήταν ο λόγος που η Αντιγόνη Ντρισμπιώτη έκανε στίβο. όταν μάλιστα της είχε πει να ασχοληθεί με το βάδην εκείνη δεν ήθελε. όταν αποφάσισε να ασχοληθεί σοβαρά έκανε καριέρα. “Είναι εκπλήρωση καριέρας” δήλωσε μετά τον τερματισμό στα 30 χιλιόμετρα του αγωνίσματος στο Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα. Είναι απόδειξη ότι η στοχοπροσήλωση φέρνει αποτελέσματα μπορεί να πει οποιοδήποτε σκέφτεται πως μια κοπέλα κατάφερε στα 38 της χρόνια να φτάσει στο υψηλότερο σκαλί του βάθρου σε μια τόσο σπουδαία διοργάνωση.
Ανάλογη προσοχή αξίζει – όπως είπε και η Κατερίνα Στεφανίδη στην κάμερα της ΕΡΤ – και στους αθλητές και τις αθλήτριες που δεν παίρνουν μετάλλιο. Προσοχή που να μην περιορίζεται στην εβδομάδα των αγώνων μιας μεγάλης διοργάνωσης από όλους μας και στην καθημερινή δουλειά και τις ανάγκες τους από την πολιτεία και τους αρμόδιους φορείς. Όχι γιατί πρέπει μια ζωή να παίρνουμε μετάλλια, αλλά γιατί ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ να παράγουμε τέτοια πρότυπα και προσωπικότητες στον ελληνικό αθλητισμό.