Ο αγώνας ρεβάνς κόντρα στη Σλάβια δεν είναι ένα οποιοδήποτε ματς για τον Παναθηναϊκό, που τα τελευταία χρόνια ψάχνει να βρει για τη χαμένη του ταυτότητα.

Είναι ίσως το σημαντικότερο παιχνίδι της δεκαετίας για την αθηναϊκή ομάδα και υπάρχει εξήγηση γι’ αυτό.

Αν δεν καταφέρουν να περάσουν οι Πράσινοι, είναι πολύ πιθανό η εσωστρέφεια, η γκρίνια και η μουρμούρα των οπαδών, να καταστρέψει ότι κατάφερε να κτίσει με τόσο κόπο ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς και οι ποδοσφαιριστές του την προηγουμένη σεζόν.

Στην Ελλάδα είναι γνωστό ότι τη μία μέρα είσαι ήρωας και την επόμενη ένα τίποτα.

Δυστυχώς, αυτή είναι η νοοτροπία στη χώρα μας και δεν αλλάζει όσα χρόνια και αν περάσουν.

Ο κόσμος πάνω στην απογοήτευση του, είναι πιθανό να γυρίσει την πλάτη στην ομάδα και είναι άδικο, γιατί ανεξάρτητα από κάποια λάθη που έγιναν στον σχεδιασμό το καλοκαίρι, ο ιστορικός σύλλογος έχει μπει σε μια σειρά.

Σε περίπτωση πρόκρισης φυσικά, τα πάντα θα είναι διαφορετικά.

Η επόμενη μέρα θα φέρει ενθουσιασμό στους οπαδούς, αλλά και έσοδα στο ταμείο, που σημαίνει ουσιαστικότερη ενίσχυση με δυο – τρεις ακριβές μεταγραφές και πιθανότατα διεκδίκηση του πρωταθλήματος, μετά από αρκετά χρόνια.

Βέβαια, δεν είναι και τόσο εύκολο να γυρίσει αυτό το 2 – 0, ωστόσο, πιθανότητες υπάρχουν για μια ομάδα που στο παρελθόν είχε κατάφερε να αποκλείσει θηρία.

Κακά τα ψέματα, ο Παναθηναϊκός έχει πολύ βαριά φανέλα.

Η Σλάβια δεν είναι άτρωτη και το Τριφύλλι, με τη βοήθεια του 12ου παίκτη από την εξέδρα, μπορεί να γράψει μια ακόμη χρυσή σελίδα στην ένδοξη ευρωπαϊκή του ιστορία.

Φθάνει να παίξει σαν πραγματικός Παναθηναϊκός, με ψυχή, πάθος και μυαλό από το 1′, έως το 90′.

Σε αυτή την περίπτωση το βράδυ της Πέμπτης ο κόσμος μπορεί να βρεθεί και πάλι στην Ομόνοια, γιορτάζοντας τη μεγάλη επιστροφή.

Αλλά ακόμα και αν δεν τα καταφέρει να προκριθεί, οι φίλοι του στην κερκίδα θα πρέπει να σταθούν στο πλευρό της ομάδας και να χειροκροτήσουν, γιατί μόνο με αυτή τη συμπεριφορά θα τη βοηθήσουν ουσιαστικά στην προσπάθεια που καταβάλει για να πατήσει την κορυφή.