Ξεκίνημα με το …. αριστερό για τον ΠΑΟΚ στη νέα σεζόν καθώς στο πρώτο ματς τηου Β’ προκριματικού γύρου για το UEFA Europa Conference League γνώρισε την ήττα με 2-0 (1’ Γουέλτον, 19’ Μπαρί) από τη Λέφσκι κι έβαλε δύσκολα στον εαυτό του εν όψει του δεύτερου αγώνα στο γήπεδο της Τούμπας την προσεχή Πέμπτη (28/07).
Αλλά δεν ήταν μόνον το αποτέλεσμα αυτό καθ’ αυτό που προκάλεσε σημαίνοντα προβληματισμό. Η όλη εικόνα της ομάδας απέναντι σ’ έναν – θεωρητικά – υποδεέστερο αντίπαλο με πλειάδα σημαντικών απουσιών (σ.σ. με αποστολή ανάγκης 17 ποδοσφαιριστών, εκ των οποίων οι δύο στον πάγκο ήταν …. τερματοφύλακες κι ο μεγαλύτερος σε ηλικία στον πάγκο ήταν …. 20 ετών), η αδυναμία να βγάλει αντίδραση, να επιβάλλει και ν’ αξιοποιήσει τον ρυθμό της απειλώντας ουσιαστικά, δημιούργησαν ένα σύνολο σκεπτικισμού για το αν όλα βαίνουν καλώς.
Φυσιολογική η απογοήτευση, η πικρία και πάνω από όλα η ανησυχία των περισσότερων για το αν όλα βαίνουν καλώς κι αν το μόνο που χρειάζεται είναι … χρόνος καθώς δεν πρέπει να παραγνωρίζει κανείς το γεγονός ότι πρόκειται για μια νέα ομάδα, με πλειάδα νεαρών ποδοσφαιριστών που χθες δεν έκαναν απλώς την παρθενική τους εμφάνιση με τη νέα τους ομάδα αλλά άνοιξαν λογαριασμό στις ευρωπαϊκές τους συμμετοχές.
Η τοποθέτηση του Ραζβάν Λουτσέσκου στα κανάλια NOVA SPORTS μετά το τέλος του αγώνα πιθανόν και ν’ απαντά σε αρκετά από τα εύλογα ερωτήματα που γεννήθηκαν. Από κοντά κι η δημόσια τοποθέτηση του αρχηγού – χθες – της ομάδας, Ίνγκι Ίνγκασον σε πιο ήπιο ύφος σε σχέση με τον Ρουμάνο τεχνικό αλλά με ουσία και συγκεκριμένα στοιχεία, όχι μόνον για το τί δεν πήγε καλά χθες μα κυρίως για το τί πρέπει να γίνει στο δεύτερο ματς προκειμένου να μην ξεκινήσει η σεζόν μ’ έναν τόσο οδυνηρό αποκλεισμό.
Οι οιωνοί πάντως δεν ήταν καλοί εξ αρχής. Ο κ. Λουτσέσκου είχε αποφασίσει – κι όχι τυχαία όπως αποδείχθηκε – να ξεκινήσει μετά από πάρα πολύ καιρό τον Αντελίνο Βιεϊρίνια στο δεξί άκρο της άμυνας, όμως ένα πρόβλημα της τελευταίας στιγμής έθεσε τον Πορτογάλο εκτός. Σχεδόν κανείς, πλην ίσως των Ίνγκασον και Σβαμπ δε στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων, των ειδικών απαιτήσεων ενός τέτοιου αγώνα σε μια έδρα που «διψούσε» για τη νίκη.
Αντί όσο περνούσε η ώρα η ομάδα να συνέρχεται από το σοκ του γκολ στα σαράντα οκτώ δευτερόλεπτα η κατάσταση επιδεινωνόταν μέσα από διαδοχικά, ατομικά και σε πλείστες όσες περιπτώσες αβίαστα λάθη με συνέπεια τον διαρκώς αυξανόμενο εκνευρισμό των πλέον έμπειρων ποδοσφαιριστών, αυτών δηλαδή που πρώτοι έπρεπε να κάνουν τη διαφορά, δείχνοντας τον δρόμο και στους υπόλοιπους.
Ένα μαεστρικό κοουτσάρισμα από τον Στάνιμιρ Στοϊλοφ, που έκανε το υποτιθέμενο 4-3-3, 3-2-5 ασκώντας ασφυκτική πίεση στον αντίπαλό του από τα πρώτα μέτρα ανάπτυξης και τον ΠΑΟΚ ν’ αδυνατεί να «πάρει» τη μεσαία γραμμή από τους δύο μέσους της βουλγάρικης ομάδας και να βγει με αξιώσεις στην αντεπίθεση με αριθμητικό πλεονέκτημα.
Η …. απόγνωση φάνηκε και στο δεύτερο μέρος με τις πέντε αλλαγές που έγιναν, παίρνοντας μεν την κατοχή χωρίς όμως να εισπράξει την υπεραξία αυτής σε ουσία. Στο σύνολο του ματς, δημιούργησε τέσσερις καλές στιγμές μέσα από τις οποίες θα μπορούσε να έχει σκοράρει αλλά δέχθηκε κι άλλες δύο ευκαιρίες που θα μπορούσαν να είχαν ανεβάσει το σκορ σε πολύ πιο δύσκολα επίπεδα.
Ακόμη κι έτσι λοιπόν, με όλα όσα έχουν συμβεί τίποτα δεν έχει τελειώσει. Το ίδιο θα ίσχυε ακόμη κι αν ο ΠΑΟΚ ήταν αυτός που είχε επικρατήσει με 0-2. Ο Ραζβάν Λουτσέσκου κι οι ποδοσφαιριστές του έχουν μπροστά τους μια εβδομάδα για να δορθώσουν τα κακώς κείμενα, να «καθαρίσουν» το μυαλό τους και να συγκεντρωθούν με αποκλειστικό στόχο την ανατροπή του υπάρχοντος σκηνικού.
Κανένας πανικός, κανένα ανάθεμα, καμία κατηγόρια προς οποιαδήποτε κατεύθυνση δε βοηθάει τη δεδομένη στιγμή για να λυθεί κάποιο από τα προβλήματα και δε δίνει ουσιαστική λύση εν όψει του πρώτου τελικού που πολύ γρήγορα καλείται να δώσει η ομάδα. Ας τελειώσει το ματς της Πέμπτης και μετά υπάρχει χρόνος για όλα αυτά κι ακόμη περισσότερα, ανάλογα με το αποτέλεσμα. Καλή δύναμη, καλή συνέχεια ….