O άσημος Nτερλέι, ο δουλευταράς Αλένιτσεφ, ο απροσπέλαστος Ματεράτσι, ο δυνατός Ιμπάνιεθ. Μια αγκαλιά. Σφιχτή. Και κλάματα. Χαράς. Επιτυχίας. Έβγαλε… β-Ρόμα η ιστορία ότι ξοφλήσαμε!
Η αδύναμη Λεϊρία, η πρωταθληματική Πόρτο, η ασυναγώνιστη Ίντερ, η ξανανιωμένη Ρόμα. Μια αγκαλιά τραγούδια.
Αν τον ακολουθήσεις πιστά και αφιερωθείς, θα καρπωθείς την επιτυχία. Έχει το μυστικό. Και το κοκκαλάκι. Και τη γνώση. Αρκεί να αφιερωθείς. Ψυχή τε και σώματι. Αυτοθυσία.
Και να μην είσαι Πογκμπά. Να κάνεις τα δικά σου. Τα δικά του, δικά του. Ασπίδα όμως. Για τους παίκτες του. Μέχρι τελικής πτώσεως. Έβγαλε… β-Ρόμα η ιστορία ότι ξοφλήσαμε!
Και στην Τσέλσι (χωρίς πρωτάθλημα 50 χρόνια), τη Ρεάλ (χωρίς Κόπα 22 χρόνια), τη Μάντσεστερ, την Τότεναμ. Μετά την κούπα, θα τον αποθεώσουν. Αυτοί που θυσιάστηκαν για την υπεράσπιση του πλάνου. Οι άλλοι; Είναι για αεροπλάνο. Πογκμπά κι… αγαπημένοι.
Κάποτε στη Λεϊρία, η Ουνιάο έμαθε να επιτίθεται με Ντερλέι. Και να βγαίνει Ευρώπη. Η Λεϊρία, όχι κάποιο μεγαθήριο. Στην Πόρτο, η μόνιμη πρωταθλήτρια πέταξε σε διπλή ευρωκορυφή. Back to back κούπα. Τρέλα.
Στην Ίντερ (χωρίς Τσάμπιονς Λιγκ 45 χρόνια), μεγαλεία. Μπαλάρα. Στη ρεβάνς με την Μπαρσελόνα, ο Μιλίτο… παραμιλίτο! Έκσταση. Στα Τίρανα, η Ρόμα ξανάνιωσε. Πρώτη ευρωκούπα. Από τον πρώτο τίτλο μέχρι τον τελευταίο πέρασαν 19 χρόνια. Έβγαλε… β-Ρόμα η ιστορία ότι ξοφλήσαμε!
Ζοζέ Μουρίνιο, ο… ξεπεσμένος και αποτυχημένος και ξεπερασμένος από την ιστορία. Συνεχίζεται…