Τζον Μπράουν (Ούνικς)
Όποιος πρόλαβε, τον Μπράουν πήρε. Ο Αμερικανός φόργουορντ βαφτίστηκε σέντερ στο small ball του Περάσοβιτς και σκόρπισε τρόμο με το αμυντικό του παιχνίδι. Ασύλληπτη πίεση στη μπάλα στις αλλαγές (2.8 κλεψίματα), ικανός να σπρώξει μακριά τους κλασικούς σέντερ και να κρατήσει τη θέση του στο ριμπάουντ (4.8ρ), συμμέτοχος στο επιθετικό παιχνίδι με mid-range επιλογές και φυσικά παιχνίδι πάνω από τη στεφάνη. Αποδεσμεύτηκε από την Ούνικς πρόσφατα και είναι εύκολα ο πλέον περιζήτητος ελεύθερος παίκτης στην αγορά.
Άλφα Ντιάλο (Μονακό)
Καταπληκτική πρώτη σεζόν για τον μόλις 25 ετών πρώην παίκτη του Λαυρίου, ο οποίος προσαρμόστηκε σε χρόνο ρεκόρ στο υψηλότερο επίπεδο. Ο Ντιάλο (και όχι Ντιαλό) εκμεταλλεύτηκε την απουσία ουσιαστικής εναλλακτικής στο «3» (αφού Μπέικον-Άντζουσιτς παίζουν στο 2) και ήταν παίκτης – ορχήστρα με 9.6 πόντους, 4.8ρ, 1.8ας, 1.4κλ και 11.7 αξιολόγηση. Ώριμες επιλογές στο σετ παιχνίδι, μέγεθος, αφοσίωση και ένστικτο στο αμυντικό κομμάτι, ιδανικός σε transition, εύστοχος από μακριά (40% τρίποντο). Η επιλογή του Δημήτρη Πρίφτη να μην επενδύσει σε άλλο ένα ξένο 3άρι τη στιγμή που είχε στη θέση Παπαπέτρου, Κασελάκη, Σαντ-Ρος ήταν κατανοητή, όμως το γεγονός παραμένει: ο Παναθηναϊκός έχασε μέσα από τα χέρια του έναν παίκτη-λαχείο.
Τζος Νίμπο (Ζάλγκιρις)
Σε μια μέτρια ως απογοητευτική σεζόν για την Ζάλγκιρις ο απόφοιτος του Texas A&M βρήκε τρόπο να ξεχωρίσει και να βάλει υποψηφιότητα για ψηλότερα. Με μπόι 2.06 αλλά όχι εντυπωσιακό άνοιγμα χεριών, ο Νίμπο επιβεβαίωσε τόσο την ικανότητα του να τελειώνει τις φάσεις στο pnr όσο και να κυριαρχεί με τον συνδυασμό αθλητικότητας/δύναμης απέναντι σε άμυνα με αλλαγές και να σκοράρει από επιθετικό ριμπάουντ (2.5). Μόλις 25 ετών, ο Νίμπο έχει φανερά μεγάλα περιθώρια βελτίωσης τόσο στο παιχνίδι με πλάτη όσο και στην ομαδική αμυντική αντίληψη. Ο πολύμηνος τραυματισμός του Λοβέρν του έδωσε άφθονο χρόνο συμμετοχής και αυτός ανταποκρίθηκε με 3 double double και 7 παιχνίδια με 20+ αξιολόγηση. Καθόλου άσχημα.
Ντόντα Χολ (Μονακό)
Τέρας αθλητικότητας, ο νεοφερμένος στην Ευρωλίγκα Αμερικανός ένιωσε σαν στο σπίτι του σε μια ομάδα που δεν χολοσκάει και πολύ για την άμυνα και θέλει να τρέχει, να πηδάει, να σουτάρει και να καρφώνει. Με μπόι 2.08 και μεγάλα χέρια, ο Χολ είναι αξιόπιστος rim protector (1.2 μπλοκ) και δύναμη της φύσης στο να τελειώνει λόμπες πάνω από τη στεφάνη. Παίζει λιγότερο από ένα ημίχρονο κι όμως προλαβαίνει να συνεισφέρει 8.2 πόντους, 5.2 ριμπάουντ και άφθονο θέαμα, θέλει δουλειά στην τακτική (ειδικά στην άμυνα), όμως τα φυσικά του προσόντα καλύπτουν αρκετές τρύπες.
Ντέβον Χολ (Αρμάνι)
Σε άλλη μία χρονιά που ο Μεσίνα δεν μπορεί να κάνει ψώνια της προκοπής από το ΝΒΑ, αφού ο Ντάνιελς ναι μεν δεν εξελίχθηκε σε Σέλβιν Μακ αλλά ούτε και σε Πάντερ, η απόκτηση του γκαρντ της Μπάμπεργκ ήταν μία από τις κλοπές της σεζόν. Με μισθό που σύμφωνα με πληροφορίες δεν ξεπερνά τις 300.000 ευρώ ο Χολ κέρδισε εύκολα την θέση του εξισορροπιστή δίπλα σε Ντιλέινι-Τσάτσο και να τα καταφέρνει εξίσου καλά με αμφότερους. Πλήρης γκαρντ που κέρδισε τον προπονητή γιατί αποφεύγει το περιττό, αναλαμβάνει συχνά την επικίνδυνη αμυντική αποστολή και ταυτόχρονα δεν έχει ορατό ψεγάδι στο επιθετικο του παιχνίδι (9.9π, 50% δίπ, 38.5%τριπ). Μπήκε από την αρχή στα βαθιά λόγω του τραυματισμού του Ντάνιελς και είναι μαζί με τους Μέλι-Χάινς οι πιο σταθεροί παίκτες της ομάδας.
Επιλαχόντες: Ντουέιν Μπέικον, Κίναν Έβανς, Όγκνιεν Γιάραμαζ
