Ο ΠΑΟΚ άλωσε – και – τη Γάνδη 2-1 (20’ Κρέσπο, 77’ Ντόουγκλας-40’ Ντεπουάτρ), σημείωσε τη δεύτερη νίκη του κόντρα στη βελγική ομάδα σε ισάριθμες αναμετρήσεις, πήρε το απόλυτο των διαθέσιμων βαθμών κι έγραψε ιστορία παίρνοντας πανηγυρική πρόκριση στους «8» του Europa Conference League!
Ποιός να το έλεγε και ποιός να το πίστευε εκεί στις αρχές Δεκεμβρίου, όταν η ομάδα είχε γνωρίσει τρεις διαδοχικές ήττες στο πρωτάθλημα αναγκάζοντας τον Ραζβάν Λουτσέσκου να ομολογήσει δημόσια πως στο ξεκίνημα της σεζόν είχε προβεί σε λάθος εκτίμηση αναφορικά με την τοποθέτηση του πήχη προσδοκιών, πως Μάρτη μήνα θα είχε τελειώσει την κανονική περίοδο του Πρωταθλήματος κατοχυρώνοντας τη 2η θέση με διαφορά βαθμών από την 3η, θα είχε κατοχυρώσει μια θέση στα ημιτελικά του Κυπέλλου έχοντας αφήσει την ΑΕΚ εκτός και το κυριότερο όλων, θα βρισκόταν ανάμεσα στις οκτώ καλύτερες ομάδες της ευρωπαϊκής διοργάνωσης που μετέχει.
Κι όμως, το έκανε γυρίζοντας τούμπα μια σεζόν που από – σχετικά – νωρίς έμοιαζε … χαμένη. Το κατάφερε σε μια αγωνιστική χρονιά με διαδοχικές αναμετρήσεις από Κυριακή σε Τετάρτη-Πέμπτη και τούμπαλιν. Με σημαντικότατα προβλήματα όπως τέτοια ήταν η απώλεια του βασικού του φορ από τον περασμένο Αύγουστο (σ.σ. Ολιβέιρα) και με πεισματική ειρωνεία την ανάδειξη της ομάδας του ως την πλέον παραγωγική στη Λίγκα!
Τίποτα μα τίποτα δεν είναι τυχαίο. Ο 53χρονος Ρουμάνος τεχνικός αποδεικνύεται – γι’ ακόμη μια φορά – πόσο αρμονικά «δένει» με τον ΠΑΟΚ. Ένα κάρμα ακατάρριπτο που είχε δημιουργήσει σχετικές υποψίες από την πρώτη του σεζόν στην ομάδα κι έρχεται πλέον να επιβεβαιωθεί με τον πλέον εμφατικό τρόπο, ανεξαρτήτως του τί θα συμβεί από εδώ και στο εξής. Γιατί ότι κι αν συμβεί η ομάδα έγραψε ιστορία με μια πρόκριση που φέρει φαρδιά-πλατιά – και – την υπογραφή της τεχνικής ηγεσίας, του κ. Λουτσέσκου και των συνεργατών του.
Σ’ ένα ματς με συγκεκριμένο πλάνο απορρόφησης της αναμενόμενης αντίπαλης πίεσης και ταυτόχρονης εξουδετέρωσης της ενέργειας των γηπεδούχων, με ζηλευτή αξιοποίηση των στατικών φάσεων που πήρε και με μαεστρικό κοουτσάρισμα στο δεύτερο ημίχρονο, όταν με περιορισμένες επιλογές στη διάθεσή του πήρε το ρίσκο, έκανε την έκπληξη και διαδοχικά απέσυρε τους Μπίσεσβαρ, Μουργκ για να περάσει στο ματς τους Σίντκλεϊ, Λούκας Τέιλορ αντίστοιχα αιφνιδιάζοντας τους πάντες.
Κι από εκεί και πέρα υπάρχουν οι μικροί ήρωες αυτής της ομάδας. Ο κάθε ένας ποδοσφαιριστής από την πλευρά του έβαλε ισότιμο λίθο στο οικοδόμημα της επιτυχίας. Ωστόσο θα ήταν άδικο να μη σταθεί ξεχωριστά στα πρόσωπα των … «παλιοσειρών», Πασχαλάκη, Κρέσπο, Βιεϊρίνια, Μπίσεσβαρ, Άκπομ για την αυτοθυσία τους, την άδολη προσφορά τους μέσα από πληθώρα προβλημάτων που ο κάθε ένας από το δικό του μετερίζι διαδραμάτισε καθοριστικό ρόλο – και – σ’ αυτήν την επιτυχία ή στη nouvelle vague των Λύρατζη, Μιχαηλίδη, Τσιγγάρα που (απ)έδειξαν πως υπάρχει μέλλον και πίστη στη δουλειά που γίνεται στα τμήματα υποδομών.
Θα περάσει καιρός μέχρι να συνειδητοποιήσουν όλοι την αξία αυτής της πρόκρισης εισπράττοντας και την υπεραξία της σε πολλά επίπεδα, αρκεί να μη μείνει κανείς σ’ αυτήν. Το μόνο βέβαιο είναι πως ήταν η καλύτερη δυνατή επιβεβαίωση της προσπάθειας που καθημερινά συντελείται από τους ίδιους τους πρωταγωνιστές, μαζί και των δυνατοτήτων τους για το τί μπορεί να πετύχουν και μέχρι πού μπορούν να φτάσουν. Αλλά όπως είπε και ο κ. Λουτσέσκου χθες, λίγη ώρα μετά το ματς εξηγώντας την ψύχραιμη στάση του, «έχουμε ματς την Κυριακή» δίνοντας το σύνθημα για τη συνέχεια. Καλή συνέχεια, καλή δύναμη ….
