Οι μέρες που ζούμε είναι δύσκολες, βαμμένες με το μαύρο χρώμα του πολέμου και “ντυμένες” με τους ήχους των πυραύλων και των εκρήξεων.
Μέσα απ’ αυτές τις στιγμές, μέσα από αυτές τις δύσκολες ώρες και μέρες, υπάρχουν άνθρωποι που καλούνται να κινηθούν πολύ μακριά απ’ αυτό που έχουν μάθει να κάνουν, υπάρχουν και άλλοι όμως που καλούνται να προσαμμώσουν τα όσα η ζωή και η καριέρα τους έμαθε για να πατήσουν γερά στα πόδια τους και να πάρουν τις σωστές αποφάσεις.
Σ’ αυτήν την δεύτερη κατηγορία ανήκουν τα αδέρφια Κλίτσκο και κυρίως ο Βιτάλι, ο οποίος είναι Δήμαρχος Κιέβου και επικεφαλής της κρατικής διοίκησης της πόλης, από τον Ιούνιο του 2014.
Ποια είναι όμως τα αδέρφια Κλίτσκο;
Από την πρώτη μέρα του πολέμου οι περισσότεροι, προφανώς γιατί μοιάζουν πάρα πολύ μεταξύ τους, θεωρούν πως πρόκειται για δίδυμα αδέρφια, όμως δεν είναι έτσι. Ο Βιτάλι είναι γεννημένος του 1971, ενώ ο Βλαντιμίρ το 1976, παιδιά της τότε Σοβιετικής Ένωσης, γεννημένοι στο Βλαδιβοστόκ ο Βιτάλι και στο Σεμέι ο Βλαντιμίρ, παιδιά στρατιωτικού και διπλωμάτη πατέρα, με μητέρα αφοσιωμένη στους δύο γιούς της οι Κλίτσκο, λόγω σωματοδομής δείχνουν από μικροί πως θα ασχοληθούν με την πυγμαχία. Αρχικά από περιέργεια και προτροπή των φίλων τους και στη συνέχεια από την αγάπη τους για το άθλημα.
Από μικροί μετατρέπονται σε κυρίαρχοι των ρίνγκ στα οποία αγωνίζονται, ως ερασιτέχνες, πάνω από δύο μέτρα και οι δύο, με τρομερή φυσική δύναμη δείχνουν πως θα ασχοληθεί για τα καλά ο κόσμος της πυγμαχίας μαζί τους.
Ο Βλαντιμίρ ξεκινά το ταξίδι του το 1990 σε ηλικία 14 ετών και αν και οι φίλοι του, μόλις… ζόρισαν τα πράγματα, άρχισαν να τα παρατάνε, εκείνος βλέπει και αισθάνεται το μέλλον του συνδεδεμένο με το άθλημα αυτό.
Όσο παιρνούσε ο καιρός ο Βλαντιμίρ ξεχώριζε και οι προπονητές του τον είχαν ως παράδειγμα και είχαν πει στον πατέρα του πως ο γιος του μία μέρα θα γίνει Ολυμπιονίκης.
Αυτό θα γίνει πραγματικότητα, αλλά θα το δούμε παρακάτω, αφού για να φτάσει ως εκεί άνοιξε τον δρόμο με μεγάλη προσπάθεια και πείσμα, καθώς ο πρώτος του αγώνας δεν ήταν νικηφόρος.
Ο Βλαντιμίρ πεισμώνει και ζητά γρήγορα δεύτερο αγώνα και με μεγαλύτερο σε ηλικία αθλητή. Η μάχη θα δωθεί στα παράλια της θάλασσας του Αζόφ, στα Βόρεια της Ουκρανίας.
Ο Βλαντιμίρ θα κερδίσει και το ταξίδι του στις επιτυχίες και την δόξα μόλις είχε αρχίσει.
Το 1993 ο Βλάντιμιρ Κλίτσκο θα βρεθεί στην Θεσσαλονίκη και θα αγωνιστεί με πρόβλημα τραυματισμού στο Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Νέων. Παρά το γεγονός πως δεν πατάει καλά, ο Βλαντ θα κατακτήσει το χρυσό μετάλλιο που θα αποτελέσει τον πρώτο του τίτλο εκτός συνόρων.
Το συμβόλαιο που του αλλάζει τη ζωή
Το 1995 θα λάβει μέρος στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Ενόπλων Δυνάμεων στη Ρώμη κερδίζοντας το χρυσό, ενώ τέλη του ίδιου έτους θα βάλει την υπογραφή του σε συμβόλαιο που θα του αλλάξει τη ζωή. Υπογράφει το πρώτο του επαγγελματικό συμβόλαιο με τo Flensburg Boxing Club στην Γερμανία, όπου και θα μετακομίσει και στα 19 του χρόνια ξεκινάει μια νέα καριέρα στη Γερμανία.
Ένα τεράστιο βήμα τόσο για την προσωπική του ζωή όσο και την αθλητική του πορεία. Εδραιώνεται πλέον και επίσημα στην κατηγορία βαρέων βαρών και σταματά τις δίαιτες που τόσο πολύ τον είχαν ταλαιπωρήσει.
Η πορεία του Βιτάλι και ο τραυματισμός
Ο Βλαντιμίρ έχει απομακρυνθεί από τον αδερφό του ο οποιος ζει ακόμα στην Ουκρανία, αλλά παρακολουθεί την πορεία του Βιτάλι που επίσης είναι γεμάτη με επιτυχίες.
Ο Βιτάλι Κλίτσκο είναι ο μόνος πυγμάχος βαρέων βαρών (στην ίδια κατηγορία με τον αδερφό του) που ήταν παγκόσμιος πρωταθλητής σε τρεις διαφορετικές δεκαετίες. Μαζί με τους Όλιβερ Μακόλ και Νικολάι Βαλίεφ, είναι επίσης ο μόνος παγκόσμιος πρωταθλητής βαρέων βαρών που δεν αποκλείστηκε ποτέ. Ο Κλιτσκό και ο Τζορτζ Φόρμαν είναι οι μόνοι πυγμάχοι βαρέων βαρών στην ιστορία που έπρεπε να υπερασπιστούν ένα παγκόσμιο τίτλο μετά τα 40 τους χρόνια. Επίσης κατάφερε να είναι ο πρώτος επαγγελματίας παγκόσμιος πρωταθλητής πυγμαχίας που είχε διδακτορικό, ενώ λόγω και της δύναμης του, είχε το ψευδώνυμο “Ironfist”.
Ο Βιτάλι θα μπορούσε να έχει τους ίδιους αγώνες και τους ίδιους τίτλους με τον αδερφό του, όμως ένας σοβαρός τραυματισμός του έκοψε την καριέρα και τον έστρεψε στην άλλη μεγάλη του αγάπη την πολιτική, καριέρα που επίσημα ξεκινά το 2006 όταν κατέλαβε τη δεύτερη θέση στην εκλογή για τη θέση του Δημάρχου του Κιέβου.
Το 2010 ίδρυσε το κόμμα Ουκρανική Δημοκρατική Συμμαχία για τη Μεταρρύθμιση (ΟΔΣΜ) και εξελέγη στο Κοινοβούλιο ως βουλευτής του κόμματος του. Ήταν ηγετική φυσιογνωμία στις διαμαρτυρίες του Γιουρομάινταν. Ανακοίνωσε μια πιθανή υποψηφιότητα για την Ουκρανική Προεδρία αλλά αργότερα αποσύρθηκε και υποστήριξε τον Πέτρο Ποροσένκο. Εξελέγη δήμαρχος του Κιέβου στις 25 Μαΐου 2014.
Ο Βλαντιμίρ, η Αμερική και το Ολυμπιακό μετάλλιο
Όπως έγραψα και πιο πάνω το μεγάλο όνειρο του Βλαντιμίρ ήταν ένα Ολυμπιακό μετάλλιο. Η παρουσία του στη Γερμανία και οι προπονήσεις του εκεί, αλλά και τα παιχνίδια που έχει πλέον στα χέρια του, του δίνουν τη δυνατότητα παίξει στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Ατλάντα το 1996.
Στον πρώτο του αγώνα θα κερδίσει στα σημεία τον Αμερικάνο Λόρενς Κλέι Μπέι. Στη συνέχεια έρχεται νίκη με νοκ-άουτ κόντρα στον Σουηδό Ατίλα Λέβιν, ενώ στον τελικό θα πάρει την νίκη και το χρυσό μετάλλιο κόντρα στον Γούλφγκραμ.
Το όνειρο είχε γίνει πλέον πραγματικότητα και πλέον τα πράγματα στο μυαλό του αλλάζουν. Ήρθε η ώρα για κάτι διαφορετικό και παίρνει την απόφαση να μπει στην επαγγελματική πυγμαχία, ήρθε η ώρα να περπατήσει στον δρόμο της δόξας και του χρήματος.
Η αλλαγή αυτή φέρνει αλλαγή και στις προπονήσεις, στον τρόπο ζωής και στο πώς αντιλαμβάνεται πλέον το παιχνίδι. Με προπονητή τον Φριντς Σντούνεκ ο Βλαντιμίρ Κλιτσκο θα παίξει τον πρώτο του επαγγελματικό αγώνα κόντρα στον Φαμπιάν Μέζα. Ο Κλίτσκο θα χρειαστεί μόλις 95 δευτερόλεπτα για να “ξαπλώσει” τον αντίπαλό του και να πάρει την πρώτη του νίκη και τα πρώτα του χρήματα από την πυγμαχία.
Ο ίδιος μετά στις δηλώσεις του θα ξαφνιάσει λέγοντας πως η μεγαλύτερη δυσκολία του στον αγώνα ήταν να συνηθίσει να πως παίζει χωρίς την προστατευτική κάσκα που έπαιζε όλα τα προηγούμενα χρόνια ως ερασιτέχνης πυγμάχος.
Στις 4 Φεβρουαρίου του 1998 θα κερδίσει τον πρώτο του επαγγελματικό τίτλο της WBC, ενώ το 2000 θα κερδίσει τον Παγκόσμιο Τίτλο Βαρέων Βαρών κόντρα στον Kρις Μπερντ σε έναν αγώνα 12 γύρων.
Το 2004, ο Βλαντιμίρ θα αλλάξει προπονητή και πλέον στη γωνία του θα έχει τον Αμερικάνο Ιμάνουελ Στιούαρντ, ο οποίος ήταν 59 ετών γεμάτος εμπειρία.
Η αλλαγή στο πρόγραμμα, οι διαφορετικές προπονήσεις και η έντονη πίεση για αγώνες και νίκες φέρνουν μία αναπάντεχη ήττα, όχι όμως από τον αντίπαλο. Ο Βλαντιμίρ Κλίτσκο στις 10 Απριλίου του 2004 με αντίπαλο τον Λαμόν Μπρούστερ, ο Βλαντ είναι καλύτερο, όλα δείχνουν πως οδεύει προς μία ακόμη νίκη, όμως στον 5ο γύρο ο Κλιτσκο καταρρέει στο ρινγκ. Σοκ. Οι γιατροι στο νοσοκομείο μετά τις πρώτες εξετάσεις έχουν ήδη βρει τον λόγο. Υπερκόπωση.
Με σωστή αποθεραπεία και διαχείρηση ο Κλίτσκο επιστρέφει στους αγώνες, στις νίκες και στους τίτλους. Θα παίξει 69 επαγγελματικούς αγώνες και θα γνωρίσει μόλις δύο ήττες.
Η πρώτη ήρθε από τον σπουδαίο Τάισον Φιούρι και η δεύτερη από τον κατά πολύ νεότερο και σε τρομερή κατάσταση τότε (2017) Βρετανό Άντονι Τζόσουα. Μπροστά σε 90.000 θεατές στο Γουέμπλεϊ ο Τζόσουα θα βγει νικητής μετά από τρία μετρήματα από τον διαιτητή, παρά την ήττα ο Κλίτσκο δήλωσε χαρούμενος για την μάχη αυτή και ότι σταματά την τεράστια καριέρα του.
Καθόλου δεν τον ενδιέφερε η ήττα στο τέλος, αφού για εκείνον το ταξίδι ήταν το σημαντικό και το δικό τους ταξίδι ήταν “θρυλικό”.
Πάντα δίπλα στο πλευρό του αδερφού του, ο Βλαντιμίρ, είναι πλέον στα όπλα, για να υπερασπιστεί την πατρίδα του κόντρα στα Ρωσικά στρατεύματα. Βιτάλι και Βλαντιμίρ Κλίτσκο είναι Εθνικοί ήρωες, πάντα ήταν, πάντα αποτελούσαν για τους Ουκρανούς “φάρο” έμπνευσης για τις νέες γενιές, πλέον είναι ήρωες και στο μέτωπο του πολέμου. Ευχή όλων να βγουν όρθιοι απ’ αυτό και να τελειώσει αυτή η τρέλα όσο το δυνατόν πιο γρήγορα.
