Μερικές φορές στο μπάσκετ είναι περιττό να αναλύεις και να προσπαθείς να εισχωρήσεις σε πιο βαθιά νοήματα. Μερικές φορές η εικόνα μιλάει από μόνη της και στο ματς της Μπαρτσελόνα με τον Παναθηναϊκό η εικόνα απλά παρουσίασε δύο ομάδες διαφορετικής δυναμικότητας.
Ακόμα και στα πιο ένδοξα χρόνια της ελληνικής ομάδας, μια εκστρατεία στην Καταλονία εκ των πραγμάτων ήταν δύσκολη υπόθεση. Για τον φετινό Παναθηναϊκό που πήγε εκεί και χωρίς τους Παπαπέτρου – Νέντοβιτς καταλαβαίνετε πως τα πράγματα ήταν κάτι περισσότερο από δύσκολα.
Η πίεση κι οι αλλαγές σε όλα τα σκριν που επέβαλλε ο Γιασικεβίτσιους στο δεύτερο δεκάλεπτο της αναμέτρησης, αρκούσε για να φέρει το τεράστιο κενό που χωρίζει τις δύο ομάδες στην επιφάνεια. Ο Παναθηναϊκός απέναντι σε αυτή την άμυνα, έδειξε να ασφυκτιά να μην έχει επιλογές και να κάνει το ένα λάθος πίσω από το άλλο.
Η διαφορά έφυγε κοντά στους 20 πόντους κι η ιστορία του αγώνα είχε ήδη γραφτεί. Τι μπορεί να κρατήσει πλέον ο Παναθηναϊκός από αυτό το ματς; Όχι πολλά πράγματα. Το ότι επέστρεψε κι είναι απολύτως καλά ο Παπαγιάννης, ο μόνος που μπορούσε να δει στα μάτια τους αντιπάλους του. Πως ο Γιόβιτς ανεβαίνει μέρα με τη μέρα σε ποσοστό ετοιμότητας προκειμένου να είναι απόλυτα καλά στις ελληνικές υποχρεώσεις της ομάδας και πως ο Μαντζούκας μπορεί να μην έκανε κάτι που να σου μείνει αλλά πάτησε παρκέ όντας άνετος και χωρίς φόβο.