Η Ρεάλ Μαδρίτης είναι μια ομάδα που κάλλιστα μπορεί να δώσει να καταλάβει σε κάποιον που δεν γνωρίζει τι σημαίνει “βαριά” φανέλα και ομάδα γεννημένη να πρωταγωνιστεί.
Η ομάδα του Πάμπλο Λάσο σίγουρα δεν στέρειται λύσεων, επιλογών και ποιότητας πάντα τέτοια μπασκετικά μεγέθη που μάλιστα συνδέονται άμεσα με το ποδοσφαιρικό τμήμα και γενικά με τον οργανισμό που λέγεται Ρεάλ Μαδρίτης διαθέτουν ένα ποιοτικό ρόστερ.
Εκεί που θέλω να σταθώ σε αυτήν την βόλτα είναι στο ειδικό βάρος της συγκεκριμένης ομάδας αλλά και στον τρόπο που έχει διαλέξει γενικά να λειτουργεί με το “νέο αίμα” να κυλάει στις φλέβες όχι από ανάγκη αλλά από επιλογή.
Θα φέρω παράδειγμα την περυσινή σεζόν όπου η “βασίλισσα” για τα δεδομένα τα δικά της δεν είχε μια καλή σεζόν αφού τερμάτισε στην έκτη θέση μετά το τέλος της κανονικής περιόδου και κλήθηκε στα playoffs να αντιμετωπίσει με μειονέκτημα έδρας της Έφες, την ομάδα που έπαιζε το καλύτερο μπάσκετ την προηγούμενη διετία αλλά και στην συνέχεια κατέκτησε την Euroleague.
Σίγουρα πολλοί από εσάς θα έχετε χαραγμένη στην μνήμη σας την συγκεκριμένη σειρά και τον πραγματικά συγκινητικό τρόπο που οι “μερένγκες” πάλεψαν φέρνοντας στα αγωνιστικά της όρια την ομάδα του Εργκίν Αταμάν η οποία στην συνέχεια στέφθηκε και απόλυτα δίκαια πρωταθλήτρια.
Η Ρεάλ Μαδρίτης έχει επίσης επιλέξει συνεχώς να δίνει ευκαιρίες σε νέα παιδιά να γνωρίσουν και να συστηθούν στο υψηλότερο επίπεδο κάτι που μοιάζει και είναι φυσιολογικό αλλά σπάνια ομάδες του μεγέθους των Καστιγιάνων το κάνουν και μάλιστα σε τέτοιο βαθμό.
Μπορούμε εύκολα να σταθούμε και μόνο στην φετινή σεζόν όπου θα συναντήσουμε τον 19χρονο Τριστάν Βούκσεβιτς, τον 17χρονο Χουάν Νούνιεθ, το επίσης 17χρονο Σεδίκ Γκαρούμπα, αδερφό του Ουζμάν και άλλα παιδιά που θα αποτελέσουν το μέλλον των “μερένγκες” και θα γεμίσουν με νιάτα αλλά και επιτυχίες και το μέλλον της συγκεκριμένης ομάδας.
