Η ΑΕΚ γνώριζε εξ αρχής ότι η αποστολή της στην Τρίπολη για τον αγώνα με τον Αστέρα ήταν δύσκολη. Ποτέ άλλωστε στο παρελθόν δεν έχει φύγει νικήτρια από εκεί χωρίς να μοχθήσει στο γήπεδο.
Το βράδυ του Σαββάτου όμως το έργο των παικτών του Αργύρη Γιαννίκη, αλλά και του ίδιου του προπονητή της Ένωσης έγινε ακόμα πιο δύσκολο.
Βροχή και αέρας παρέσυραν πλάνο και τακτικές
Η συνεχής και έντονη βροχόπτωση σε συνδυασμό με τον δυνατό άνεμο που έπνεε (στα ανοικτά, λες και σχολιάζουμε το μετεωρολογικό δελτίο) συνέθεσαν ένα σκηνικό και έναν αγωνιστικό χώρο επίπονο και δύσκολα διαχειρίσιμο από τους πρωταγωνιστές.
Πλάνο και χώρος για ορθόδοξη ανάπτυξη δεν υπήρχε ή και αν υπήρχε το πήρε ο αέρας και η βροχή. Η μπάλα υπάκουε στις ορέξεις του γλιστερού αγωνιστικού χώρου και οι παίκτες με τα βίας άλλαζαν δεύτερη και τρίτη πάσα.
Έτσι, συγνώμη, αλλά για μπάλα δεν μπορούμε να μιλήσουμε, ούτε να κρίνουμε γιατί ο Τσούμπερ δεν έκανε αυτή την κίνηση ή ο Μάνταλος δεν έβγαλε αυτή την κάθετη ή ο Αραούχο δεν ήταν μέσα στις φάσεις.
Όπως είπαν και οι δύο προπονητές, αλλά και οι παίκτες μου μίλησαν μετά το ματς, δεν θα έπρεπε να διεξαχθεί ο αγώνας με τέτοιες καιρικές συνθήκες, ασχέτως αν η μπάλα… τσουλούσε κανονικά στο τερέν και δεν κόλλαγε με αποτέλεσμα ο Καραντώνης να έπαιρνε την απόφαση να αναβάλει το ματς.
Η απώλεια δεν αλλάζει, ας μην αλλάξει ούτε το πλάνο
Το 0-0 για την ΑΕΚ είναι απώλεια. Είναι απώλεια δύο βαθμών, μέσα στο πλάνο όμως. Απλά αυτό που “τρώει” τους “κιτρινόμαυρους” είναι τι θα γινόταν αν ήταν διαφορετικές οι συνθήκες διεξαγωγής του αγώνα. Η απώλεια δεν αλλάζει και η Ένωση μπορεί το βράδυ της Κυριακής να απέχει οκτώ βαθμούς από την κορυφή και τον Ολυμπιακό.
Εκεί θα πρέπει οι άνθρωποι της ΑΕΚ να λειτουργήσουν ψύχραιμα και να μην παρασυρθούν από ενδεχόμενη απογοήτευση. Θα πρέπει εφόσον βλέπουν κάποια θετικά στοιχεία στον Γιαννίκη να τον αφήσουν να συνεχίσει τη δουλειά του, ανεξαρτήτως του αν η Ένωση θα είναι 8 βαθμούς από την κορυφή ή 6 ή… 16.
Κλείνοντας την αναφορά στο ματς με τον Αστέρα, όπου δεν μπορούν να ειπωθούν και πολλά περισσότερα, οι “κιτρινόμαυροι” μπορούν να βρουν κάτι θετικό. Την παρουσία του Παναγιώτη Τσιντώτα.
Ο Έλληνας τερματοφύλακας όποτε η ΑΕΚ τον χρειάστηκε πρόσφερε σταθερά και με σιγουριά τις υπηρεσίες του, κρατώντας ανέπαφη την εστία του.
Ήταν μια σημαντική τόνωση του ηθικού του Τσιντώτα, ο οποίος ακόμα και από τον πάγκο ένιωθε έντονα την αμφισβήτηση προς το πρόσωπό του. Απέδειξε όμως ότι μπορεί να βοηθήσει την ΑΕΚ.
