Ο Γρηγόρης Παπαβασιλείου γράφει στο blog του για τη νίκη της εθνικής μας στην Γεωργία και τις ελπίδες μας που παραμένουν ζωντανές.

Το πολυπόθητο τρίποντο ήρθε, έστω και με VAR σε φάση που δε μύριζε γκολ, έστω και στις καθυστερήσεις, απέναντι σε μία ομάδα, που σε αυτά τα προκριματικά δεν είχε να επιδείξει τίποτα άλλο, παρά μόνο την ισοπαλία στην Τούμπα κόντρα στη δική μας εθνική.

Ο Φαν’τ Σχιπ επέλεξε και πάλι το σύστημα με τους 3 κεντρικούς αμυντικούς, αλλά αυτή τη φορά δεν πήρε πολλά πράγματα από τους ακραίους του, με αποτέλεσμα να “ξοδέψουμε” έναν ποδοσφαιριστή που ίσως χρειαζόταν περισσότερο στη μεσαία γραμμή.

Όσο περνάει ο καιρός είναι αναμφισβήτητο ότι ο Μπακασέτας έχει αλλάξει επίπεδο, με τρομερή προσωπική δουλειά, εμπιστοσύνη στις δυνάμεις του και είναι έτοιμος να ηγηθεί αυτής της ομάδας, φορώντας δικαίως το περιβραχιόνιο. Από αυτόν πρέπει να ξεκινούν τα πάντα στην εθνική.

Μου άρεσε το τρικ του Ολλανδού να παίξει με τον Μασούρα σ’ αυτό το ρόλο του δεύτερου φορ. Μιλάμε για τον πλέον φορμαρισμένο ποδοσφαιριστή που αγωνίζεται εντός των συνόρων και αυτόν που “βγάζει τα συκώτια” από την πίεση στους αντιπάλους αμυντικούς. Ακόμη ένα παράδειγμα δικαίωσης της σκληρής δουλειάς.

Και πάλι όμως η εθνική δυσκολευόταν να κάνει “καθαρές” φάσεις απέναντι στον Λόρια για να φτάσουμε στα τελευταία λεπτά όταν και κλειδώσαμε τη νίκη. Όταν τελειώσει αυτή προκριματική φάση, όπως και κάθε άλλη, κανείς δε θα θυμάται ότι η ομάδα δεν έπαιξε μπαλάρα για το τελικό 0-2. Όλοι θα θυμούνται το σκορ και τους 3 βαθμούς, αυτός πρέπει να είναι ο σκοπός της εθνικής μας ομάδας σε τέτοια παιχνίδια, τρίποντο με κάθε κόστος και αφήστε δημοσιογράφους και φιλάθλους να γκρινιάζουν για την μπάλα που δεν παίζουμε.

Το ξέσπασμα στο τέλος της αναμέτρησης δείχνει πόσο ήθελαν οι παίκτες να κρατήσουν ζωντανές τις ελπίδες για πρόκριση, έστω κι αν το Κόσοβο δε μας έκανε δωράκι κόντρα στην επόμενη αντίπαλό μας Σουηδία. Κι αν δεν ήταν λιγάκι “νυχτωμένος” ο σκηνοθέτης θα βλέπαμε ότι το πέναλτι γκολ του Μπακασέτα και οι αγκαλιές με τους πανηγυρισμούς των υπολοίπων στον πάγκο, ήταν αφιερωμένα στον Ζέκα που είχε το σοβαρό τραυματισμό πριν λίγες ημέρες.

0-2 και πάει πέρασε, αλλά χρειάζεται δεύτερη νίκη στα ίδια προκριματικά κόντρα στην Σουηδία, δεν το λες και εύκολο. Το σίγουρο είναι ότι αυτή η εθνική, με τους ποδοσφαιριστές που χαίρονται να φορούν το εθνόσημο και να ιδρώνουν τη φανέλα, θα πρέπει να ματώσεις για τη νικήσεις κι αν οι Σουηδοί κάνουν το λάθος να παίξουν για την ισοπαλία, θα το πληρώσουν.

Τα υπόλοιπα στο χορτάρι.