Μπορεί αυτός ο Άρης, με αυτό το πλούσιο ρόστερ, με δύο και τρεις καλούς παίκτες για κάθε θέση να κάνει γκέλες όπως αυτή που έκανε χθες (2/10) στο “Κλεάνθης Βικελίδης” κόντρα στον Απόλλωνα Σμύρνης (0-0); Όπως φαίνεται, μπορεί και… παραμπορεί! Και, μάλιστα, υπάρχει και λογική εξήγηση για τέτοιου είδους αποτυχίες.
Κατ’ αρχάς, δεν παίζει μόνος του. Ο Απόλλων έκανε ό,τι ήταν δυνατόν να κάνει για να καταστρέψει το παιχνίδι των “κίτρινων”. Και το έκανε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Πρώτα στο μυαλό τους οι φιλοξενούμενοι είχαν τη… σκυλίσια άμυνα και μετά όλα τα άλλα. Πήγαν στο “Κλεάνθης Βικελίδης” να παλέψουν πρώτα για το βαθμό και μετά για τους βαθμούς και κατάφεραν να πιάσουν τον πρώτιστο στόχο. Απόδειξη ότι κάτι τέτοιο είχαν κατά νου αποτελούν οι τελικές που έκαναν και η κατοχή της μπάλας που είχαν: 5 τελικές (εκ των οποίων οι 3 με σουτ εκτός περιοχής) και 32% ποσοστό κατοχής.
Καλά, θα πει κάποιος, αυτό έπρεπε να το περιμένει ο Άρης. Όπως πρέπει να το περιμένει με ομάδες χαμηλότερης δυναμικότητας, που παλεύουν με κάθε τρόπο για βαθμούς παντού, για να ξεφύγουν γρήγορα από την επικίνδυνη ζώνη και που οι βλέψεις τους στο πρωτάθλημα είναι συγκεκριμένες. Το ζήτημα είναι οι “κίτρινοι” τι κάνουν γι’ αυτό.
Ας δούμε λίγο ποια ήταν η κατάσταση για τον Άρη χθες πριν το παιχνίδι. Η τεχνική ηγεσία δεν είχε στη διάθεσή της πέντε παίκτες. Το θέμα είναι ότι και οι πέντε θα μπορούσαν να βοηθήσουν τόσο στη δημιουργία, όσο και στο σκοράρισμα: Γκάμα, Μαντσίνι, Μπερτόγλιο, Ιτούρμπε και Φαμπιάνο. Ξεκινώντας από τον τελευταίο, είναι ένας αμυντικός που (αποδεδειγμένα) βοηθάει στο χτίσιμο των φάσεων από την πίσω ζώνη. Επίσης αποδεδειγμένα μπορεί να βοηθήσει στο σκοράρισμα στις στατικές φάσεις. Δεν είχε αντίστοιχό του χθες ο Άρης.
Οι Γκάμα, Μαντσίνι, Μπερτόγλιο και Ιτούρμπε είναι παίκτες που μεσοεπιθετικά κάνουν τη διαφορά για τους “κίτρινους”. Ειδικά οι τρεις πρώτοι, καθώς ο τέταρτος ψάχνει ακόμη τα πατήματά του στην Ελλάδα και να πιάσει αγωνιστικό ρυθμό. Ο Γκάμα είναι ηγέτης της ομάδας και μπορεί να τραβήξει και τους υπόλοιπους, ο Μαντσίνι διανύει την καλύτερη περίοδο από τότε που πήρε μεταγραφή στον Άρη και ο Μπερτόγλιο είναι ένας play maker, που αντίστοιχό του άλλον δεν έχουν οι “κίτρινοι”.
Ειδικά ο τελευταίος, κατά την ταπεινή μας άποψη, έλειψε περισσότερο από τους πέντε χθες. Ο καλός Μπερτόγλιο ξέρει πότε θα μπει ανάμεσα στις γραμμές άμυνας των αντιπάλων, πώς θα μοιράσει την μπάλα, πότε θα κάνει την περίτεχνη και απρόβλεπτη ατομική ενέργεια, που θα δημιουργήσει ρήγμα και θα πάει στην τελική με καλές προϋποθέσεις για να ψάξει το γκολ. Είναι στοιχεία που ή δεν τα έχει καθόλου ή τα έχει σε κάποιον βαθμό ο Εντιαγέ, που κλήθηκε να παίξει αυτό το ρόλο χθες.
Ο Σενεγαλέζος είναι παίκτης ειδικών αποστολών (π.χ. σε ντέρμπι, όπως με τον Παναθηναϊκό ή εκτός έδρας, όπως με τον Ατρόμητο), όταν ο αντίπαλος θέλει να δημιουργήσει. Εκεί τα χαρακτηριστικά του Εντιαγέ (ταχύτητα, δύναμη, εκρηκτικότητα) μπορούν να βοηθήσουν. Απέναντι σε κλειστές άμυνες, όμως, πέφτει πάνω σε… τείχος!
Δεν είναι τυχαίο ότι ο Άρης είχε χθες 68% κατοχή, όμως, δύσκολα έβαζε την μπάλα στην αντίπαλη περιοχή. Από τις 12 τελικές που έκανε, μόνο οι 5 έγιναν με προσπάθειες μέσα από το κουτί. Δεν υπήρχε ο παίκτης να τη μοιράσει σωστά, ενώ δεν βοήθησαν και τα γεμίσματα, καθώς μόνο 3/25 ήταν σωστά. Επιπλέον, δεν είναι τυχαίο ότι οι “κίτρινοι” χθες έφτασαν στα 51 λάθη, καθώς δεν υπήρχε ο καλός χειριστής (ούτε ο Ματέο Γκαρσία μπορεί να παίξει αυτό το ρόλο).
Η συγκυρία, επομένως, ήταν κακή για τον Άρη χθες, που βρέθηκε να παίζει με μια ανομοιογενή (έτσι όπως έχει δουλευτεί η ομάδα από τότε που έκλεισε το ρόστερ) ενδεκάδα, που υπό άλλες συνθήκες προφανώς και δεν θα ήταν η βασική, και οδήγησε σε μια πραγματικά κακή βραδιά. Το χειρότερο, δε, είναι ότι μετά από αυτό το αποτέλεσμα ο αρνητισμός επέστρεψε. Η εσωστρέφεια φωνάζει παρών για τρίτη φορά από το περασμένο καλοκαίρι: πρώτα μετά τον αποκλεισμό από την Αστάνα, όταν δεν υπήρχε καν αυτό το ρόστερ, δεύτερη φορά μετά την ισοπαλία κόντρα στον ΟΦΗ, περισσότερο δικαιολογημένα από κάθε άλλη φορά τότε, και τώρα ξανά. Με την κερκίδα να τα βάζει πρωτίστως με τον Άκη Μάντζιο, αυτόν που χειροκρότησε μετά το ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό και αποθέωσε μετά την εκτός έδρας νίκη με τον Ατρόμητο.
Το θέμα της αλλαγής στην τεχνική ηγεσία η αλήθεια είναι ότι πλανάται στον αέρα πάνω από το “Κλεάνθης Βικελίδης”, αν και ο Θόδωρος Καρυπίδης δείχνει διάθεση να στηρίξει τον προπονητή. Και μπορεί να συμβεί, δεν το αποκλείει κάποιος. Αυτό, όμως, είναι το ζητούμενο τώρα στον Άρη ή να ψάξει τρόπο να βρει την ηρεμία του, να συμμαζευτεί, να αναδιοργανωθεί και έχοντας εικόνα από όσα έχουν προηγηθεί, που βοηθούν και τους πολλούς νεοφερμένους στο ελληνικό πρωτάθλημα να καταλάβουν που βρίσκονται και ποιες είναι οι απαιτήσεις, να πορευτεί καλύτερα στη συνέχεια;
Και επ’ αυτού, κρατήστε και αυτό που δήλωσε στη NOVA χθες ο Χούλιαν Κουέστα περί έλλειψης επικοινωνίας στην ομάδα, που πρέπει να λυθεί εγκαίρως. Μάλλον καθόλου τυχαία δεν το ξεστόμισε ο Ισπανός τερματοφύλακας…