Η επιστροφή του Ραζβάν Λουτσέσκου στο ελληνικό πρωτάιθλημα μπορεί να μη θύμιζε σε τίποτα τη σεζόν που αποχώρησε από την τεχνική ηγεσία του ΠΑΟΚ ως νταμπλούχος, αήττητος πρωταθλητής, θύμιζε όμως την πρώτη του χρονιά ως προπονητή της συγκεκριμένης ομάδας.
Βέβαια δεν μπορεί να υπάρξει παραλληρισμός ως προς το τότε και το τώρα αλλά όλα έχουν τη μικρή ή τη μεγάλη σημασία τους. Ο λαβωμένος από τραυματισμούς κι απουσίες ΠΑΟΚ, που στη φετινή λογική του έχει και την ευρωπαϊκή – αγωνιστική – υποχρέωση, δε στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων, δεν είχε τη φρεσκάδα, ενέργεια μα κυρίως αποτελεσματικότητα που χρειαζόταν προκειμένου να «ξεκλειδώσει» από νωρίς την άμυνα του πολύ καλά «διαβασμένου» ΠΑΣ αποφεύγοντας το ποδοσφαιρικό σενάριο του διαρκώς αυξανόμενου άγχους και της αντίστοιχης πίεσης που τον οδήγησε σε καθοριστικά λάθη και τελικά στην ήττα με 0-1 (86’ Κόντε).
Περισσότερο η εικόνα όμως και μάλλον λιγότερο το αποτέλεσμα ήταν αυτό που είχε ως αποτέλεσμα τις αποδοκιμασίες στο τέλος της αναμέτρησης από τους φίλους της ομάδας που βρέθηκαν στο γήπεδο της Τούμπας το απόγευμα της Κυριακής ήταν η πλέον τρανή απόδειξη τόσο για τις υψηλές απαιτήσεις που ήδη υπάρχουν από την ομάδα αλλά όπως επίσης και για το εν γένει κλίμα και την περιρρέουσα ατμόσφαιρα γύρω από αυτήν.
Μπορεί ο 52χρονος τεχνικός να έχει επισημάνει την ανάγκη στήριξης στο νέο σύνολο που οικοδομεί, προκειμένου να καταφέρει να δημιουργήσει την απαραίτητη γι’ αυτό αυτοπεποίθηση, που λογίζεται ως το υπεραπαραίτητο συστατικό για μια πορεία πρωταθλητισμού, ωστόσο δεδομένα και καταστάσεις που προηγήθηκαν καθιστώντας την ομάδα ευάλλωτη σε συνθήκες σαν τις χθεσινές είναι αυτές που έχουν δημιουργήσει αυτήν την … ένταση.
Καλώς ή κακώς το μοναδικό «γιατρικό» σ’ αυτές τις περιπτώσεις είναι οι νίκες και μόνον αυτές. Το πρόγραμμα του ΠΑΟΚ έχει την προσεχή Πέμπτη το πρώτο ευρωπαϊκό ματς της φάσης των ομίλων στο Γιβραλτάρ, ακολουθούν δύο διαδοχκά εκτός έδρας ματς με Αστέρα Τρίπολης και Παναιτωλικό, την ΑΕΚ εντός και μετά τη Σλόβαν Μπρατισλάβας – πάλι – εντός.
Το θέμα είναι – πέραν της αναμενόμενης προόδου μέσα από την καθημερινή δουλειά που γίνεται στις προπονήσεις – ποιοί από τους απόντες θα προλάβουν να επιστρέψουν για να ενισχύσουν την όλη προσπάθεια. Σ’ αυτούς δεν μπορούν να υπολογίζονται οι Ίνγκασον-Ολιβέιρα, ενώ πολύ δύσκολα θα προλάβει να επιστρέψει και ο Ελ Καντουρί. Κατά συνέπεια, ο Ροντρίγκο που είναι πλέον υγιής, ο Αντρίγια Ζίβκοβιτς που αναμένεται το πέρας της καραντίνας κι από εκεί και πέρα οι δεδομένα υψηλές προσδοκίες που υπάρχουν στα πρόσωπα των τριών πλέον πρόσφατων μεταγραφικών αποκτημάτων, ήτοι Σίντκλεϊ, Μίτριτσα και Άκπομ.
Το ζητούμενο λοιπόν για τον 52χρονο Ρουμάνο τεχνικό είναι η ισορροπία ανάμεσα στη δημιουργία αυτού που έχει ήδη κατά νου και την αποτελεσματικότητα. Δύσκολο αλλά δεν είναι η πρώτη φορά που καλείται να φέρει εις πέρας μια τέτοια αποστολή. Σε διαφορετικές συνθήκες μπορεί, αλλά τα κατάφερε. Καλή δύναμη, καλή συνέχεια …
