Η ασφαλής οδός της επιστροφής του Αλέγκρι και της Γιουβέντους στην κορυφή και το απωθημένο του Ιταλού προπονητή που είναι στόχος του ιταλικού συλλόγου.

Η επιλογή Αντρέα Πίρλο απεδείχθη λανθασμένη για τη Γιουβέντους, όμως ήταν η δεύτερη συνεχόμενη. Η πρώτη ήταν η απομάκρυνση του Μασιμιλιάνο Αλέγκρι.

Άλλωστε η απόφαση επιστροφής του στον πάγκο αποτελεί παραδοχή του λάθους. Η Γιουβέντους μπαίνει με 3ο διαφορετικό προπονητή σε Τρίτη συνεχόμενη σεζόν, αφού προηγήθηκαν Σάρι και Πίρλο.

Η Γιουβέντους έχει βρεθεί σε μεταβατική περίοδο με παίκτες ηγέτες κοντά σε ηλικία αποχώρησης και πλέον χωρίς η ομάδα να βρίσκεται στην κορυφή, την οποία έχασε από την Ίντερ.

Ο Αλέγκρι έχει πραγματοποιήσει με καλά αποτελέσματα δύσκολες μεταβάσεις. Όπως όταν ανέλαβε τη Μίλαν με τους Ιμπραχίμοβιτς και Σίλβα να πηγαίνουν στην Παρί Σεν Ζερμέν και τους Ζέεντορφ, Ιντζάγκι, Νέστα και Γκατούσο να σταματούν το ποδόσφαιρο. Οδήγησε τότε τους «ροσονέρι» στην 3η θέση της σεζόν 2012-13.

Στη Γιουβέντους της νέας εποχής υπάρχει το ερώτημα που ζητά απάντηση. Συνεχίζει ή όχι με τον Κριστιάνο Ρονάλντο… Ερώτημα που καλείται να απαντηθεί με την υποσημείωση ότι περισσότερα παιχνίδια… πήρε πέρυσι στην πρώτη χρονιά του ο Κιέζα και λιγότερα ο πάντα συνεπής σε αυτό το επίπεδο Πορτογάλος.

Ο Ντε Λιχτ δείχνει καλύτερος από μέρα σε μέρα παίζοντας δίπλα σε Μπονούτσι και Κιελίνι, κοινώς η βάση για τη νέα εποχή των στόπερ υπάρχει με τους δύο παγκόσμιους πρωταθλητές να πλησιάζουν στο τέλος της καριέρας τους.
Με βάση όσα μας έδειξε στο παρελθόν και το υλικό που υπάρχει στον σύλλογο, ο Αλέγκρι είναι πολύ πιθανό να παίξει με διαφορετικούς σχηματισμούς ανάλογα με τον αντίπαλο και τους διαθέσιμους παίκτες. Από 3-5-2 και 4-3-3 μέχρι 4-2-3-1 και τον Ντιμπάλα να αναζητά την αναγέννηση με τον προπονητή που έκανε θαύματα στη «γηραιά κυρία».

Βλέποντας την αγωνιστική βελτίωση της πρωταθλήτριας Ίντερ και της φιλόδοξης και ενισχυμένης Μίλαν, την πάντα υπολογίσιμη τα τελευταία χρόνια Αταλάντα, η Γιουβέντους αποφάσισε να ποντάρει στην ασφάλεια που της δίνει μια δοκιμασμένη και ιδιαίτερα πετυχημένη λύση όπως αυτή του Αλέγκρι.

Άλλωστε έχει πανηγυρίσει μαζί του 5 πρωταθλήματα και 4 κύπελλα Ιταλίας. Στόχος των διοικούντων την ομάδα του Τορίνο είναι το Τσάμπιονς Λιγκ. Προφανώς είναι και απωθημένο του προπονητή της, αφού την έφτασε δύο φορές στον τελικό χωρίς να τον κατακτήσει.