Τα ψέματα τελείωσαν δεν υπάρχει τίποτα πλέον μπροστά που να “χωρίζει” τις δύο ομάδες, Μπακς και Σανς είναι σε θέσεις μάχης και προσπαθούν να βρούνε τρόπους συγκέντρωσης αλλά και αποφόρτισης λίγες μόλις ώρες πριν την έναρξη των τελικών του ΝΒΑ.
Τα “ελάφια” χωρίς τον Γιάννη έφτασαν στην πρόκριση επί των Χοκς στους 6 αγώνες και αν ήταν περισσότερο συγκεντρωμένοι αυτό πιθανότατα θα ερχόταν νωρίτερα, δημιουργώντας μεγαλύτερο κενό που θα έφερνε και περισσότερες μέρες ξεκούρασης, αλλά αυτό μικρή σημασία έχει πλέον.
Τώρα έχει φτάσει η ώρα των τελικών εκεί οπού οι δυο ομάδες έχουν να βρεθούν εδώ και πάρα πολλά χρόνια, με την τελευταία φορά των Μπακς να βρίσκεται στο πολύ μακρινό 1974 και την ήττα με 4-3 από τους Σέλτικς ενώ στην άλλη πλευρά οι Σανς έφτασαν για τελευταία φορά μέχρι το τέλος του δρόμου το 1993 όπου εκεί περίμενε ο Μάικλ Τζόρνταν και όπως καταλαβαίνετε τα περιθώρια δεν ήταν πολλά.
Σε μια σειρά τελικών δεν υπάρχουν πολλά δεδομένα η μάλλον για να το θέσω σωστά μέσα στην πορεία της πηγαίνουν στην άκρη και βγαίνουν άλλα πράγματα μπροστά όπως είναι οι ηγέτες των ομάδων, η αποφασιστικότητα που παρουσιάζουν οι παίκτες αλλά και οι απρόσμενοι πρωταγωνιστές που μπορεί να νιώσουν καλά, να εμφανιστούν και να κρίνουν τελικά μια ολόκληρη σειρά αγώνων που οδηγεί στο τρόπαιο.
Σίγουρα θα παίξει μεγάλο ρόλο το πότε θα είναι έτοιμος να αγωνιστεί ο Γιάννης κάτι που του ευχόμαστε να συμβεί το συντομότερο δυνατό και επίσης ένα ακόμα γεγονός πολύ σημαντικό θα είναι το πως θα εμφανιστεί ο Μίντλετον με το φόργουορντ των “ελαφιών” να είναι καταλυτικός στους αγώνες που έλειψε ο Αντετοκούνμπο.
Στην άλλη πλευρά το Φίνιξ θα στηριχτεί στον ηγέτη του Κρις Πολ και στο καλοδουλεμένο σύνολο που έχει δημιουργήσει ο Μόντι Ουίλιαμς με τον ρυθμό των αγώνων να έχει την δική του ξεχωριστή σημασία όπως βέβαια και η κατάσταση στην οποία θα εμφανιστούν οι Μπούκερ και Έιτον, με τον Τζέι Κράουντερ να μοιάζει ως η πιο ισχυρή σταθερά δίπλα στον Πολ.
Ο συγκεκριμένος παίκτης (Κράουντερ) είναι και ο μοναδικός που έχει εικόνες από τελικούς αφού βρέθηκε εκεί πέρυσι στην φούσκα του Ορλάντο με το Μαϊάμι. Κανένας άλλος και από τα δυο ρόστερ δεν έχει βρεθεί ποτέ σε κάποια αντίστοιχη κατάσταση και αυτό αυξάνει στο έπακρο το κίνητρο, που πάντα υπάρχει σαφώς σε τελικούς αλλά και την επιθυμία για την απόλυτη διάκριση που δεν είναι άλλη από την κατάκτηση του πρωταθλήματος. Ας ελπίσουμε λοιπόν ότι θα παρακολουθήσουμε μια απολαυστική σειρά τελικών που θα μας δώσει αξέχαστες μπασκετικές εικόνες αλλά θα φέρει κιόλας τον Γιάννη με τα “ελάφια” του στην κορυφή, σε μια υπόθεση που κάθε άλλο παρά εύκολη θα είναι.
