Ο Άρης έχασε σπουδαία ευκαιρία χθες (5/5) να πάρει πολύ σημαντική νίκη κόντρα στον Ολυμπιακό στο “Κλεάνθης Βικελίδης”. Όχι γιατί ήταν ανώτερος από τον αντίπαλο και είχε τον πλήρη έλεγχο του αγώνα, αλλά διότι άντεξε στην πίεση των “ερυθρόλευκων” και λίγο πριν το τελευταίο σφύριγμα η τύχη του γύρισε την πλάτη δύο φορές. Αυτή ήταν η μία λαβωματιά. Η άλλη ήταν ο τραυματισμός των Γιώργου Δεληζήση και Τζέιμς Τζέγκο.
Σχετικά με το παιχνίδι, ο Άρης έδειξε ότι επηρεάστηκε θετικά από τη μικρή διακοπή στο πρωτάθλημα λόγω του Πάσχα. Με δεδομένο ότι είχε απέναντί του τον πιο δυνατό αντίπαλο στο ελληνικό πρωτάθλημα, ασχέτως αν ο Ολυμπιακός έπαιζε εξ αρχής με αρκετούς αναπληρωματικούς, στάθηκε καλά σε όλη τη διάρκεια του αγώνα τόσο στον αμυντικό, όσο και στον δημιουργικό/επιθετικό τομέα.
Αμυντικά, οι “κίτρινοι” για μικρά μόνο διαστήματα έχασαν τη συνοχή τους κόντρα σε μια ομάδα που έχει τον τρόπο της να διασπά τις κλειστές άμυνες, ενώ ήταν και τυχεροί δύο φορές που οι “ερυθρόλευκοι” σημάδεψαν δοκάρι και όχι δίχτυα (στο 2ο και στο 19ο λεπτό, με τους Ντρέγκερ και Κάιπερς, αντίστοιχα). Γενικώς, είχαν σχέδιο, το οποίο υπηρέτησαν πιστά, και δεν είναι τυχαίο ότι ο Ολυμπιακός έβγαλε μονοψήφιο αριθμό τελικών (9), ενώ είχε κατοχή μπάλας σε ποσοστό 69%.
Στον επιθετικό τομέα, το παιχνίδι για τον Άρη πήγε σε συνάρτηση με τον τρόπο λειτουργίας στον αμυντικό τομέα. Οι “κίτρινοι” πίεζαν, έκλεβαν μπάλες και έβγαιναν στην κόντρα στη μεγαλύτερη διάρκεια του αγώνα, εκτός από το πρώτο τέταρτο στο δεύτερο ημίχρονο, όταν ανέπτυξαν πρωτοβουλία. Έστω κι έτσι, όμως, οι παίκτες του Άρη ήξεραν τι να κάνουν, γι’ αυτό και έγιναν επικίνδυνοι σε κάποιες περιπτώσεις, έστω κι αν έμειναν κι αυτοί σε μονοψήφιο αριθμό τελικών (7). Ευτύχησαν δε να σκοράρουν νωρίς με τον Μάνο (14ο) κι αυτό τους βοήθησε σημαντικά να μείνουν προσηλωμένοι στο πλάνο τους.
Το σπουδαίο για τον Άρη είναι ότι βρήκε κουράγιο να αντιδράσει μετά την ισοφάριση από τον Φορτούνη στο 82ο και, μάλιστα, ότι έφτιαξε δύο εξαιρετικές ευκαιρίες να μπει ξανά μπροστά στο σκορ. Εδώ, όμως, μίλησε η ατυχία για τους “κίτρινους” και ειδικότερα για τον παίκτη-ορχήστρα της ομάδας όλη τη σεζόν, τον Μπρούνο Γκάμα. Αφενός ο Πορτογάλος έχασε το πρώτο πέναλτι για τον ίδιο αυτή τη σεζόν κι αφετέρου βρήκε δοκάρι αντί για δίχτυα ένα λεπτό αργότερα. Άδικο για έναν παίκτη, που έχει προσφέρει τόσο πολλά στην ομάδα όλη τη διάρκεια της τρέχουσας αγωνιστικής περιόδου (και όχι μόνο), αλλά όχι έξω από το πλαίσιο αυτών που μπορεί να συμβούν σε έναν ποδοσφαιρικό αγώνα.
Ο Άρης, τελικώς, έχει να κρατήσει θετικά από το χθεσινό παιχνίδι και προπάντων τον ένα βαθμό, σε μια διαδικασία όπου αποδεικνύεται στην πράξη -και από τα παιχνίδια και τα αποτελέσματα των άμεσων ανταγωνιστών, δηλαδή- ότι κάθε βαθμός είναι πραγματικά χρυσός. Στα τρία παιχνίδια που απομένουν μέχρι το τέλος των πλέι οφ της Super League 1 στον Άρη ίσως και να μην χρειάζονται καν τρεις βαθμοί για να είναι σίγουρα μέσα στην πρώτη τετράδα (εξαρτάται από τα αποτελέσματα του Παναθηναϊκού), αλλά σίγουρα χρειάζεται ένα πολύ δυνατό φίνις για να βρεθεί ξανά στη δεύτερη θέση και να τερματίσει εκεί. Αν χθες έπαιρνε το τρίποντο, θα ήταν όλα πιο εύκολα ως προς αυτό.
Κι επειδή ακριβώς μιλάμε για δυνατό φίνις, στη συζήτηση μπαίνουν οι δύο τραυματισμοί που προέκυψαν χθες για τον Άρη, των Γιώργου Δεληζήση και Τζέιμς Τζέγκο, καθώς σε αυτή τη φάση κάθε παίκτης είναι απαραίτητος, πολύ περισσότερο οι βασικοί. Ο πρώτος θα σφίξει τα δόντια και ίσως είναι έτοιμος ακόμη και για τον αμέσως επόμενο αγώνα, με τον ΠΑΟΚ την ερχόμενη Κυριακή (9/5), στην Τούμπα. Ο δεύτερος, όμως, χάνει το υπόλοιπο της σεζόν και μαζί ο Άρης χάνει έναν παίκτη με ατελείωτα τρεξίματα στο κέντρο του γηπέδου. Η απώλεια του Τζέγκο θα φανεί, έστω κι αν ο Κάτσε είναι έτοιμος να επανέλθει και μπορεί να δώσει τρεξίματα. Ο Αυστραλός είχε δέσει πολύ καλά με τον Σάσα, οπότε το πρόβλημα είναι δύσκολο να μην φανεί. Οι ομάδες, όμως, αν θέλουν να ξεχωρίζουν και να διακρίνονται, είναι αναγκασμένες να προχωρούν και με τις λαβωματιές τους. Διότι ιδανική συνθήκη σπανίως υπάρχει…