Ας ξεκινήσουμε την κουβέντα μας με το ότι ο αποκλεισμός της ΑΕΚ ένα βήμα πριν τον τελικό του Κυπέλλου Ελλάδας είναι μια αποτυχία σε μια γενικότερα… αποτυχημένη σεζόν. Μια σεζόν όμως που δεν έχει τελειώσει ακόμα και μπορεί το φινάλε της να είναι ακόμα πιο πικρό αν οι “κιτρινόμαυροι” δεν αφυπνιστούν.
Έχουμε αναλύσει τόσες φορές τις παθογένειες της φετινής ΑΕΚ, τα πολλά λάθη που έχουν γίνει και εξακολουθούν να γίνονται σε αγωνιστικό επίπεδο που πλέον δεν υπάρχει λόγος να γράψουμε κάτι περισσότερο. Πολύ απλά γιατί δεν θα αναφερθούμε σε κάτι διαφορετικό. Τα δεδομένα και τα προβλήματα είναι γνωστά. H AEK χρειάζεται αλλαγές που δεν μπορούν να γίνουν τώρα, οπότε ας μιλήσουμε για αυτά που έχουμε μπροστά μας.
Δεν οδηγεί πουθενά το ανάθεμα
Ο κόσμος της ΑΕΚ δικαιολογημένα έχει ένταση, εκνευρισμό, απογοήτευση για την φετινή πορεία της ομάδας τους. Το να φύγει ο ένας και ο άλλος αυτή τη στιγμή δεν οδηγεί πουθενά. Η Ένωση τώρα χρειάζεται ηρεμία και ψυχραιμία προκειμένου να εξασφαλιστεί το μίνιμουμ που της απέμεινε στη φετινή σεζόν. Η έξοδος στην Ευρώπη.
Όλα τα υπόλοιπα είναι δικαιολογημένα και κατανοητά ως έναν βαθμό λόγω της πίκρας που υπάρχει, αλλά δεν ωφελούν κανέναν στο “κιτρινόμαυρο” στρατόπεδο. Έτσι κι αλλιώς, ο Δημήτρης Μελισσανίδης έχει προαναγγείλει αλλαγές και ενίσχυση της ομάδας. Τέσσερα ματς απέμειναν για την ΑΕΚ που πρέπει να κάνει τα αδύνατα δυνατά για να μην τερματίσει 5η και χάσει και τον τελευταίο στόχο που της απέμεινε. Γιατί κάτι τέτοιο θα είναι καταστροφικό.
Φοβικό πλάνο που βγήκε, αλλά γκρεμίστηκε
Ας προσπαθήσουμε να μιλήσουμε και λίγο ποδοσφαιρικά για ότι έγινε στο ματς της Τούμπας. Ο Μανόλο Χιμένεθ με τους παίκτες που είχε στη διάθεσή του παρέταξε μια ομάδα με 3-5-2, με στόχο να διαφυλάξει το μηδέν στα μετόπισθεν και μπροστά έχει ο Θεός. Έχοντας και τη βοήθεια της τύχης, το ημίχρονο έκλεισε στο 0-0 με μια ΑΕΚ που αδυνατούσε να δημιουργήσει και να απειλήσει την εστία του ΠΑΟΚ. Αντίθετα, χρειάστηκε η επέμβαση του Τσιντώτα για να σταθεί όρθια.
Ο Χιμένεθ, μετά το τέλος του αγώνα μίλησε για πλάνο που βγήκε, άσχετα αν είχε και την τύχη στο πλευρό του με το χαμένο πέναλτι του Βιεϊρίνια. Μετά την είσοδο των Αλμπάνη, Τάνκοβιτς η ΑΕΚ όντως έγινε πιο δραστήρια επιθετικά, βρίσκοντας και γκολ από στατική φάση με τον Γαλανόπουλο στο 69ο λεπτό. Το 0-1 και το μομέντουμ του αγώνα ήταν εξ ολοκλήρου για την ΑΕΚ, η οποία όμως δεν μπόρεσε να διαχειριστεί το προβάδισμα. Κυρίως από δικά της λάθη.
Ο ΠΑΟΚ δεν πανικοβλήθηκε, ο πάγκος πρόσφερε βοήθειες και η αποκομμένη και ταλαιπωρημένη Ένωση δεν είχε λύσεις, ούτε βοήθειες. Το 0-1 έγινε 2-1 με βασική ευθύνη των “κιτρινόμαυρων“, οι οποίοι προδόθηκαν για ακόμα μία φορά στη φετινή σεζόν από την επιπολαιότητα που τους διακρίνει και τα εύκολα λάθη, όπως παραδέχθηκε και ο Κώστας Γαλανόπουλος.
Ο Μανόλο Χιμένεθ δικαιολογημένα πήρε ρίσκο από το 60 και μετά, όφειλε να το κάνει. Όφειλε όμως να θωρακίσει την ομάδα του με κάποια κίνηση από τον πάγκο. Είτε προσώπου, είτε αλλαγή συστήματος, είτε δεν ξέρω εγώ τι θα μπορούσε να κάνει. Και έπρεπε να το κάνει για έναν και μόνο λόγο: γιατί γνώριζε όλα τα παραπάνω.
Γνώριζε πως η ΑΕΚ μπορεί να δεχθεί γκολ χωρίς να κάνει φάση ο αντίπαλος και αυτός ο κίνδυνος έπρεπε να περιοριστεί στο μέγιστο που μπορούσε. Ιδιαίτερα όταν έχεις πάρει για αρχή αυτό που ήθελες. Το προβάδισμα και το μηδέν στην εστία. Δεν έγινε τίποτα όμως και η ιστορία είναι γνωστή και ίδια για ακόμα μία φορά φέτος.
