Ας ξεκινήσουμε με μερικά κοινής αποδοχής γεγονότα. Παράγοντας να εκπροσωπεί το ελληνικό μπάσκετ όπως ο Βασιλακόπουλος στα παραγωγικά του χρόνια δεν είναι εύκολο να βρεθεί. Παράγοντας που να έχει κάνει τόσο κακό στο άθλημα, τα τελευταία τουλάχιστον δέκα χρόνια, επίσης σαν τον Γιώργο Βασιλακόπουλο δεν πρόκειται να βρεθεί.
Ο Παναγιώτης Φασούλας από την άλλη αν και έχει εμπειρία προεκλογικής φάσης και μάλιστα σε υψηλότερο επίπεδο, αφού είχε εμπλοκή και με τον κοινοβουλευτισμό και με την τοπική αυτοδιοίκηση, έχει χειριστεί όλη την διαδικασία λάθος κι ίσως με λίγη έπαρση. Πολλά σωματεία… κουτσομπόλεψαν το ύφος της “αράχνης” ζητώντας την ψήφο τους. Την έπαρση και την πολλές φορές λανθασμένη βεβαιότητα πως “αυτούς τους έχουμε για πλάκα”.
Από την άλλη ο κ. Λιόλιος του Προμηθέα! Που ήδη δείχνει να έχει ορκισμένους εχθρούς οι οποίοι από λίγο ως πολύ κάνουν λόγο για περίεργες καταστάσεις κι αφήνουν σκιές και κηλίδες πάνω από το όνομά του. Προτίμησε όλα αυτά να τα αφήσει να αιωρούνται από το να στραφεί σε αντεπίθεση και να φροντίσει να διαψεύσει κάθε υποψία που απλώθηκε για εκείνον και τον συνδυασμό του στην ατμόσφαιρα.
Υπάρχουν κι άλλοι υποψήφιοι που καθημερινά βομβαρδίζουν τους πάντες με emails τα οποία από την αρχή ως το τέλος απλά καθυβρίζουν τους υπόλοιπους και βαυκαλίζονται πως εμείς σίγουρα θα τα κάνουμε καλύτερα. Χωρίς κανένα μπασκετικό υπόβαθρο και προσπαθώντας να μας συστηθούν παραμονές των εκλογών. Ο καλύτερος και πιο αγνός άνθρωπος να είναι κάποιος αν το όνομά του η πιάτσα το μαθαίνει μερικούς μήνες πριν τις εκλογές, τι σκοπό έχει και πως θα μπει σφήνα σε μια κολόνια που κρατάει τόσα χρόνια;
Ο Τζίμης (σ.σ. Πανούσης φυσικά) πριν αφήσει τούτο το μάταιο κόσμο το είχε πει ξεκάθαρα: “Εκλογές κόμματα, με φρουφρού κι αρώματα… Στις βουλής τα έδρανα αχ κι εγώ να έκλ….”
Καλή τύχη!