Ο Άρης δεν πήρε τη νίκη χθες (25/4) στην Τρίπολη κόντρα στον Αστέρα, όμως, παραμένει ζωντανός στο κυνήγι του ευρωπαϊκού εισιτηρίου για τη νέα σεζόν

Μια (ακόμη) μεγάλη ευκαιρία, και μάλιστα με οδυνηρό τρόπο, έχασε χθες (25/4) ο Άρης στην Τρίπολη να πάρει ουσιαστικό πλεονέκτημα απέναντι των άμεσων ανταγωνιστών του στο κυνήγι ενός από τα ευρωπαϊκά εισιτήρια των ελληνικών ομάδων για τη νέα σεζόν. Πέταξε τη νίκη, που αγκάλιασε με το γκολ του Ντάνιελ Μαντσίνι στο 74ο λεπτό, δεχόμενος την ισοφάριση μόλις επτά λεπτά αργότερα (1-1 το τελικό σκορ). Παρά το γεγονός, όμως, έμεινε ζωντανός στο στόχο του. Μόνο που τώρα δεν είναι όσο άνετος θα μπορούσε να είναι…

Σε ένα παιχνίδι που ο Άρης είχε το πάνω χέρι, με 12 τελικές έναντι 7 των γηπεδούχων και 55% ποσοστό κατοχής της μπάλας, και θα μπορούσε να έχει φτάσει και σε δεύτερο γκολ με τη μεγάλη ευκαιρία που έχασε ο Δημήτρης Μάνος στο 81ο, στην αμέσως επόμενη επίθεση του Αστέρα δέχτηκε την ισοφάριση με αυτογκόλ του Λίντσεϊ Ροζ.

Το ζήτημα εδώ, βεβαίως, δεν είναι το αυτογκόλ, αλλά το ανοικτό γήπεδο που βρήκαν οι γηπεδούχοι να εκδηλώσουν επίθεση, από εκτέλεση ελεύθερου μετά το σουτ του Μάνου που πήγε άουτ, τη στιγμή που οι “κίτρινοι” δεν πρόλαβαν καλά καλά να οργανώσουν την άμυνά τους. Μέγα λάθος, στο οποίο στάθηκαν τόσο ο Χαβιέ Ματίγια, όσο και ο Τζέιμς Τζέγκο στην αυτοκριτική που έκαναν για λογαριασμό της ομάδας τους στις δηλώσεις τους στη NOVA, αμέσως μετά το τέλος του ματς.

Πολλά μπορεί να πει κανείς γι’ αυτό το λάθος, το οποίο “χτυπάει” περισσότερο, ακριβώς επειδή μιλάμε για μια ομάδα που δεν έχει συνηθίσει όσους την παρακολουθούν όλη την τρέχουσα σεζόν σε τέτοιου είδους. Μια ομάδα, που δεν έχει τυχαία τη δεύτερη καλύτερη επίθεση στο πρωτάθλημα με 23 (με το χθεσινό) γκολ παθητικό και την καλύτερη στις εκτός έδρας αναμετρήσεις της με 12 (με το χθεσινό) γκολ παθητικό. Μια ομάδα, που δεν είναι τυχαίο ότι σε 15 ματς που προηγήθηκε τελικά νίκησε, ενώ σε 17 αγώνες συνολικά κράτησε μηδέν παθητικό. Μια ομάδα, που έχει φτάσει σε ιστορικό για τον σύλλογο ρεκόρ με 8 εκτός έδρας νίκες σε μια αγωνιστική περίοδο -και χωρίς το πρωτάθλημα να έχει ολοκληρωθεί ακόμη, με άλλα δυο παιχνίδια να απομένουν εκτός “Κλεάνθης Βικελίδης”. Μια ομάδα, που πρώτη φορά στην ιστορία του συλλόγου δεν ηττήθηκε στα παιχνίδια που έδωσε στην κανονική διάρκεια του πρωταθλήματος στην Αττική και -επιπλέον- από τον ΠΑΟΚ εντός κι εκτός έδρας.

Η αλήθεια είναι ότι στα πλέι οφ η εικόνα αυτή έχει αλλάξει, με τον Άρη να δέχεται γκολ στα πέντε από τα έξι παιχνίδια που έχει δώσει ως τώρα, κρατώντας το μηδέν μόνο με τον Αστέρα Τρίπολης εντός έδρας (2-0). Η ενέργεια των παικτών έχει πέσει, η πίεση στους αντιπάλους δεν είναι ίδια όπως στην κανονική διάρκεια, όπως ίδια δεν είναι και τα τρεξίματα. Υπάρχουν παίκτες που είναι φανερό ότι είναι στα όριά τους (Ροζ, Τζέγκο, Μάνος, Σάκιτς), το σχετικά “κοντό” ρόστερ (σε ό,τι αφορά αξιόπιστες λύσεις για τέτοιου επιπέδου αγώνες) δεν βοηθάει, όπως και οι τραυματισμοί παικτών που τώρα θα ήταν απαραίτητοι, όπως ο Εργκύς Κάτσε και ο Γιοάν Μπεναλουάν, αλλά και η αγωνιστική ανετοιμότητα του Κώστα Μήτρογλου.

Όλα αυτά μαζί, συν το γεγονός ότι κάθε ματς στα πλέι οφ είναι υψηλής έντασης και υψηλών απαιτήσεων έχουν κάνει τους “κίτρινους” να χάσουν τη φρεσκάδα τους και να μοιάζουν χωρίς εμπνεύσεις στο παιχνίδι τους, όταν πρέπει να δημιουργήσουν κόντρα σε κλειστές άμυνες, όπως συνέβη με την ΑΕΚ και τον ΠΑΟΚ στις εντός έδρας αναμετρήσεις τους. Η διακοπή λόγω του Πάσχα, έστω κι αν είναι ολιγοήμερη, μιας και ο επόμενος αγώνας είναι στις 5 Μαΐου με αντίπαλο τον Ολυμπιακό, αναμένεται ότι θα τους βοηθήσει και θα τους δώσει τις απαραίτητες ανάσες για τη συνέχεια. Μια συνέχεια, πάντως, που μόνο εύκολη δεν είναι, με τον ΠΑΟΚ να είναι ισόβαθμος (με 58 βαθμούς), την ΑΕΚ στους μείον τρεις (55 β.) και τον Παναθηναϊκό στους μείον επτά (51 β.)…