Σίγουρα είναι πολύ όμορφο και έχει και πάρα πολλά θετικά στοιχεία το να έχεις πατέρα έναν από τους κορυφαίους παίκτες που έχουν πατήσει ποτέ στα παρκέ αλλά ταυτόχρονα θα πρέπει να μπορείς να αντέξεις και τα υπόλοιπα δεδομένα που κουβαλάει μαζί της αυτή η…συγκυρία.
Ο Άρβιντας Σαμπόνις ήταν κάτι το μοναδικό που στα δικά μου μάτια δεν πρόκειται και ποτέ ξανά να εμφανιστεί κάτι παρόμοιο στον μπασκετικό πλανήτη. Ο Λιθουανός με ύψος 2.21 είχε στοιχεία στο παιχνίδι του που θα τα ζήλευαν ακόμα και κορυφαία play maker ενώ ταυτόχρονα είχε μια εικόνα και μια προσέγγιση για το ίδιο το άθλημα γενικότερα που τον έκανε ακόμα πιο ξεχωριστό ανάμεσα στα εκατοντάδες πράγματα που έκανε σχεδόν τέλεια μέσα στο παρκέ. Σίγουρα βέβαια προκαλεί “τρόμο” το τι θα μπορούσε να είχε καταφέρει ο συγκεκριμένος αν δεν είχε ταλαιπωρηθεί τόσο πολύ από τραυματισμούς.
Ας βάλουμε όμως ένα φρένο κάπου εδώ διότι ο “λόγος” της συγκεκριμένης βόλτας μέσω των λέξεων δεν είναι ο Άρβιντας αλλά ο Ντομάντας, όταν όμως έρχεται στο μυαλό ο μεγάλος Λιθουανός τα λόγια βγαίνουν σχεδόν μόνα τους.
Το συγκεκριμένο γεγονός λοιπόν σε μια κάπως μεγαλύτερη διάσταση θα μπορούσε να επηρεάσει αρνητικά τον Ντομάντας κάτι που δείχνει ότι τελικά το απολαμβάνει. Ο παίκτης της Ιντιάνα από τα πρώτα του βήματα στην Μάλαγα, στην συνέχεια την διετία στο Γκονζάγκα και την μια σεζόν στην Οκλαχόμα συνεχώς όλα ξεκινούσαν από τον Άρβιντας, οι ερωτήσεις στις συνεντεύξεις που έδινε, οι συγκρίσεις σε τεχνικά και αγωνιστικά χαρακτηριστικά και γενικότερα όλα τα θέματα είχαν μια τροχιά γύρω από τον…μεγάλο Σαμπόνις.
Αυτή η πραγματικότητα που είχε δημιουργηθεί γύρω από ένα παιδί ουσιαστικά αφού ο Ντομάντας τώρα είναι 24 ετών θα μπορούσε να επηρεάσει αρνητικά και να βγάλει μια αντίδραση η οποία δεν θα έκανε καλό στον παίκτη. Αυτό όχι μόνο δεν συνέβη αλλά ο Ντομάντας πάντα χαμογελαστός απαντούσε και απαντάει σε κάθε ερώτηση, ενώ ταυτόχρονα μέσα σε αυτά τα χρόνια φρόντισε να αναπτύξει τα δικά του χαρακτηριστικά να βελτιωθεί εμφανώς και να είναι ο Ντομάντας, πάντα ο γιος του μεγάλου Άρβιντας σαφώς αλλά με τον δικό του χώρο και την δική του σφραγίδα στον μπασκετικό κόσμο.
Όλα αυτά δείχνουν το πόσο δυνατοί και προς την σωστή κατεύθυνση είναι οι δεσμοί στην οικογένεια Σαμπόνις. Η υπερηφάνεια στα μάτια του Ντομάντας όταν μιλάει για τον πατέρα του είναι κάτι παραπάνω από εμφανής και από την άλλη πλευρά αν παρατηρήσετε τον τρόπο και μόνο που κοιτάζει ο πατέρας Σαμπόνις τον γιο να αγωνίζεται θα καταλάβετε πολλά.
Ο Άρβιντας θα είναι πάντα στις σκέψεις μας ένας πραγματικά σπάνιος παίκτης που πιθανότατα να μην ξαναδούμε ποτέ κάτι παρόμοιο, ο Ντομάντας όταν και αυτός θα έρθει να ολοκληρώσει την καριέρα του τότε και αυτός θα μας έχει προσφέρει τις δικές του προσωπικές εικόνες και αναμνήσεις όχι…απλά όμως σαν γιος του Άρβιντας.